Joe Jackson | Slow song | Rockpalast 1983
maandag 31 december 2012
Middewinterstappen 2012 | Bert Scheuter
De columnisten van Door Achterhoekse Ogen: Frans Miggelbrink, André van Gessel, Hans Mellendijk, Irene van der Aart, Bert Scheuter treffen elkander bij Erve Kots bij het vierde lustrum van Middewinterstappen.
Bert Scheuter deelt zijn foto's met ons op Flickr>
Intussen gisteren | Middewinterstappen 2012 | Lievelde - Zieuwent - Lievelde
Gruppenbild mit Fotograf
Foto's: © Sander Kulik
Ondertussen bij Erve Kots | Door Achterhoekse Ogen wenst
Frans, André, Hans, Irene, Bert (voor de start van het oude jaar uit lopen) wensen iedereen maar vooral de lezers van 'Door Achterhoekse Ogen' een voorspoedig 2013.
zondag 30 december 2012
zaterdag 29 december 2012
Uit de oude doos | Episch centrum Schuurman
Huiskamer TV-show | 30 jaar Normaal | TV-Gelderland | 23-04-2005
Gebakken Lucht gaat over de Gelderse tv-held Eric Schuurman (Wereldberoemd van Etten tot Enschede -als de wind goed stond tenminste-, van Winterswijk tot Wageningen, van Terborg tot Tiel, van Arnhem tot Aalten, van Nijmegen tot Neede), die keihard van het paard valt. Een verhaal over liefde, depressie, alcohol, torenhoge schulden en de beklemming van het Achterhoekse platteland. Een verhaal over hoe teveel aandacht een mens kan slopen. "Geschreven met humor, vaart en zelfspot" aldus de achterflaptekst van het boek dat vanmiddag officieel gepresenteerd is in het Arnhemse café Simmers, maar inmiddels al in de Achterhoekse boekwinkels te koop ligt. En anders wel te bestellen via uitgeverij Fagus (www.ikwilgebakkenlucht.nu). Koop of leen en test uw gevoel voor humor want of u het lachen wel of niet vergaat dat maakt u lekker zelf wel uit. Toch? Een boek over vallen en opstaan en, ... lees hierna meer over het 'episch' centrum Schuurman.
Met de Pasen tussen het eieren zoeken door Gebakken Lucht in vier leessessies opgesnoven. Viel niet mee! Eerst in bedevaartsgang; vier hoofdstukken overslaan, twee lezen, dan weer zes of zeven terug. Ondanks de vlotte stijl zat me bij het lezen de lokale held, de schrijver zelf, in de weg. Kon niet echt contact met de vervelende blaaskaak krijgen met zijn popie jopie clichés; zijn aanslingeren van de laptop. Met het op de kaart zetten van het product Schuurman heb ik niks. Een ‘stukje’ vals huilen uit de keuken van de zelfhulpgroep gemengd met van die typische public relations ongein; taalvervuiling die te vergelijken is met het DJ-kunstje om intro’s tot op de laatste beat nauwkeurig vol te lullen. Altijd al jammer gevonden vanaf de tijd dat ik mijn favoriete plaatjes met de bandrecorder opnam. Neen, het bevorderde niet van begin tot eind mijn zin in leven en lezen.
Dan halverwege het boek gebeurt er een wonder. Bij het hoofdstuk over Marius. De buurman van zijn Groningse aftakelende tante die door de vrijgezelle elegante kettingroker wordt verzorgd. Maar uiteindelijk in het mantelzorgproces nog eerder sterft. Ontroerend mooi geschreven alles valt op zijn plaats. Goed verteld in de juiste volgorde. Waren alle hoofdstukken maar zo, want schrijven kan ie! Schuur weet dan eindelijk mijn sympathie te winnen en ik lees daarna voor mijn doen vrij snel de tweede helft uit. En bij herlezing valt me de eerste helft eigenlijk ook wel weer mee. Moet ik zelfs lachen soms om hoe hij zijn narcistische storing weet te tackelen.
Dan aan het eind schrik ik op! De plaatjesdraaier, jonge reporter, tv-held en communicatiedeskundige die zichzelf regelmatig als vlot en vlekkeloos herformuleert en nog vaker zijn liefde voor erudiete personen bezingt vliegt genadeloos uit de bocht! Op het eind stelt hij vanuit het niets: "Deze regio, de Achterhoek, wil graag worden gezien als het episch centrum van Nederlandse maak-industrie." Eungh? Zie ik dat goed? Ja, het staat er echt: "episch centrum" , ... nou zoek dat nog maar eens op in het woordenboek. Check anders: Onze Taal>
Frans Miggelbrink die ik over mijn leeservaring mail vindt het boek on-Achterhoeks. Ik begrijp hem eerst niet. Ik las in eerste instantie vooral over het niet volwassen willen worden van een man. Over een puber uit de provincie. Een provinciale aandachtsjunk. Of zoals uitgever Hans de Beukelaer het zo voortreffelijk in het woord vooraf schetst; "... niet gespeend van een bijkans dramatische hang naar aandacht, ..." Het on-Achterhoekse zit wellicht in de schaamteloze openheid hierover. Die is inderdaad gewaagd al schreeuwt het vooral om aandacht; "Kijk, zie mij eens gedurfd doen!"
En het geeft tussen de regels door een soms ontluisterende kijk op het Gelderse medialandschap in het algemeen en het Achterhoekse in het bijzonder. Met het hoofdstuk Party Alarm heeft het poparchief Achterhoek-Liemers er een mooie aanvulling bij; de witte vlek over het DJ-wezen wordt wervelend ingekleurd.
Met de Pasen tussen het eieren zoeken door Gebakken Lucht in vier leessessies opgesnoven. Viel niet mee! Eerst in bedevaartsgang; vier hoofdstukken overslaan, twee lezen, dan weer zes of zeven terug. Ondanks de vlotte stijl zat me bij het lezen de lokale held, de schrijver zelf, in de weg. Kon niet echt contact met de vervelende blaaskaak krijgen met zijn popie jopie clichés; zijn aanslingeren van de laptop. Met het op de kaart zetten van het product Schuurman heb ik niks. Een ‘stukje’ vals huilen uit de keuken van de zelfhulpgroep gemengd met van die typische public relations ongein; taalvervuiling die te vergelijken is met het DJ-kunstje om intro’s tot op de laatste beat nauwkeurig vol te lullen. Altijd al jammer gevonden vanaf de tijd dat ik mijn favoriete plaatjes met de bandrecorder opnam. Neen, het bevorderde niet van begin tot eind mijn zin in leven en lezen.
De vertelconstructie met verhaalperspectief vanuit het hier en nu; vanaf een berg op Curaçao afgewisseld met duiken in zijn curiculeum vitae en dat dan weer geklemd tussen proloog en epiloog komt geforceerd over en is slordig geredigeerd. Te vaak wordt informatie herhaald. Of is dat wellicht expres? Illustreert de schrijver hiermee soms het kort-termijn-geheugen van de alcoholistische held, van de over de toeren geraakte snijboon, afkickend van de antidepressiva? Of heeft Eric Schuurman een literair stijlfiguur uitgevonden? De pelgrimsstap. Het zou zo maar kunnen.
Dan halverwege het boek gebeurt er een wonder. Bij het hoofdstuk over Marius. De buurman van zijn Groningse aftakelende tante die door de vrijgezelle elegante kettingroker wordt verzorgd. Maar uiteindelijk in het mantelzorgproces nog eerder sterft. Ontroerend mooi geschreven alles valt op zijn plaats. Goed verteld in de juiste volgorde. Waren alle hoofdstukken maar zo, want schrijven kan ie! Schuur weet dan eindelijk mijn sympathie te winnen en ik lees daarna voor mijn doen vrij snel de tweede helft uit. En bij herlezing valt me de eerste helft eigenlijk ook wel weer mee. Moet ik zelfs lachen soms om hoe hij zijn narcistische storing weet te tackelen.
Dan aan het eind schrik ik op! De plaatjesdraaier, jonge reporter, tv-held en communicatiedeskundige die zichzelf regelmatig als vlot en vlekkeloos herformuleert en nog vaker zijn liefde voor erudiete personen bezingt vliegt genadeloos uit de bocht! Op het eind stelt hij vanuit het niets: "Deze regio, de Achterhoek, wil graag worden gezien als het episch centrum van Nederlandse maak-industrie." Eungh? Zie ik dat goed? Ja, het staat er echt: "episch centrum" , ... nou zoek dat nog maar eens op in het woordenboek. Check anders: Onze Taal>
Of houdt de scribent me voor de gek en heb ik hier weer van doen met één van zijn wonderbaarlijke taalvondsten? Bedoelt hij:"het centrum waar de heldenverhalen over de maakindustrie worden verteld". Zou natuurlijk ook nog kunnen.
Frans Miggelbrink die ik over mijn leeservaring mail vindt het boek on-Achterhoeks. Ik begrijp hem eerst niet. Ik las in eerste instantie vooral over het niet volwassen willen worden van een man. Over een puber uit de provincie. Een provinciale aandachtsjunk. Of zoals uitgever Hans de Beukelaer het zo voortreffelijk in het woord vooraf schetst; "... niet gespeend van een bijkans dramatische hang naar aandacht, ..." Het on-Achterhoekse zit wellicht in de schaamteloze openheid hierover. Die is inderdaad gewaagd al schreeuwt het vooral om aandacht; "Kijk, zie mij eens gedurfd doen!"
En het geeft tussen de regels door een soms ontluisterende kijk op het Gelderse medialandschap in het algemeen en het Achterhoekse in het bijzonder. Met het hoofdstuk Party Alarm heeft het poparchief Achterhoek-Liemers er een mooie aanvulling bij; de witte vlek over het DJ-wezen wordt wervelend ingekleurd.
De kracht van het boek zit hem wellicht in het feit dat de ik-figuur zich weet te transformeren in een te pruimen personage. De klootzak die toch empathie in zijn lijf blijkt te hebben. Knap. Bijvoorbeeld als de gelouterde protagonist op zijn scooter het dorp van zijn Lief weer durft te bezoeken. Hoe hij kijkend door de ruit van haar klaslokaal in Mechelen herinneringen ophaalt uit gelukkiger tijden. Ontroerend goed. Uitgejankt koopt hij bij Jan ter Voort een ijsje. Met de zonnebril op. Soortgelijke situaties tekent de schrijver uit als geen ander. Soms vervaarlijk balancerend op de rand van sentimentele kitsch zet hij met vallen en opstaan uiteindelijk toch een geloofwaardig verhaal neer.
Heb ik nu bij boekhandel Rutgers een waardeloze aankoop gedaan? Zeer zeker niet.
Als zelfhulpboek bij een Durf-een-lul-te-wezen-therapie® is het heel goed te gebruiken en zie ik het boek nog een lang leven beschoren. En lest heugt best het blijft natuurlijk wel onze bloedeigen knuffellul uit Gaanderen. [:-)].
Mooiste korte zin: "Ruim twaalf jaar DJ ik bij de P8." En natuurlijk de titel van het boek "Gebakken lucht" met als ondertitel "Famous from Etten to Ermelo".
© Hans Mellendijk
© Hans Mellendijk
vrijdag 28 december 2012
Ondertussen in Laren (Gld.)
Taal
& Teken productie ‘Nieuwe Bewoners’ in kulturhus Laren
kunstenaars uit gemeente Lochem komen met vernieuwend totaaltheater!
Inzending schrijfwedstrijd Aan het woord! Achterhoek 2011 is inspiratiebron voor een nieuw kunstwerk!
Op zaterdag 29 december komt Taal & Teken Achterhoek met een verrassende voorstelling naar Kulturhus ’t Kruispunt aan de Verwoldseweg in Laren (Gld.)
Onder meer met Taal & Teken Achterhoek, een amateurkunstproject van Cultuurpact Achterhoek, zetten tien Achterhoekse gemeenten zich samen met provincie Gelderland en KCG (Gelders kenniscentrum voor kunst en cultuur) in voor versterking van kunst en cultuur in de regio. Al enige tijd zijn de voorbereidingen in volle gang voor vier nieuwe producties in het kader van dit kunstproject.
Taal & Teken is een vervolgtraject op schrijfwedstrijd Aan het woord! Achterhoek, eveneens een activiteit van Cultuurpact Achterhoek. Een tekst, gekozen uit de tien beste inzendingen van deze schrijfwedstrijd, is uitgangspunt voor het uitwerken van een nieuwe kunstproductie voor een andere kunstdiscipline of een combinatie van verschillende kunstuitingen. In drie jaar tijd, van 2010 t/m 2012, zijn alle 10 Achterhoekse Cultuurpactgemeenten getuige geweest van een voorstelling in het kader van Taal & Teken. Dit jaar is naast de gemeenten Bronckhorst, Doetinchem en Oude IJsselstreek de gemeente Lochem aan de beurt.
kunstenaars uit gemeente Lochem komen met vernieuwend totaaltheater!
Inzending schrijfwedstrijd Aan het woord! Achterhoek 2011 is inspiratiebron voor een nieuw kunstwerk!
Op zaterdag 29 december komt Taal & Teken Achterhoek met een verrassende voorstelling naar Kulturhus ’t Kruispunt aan de Verwoldseweg in Laren (Gld.)
Onder meer met Taal & Teken Achterhoek, een amateurkunstproject van Cultuurpact Achterhoek, zetten tien Achterhoekse gemeenten zich samen met provincie Gelderland en KCG (Gelders kenniscentrum voor kunst en cultuur) in voor versterking van kunst en cultuur in de regio. Al enige tijd zijn de voorbereidingen in volle gang voor vier nieuwe producties in het kader van dit kunstproject.
Taal & Teken is een vervolgtraject op schrijfwedstrijd Aan het woord! Achterhoek, eveneens een activiteit van Cultuurpact Achterhoek. Een tekst, gekozen uit de tien beste inzendingen van deze schrijfwedstrijd, is uitgangspunt voor het uitwerken van een nieuwe kunstproductie voor een andere kunstdiscipline of een combinatie van verschillende kunstuitingen. In drie jaar tijd, van 2010 t/m 2012, zijn alle 10 Achterhoekse Cultuurpactgemeenten getuige geweest van een voorstelling in het kader van Taal & Teken. Dit jaar is naast de gemeenten Bronckhorst, Doetinchem en Oude IJsselstreek de gemeente Lochem aan de beurt.
In de gemeente Lochem gaan deelnemers onder
leiding van regisseur Willem te Voortwis (Winterswijk) aan de slag met het
thema de kunst van verwachten. 'Schurend tegen het nieuwe jaar aan', in de
luwte tussen kerst en oud en nieuw bouwen we verwachting op voor het nieuwe
jaar...
Dit thema wordt gevonden in het gedicht Nieuwe Bewoners van
Tim Pardijs, waarmee hij hoge ogen gooide op de schrijfwedstrijd Aan het
woord! Achterhoek 2011.
De deelnemers vertegenwoordigen een veelheid aan kunstdisciplines zoals muziek, dichtkunst, beeldende kunst, voordracht, toneel, dans, fotografie, film en de smaakkunst! Samen werken ze aan een eindvoorstelling die op zaterdag 29 december aanstaande in Kulturhus 't Kruispunt te Laren haar première zal beleven. Aanvang is 20:00 uur en de toegang is gratis.
De deelnemers vertegenwoordigen een veelheid aan kunstdisciplines zoals muziek, dichtkunst, beeldende kunst, voordracht, toneel, dans, fotografie, film en de smaakkunst! Samen werken ze aan een eindvoorstelling die op zaterdag 29 december aanstaande in Kulturhus 't Kruispunt te Laren haar première zal beleven. Aanvang is 20:00 uur en de toegang is gratis.
NIEUWE BEWONERS
Ze schuurden de
voordeur, legden
een nieuwe vloer, verfden de kamer,
installeerden een fornuis, vervingen
de kozijnen en repareerden de trap.
een nieuwe vloer, verfden de kamer,
installeerden een fornuis, vervingen
de kozijnen en repareerden de trap.
De voordeur
klemt, het deukje in de vloer
werpt een kleine schaduw, de kleuren
vloeken, het fornuis is vet, de kozijnen
zijn verrot en de derde tree van boven kraakt.
werpt een kleine schaduw, de kleuren
vloeken, het fornuis is vet, de kozijnen
zijn verrot en de derde tree van boven kraakt.
Ik zal je door de
voordeur naar binnen dragen,
als ik ga klussen karton op de vloer leggen,
alleen de kleuren wel uitzoeken, het fornuis
altijd gelijk schoonmaken, de kozijnen
elke twee jaar verven en ik beloof je:
ik sla de derde tree over als je uit wil slapen
als ik ga klussen karton op de vloer leggen,
alleen de kleuren wel uitzoeken, het fornuis
altijd gelijk schoonmaken, de kozijnen
elke twee jaar verven en ik beloof je:
ik sla de derde tree over als je uit wil slapen
Organisatie
Taal &
Teken wordt in opdracht van Cultuurpact Achterhoek georganiseerd door het
Servicepunt Amateurkunst Oost-Achterhoek samen met professionele regionale
regisseurs.
Met Cultuurpact zetten de
provincie Gelderland, gemeenten en KCG zich samen in voor versterking van kunst
en cultuur in de regio. Resultaat is dat met culturele organisaties bovenlokale
projecten worden gerealiseerd voor een divers publiek en dat er meer aandacht
is voor cultuurbeleid. KCG coördineert de werkzaamheden en zet daarbij haar
kennis, ervaring en expertise in. Het project is te volgen via een speciaal gebouwde website
Intussen vooruitzichten volgend jaar
Simon van Cyrene draagt het kruis van Jezus!
Eindejaarsclip | Wumme | Onze jeugd
Wumme | Onze jeugd
Clip samengesteld uit ansichten en foto's uit de zwart-wit periode toen ik ook wel eens door Winterswijk 'het ophaalbrugdorp zonder ophaalbrug' [Komrij] liep als ik met mijn moeder voor controle naar de oogarts moest. En nog later in de jaren zestig en zeventig voor de muziek en de meisjes.
donderdag 27 december 2012
Intussen vooruitzichten volgend jaar
Frank De Vos
Mooie vooruitzichten voor volgend jaar op 31.1.2013 Ulft - Gedichtendag> met een muziek theatrale bewerking van Zienderogen> en Antwerpen | Hoboken op zondagmorgen 24.2.2013 in kasteel Sorghvliedt de vernissage van Cicatrizado> te Hoboken. De deuren voor de koffie en de koek gaan open op 10u. Om 11.30u beginnen zij met poëzie en luisteren zij naar de virtuoze intermezzi van Judith Ermert op cello.
Judith Ermert
FIJNE FAMILIE
Op eerste kerstdag FIJNE FAMILIE tussen de kerstgebeurtenissen door met veel plezier tot mij genomen. Genoten van de door Hugo Hoes mooi neergezette tijdsbeelden. Na GEBAKKEN LUCHT het tweede boek dit jaar waar buurtdorp Silvolde een belangrijke rol speelt. Daarmee houdt ook elke gelijkenis op. Als je het bij Eric Schuurmans GEBAKKEN LUCHT vooral kunt hebben over een ik-zit-mezelf-in-de-weg-boek dan is FIJNE FAMILIE een 'ik-voel-me-goed-boek'. Jeugdsentiment uit de jaren zestig en zeventig. Trixie en Klop-Klop, openen een smaakwereld van jewelste. Bij Wijze Uil over het Sizoka (Silvolds Zomerkamp) kreeg ik een dia van de bij mij als voormalig wethouder jeugdzaken (en indirekt mijn broodheer) bekend staande vader Jacques Hoes -maar dan als indiaan- weer voor het geestesoog.
Tropisch Oosten zag ik nog nooit zo treffend beschreven, idem dito de gymnastiek les, het bordspel Monopoly chaotisch op de grond gespeeld door acht kinderen in ingewikkelde houdingen. En wat je allemaal met het namaak geld kon doen. Het schoolplein met het voor mij totaal onbekende 'piemeltikkertje' (-in ieder geval niet ruim tien jaar daarvoor- in het protestante preutsere Varsseveld). Verder elk hoofdstuk een feest van herkenning.
Met als onovertroffen hoogtepunt de slap-stick in De Kappenbulten. Hoes' vader suggereert door eerst via allerlei omwegen uren door de Achterhoek te rijden een reis naar het buitenland, om in werkelijkheid 13,6 kilometer verderop in Halle op camping de Kappenbulten te eindigen ('Voilà, la Belgique', zegt vader, die ook Frans gaf.) Het vakantieverhaal dat al eerder in de VPRO-gids van 2011 verscheen zoals ook het verhaal Kerst in het Kerstnummer van vorig jaar.
Schitterende nieuwe neologismen las ik; troostsoep, troostsnoep, familieuitdrukkingen: Bernts was ernst. Geweldig hoe een enkel woord wonderlijke herinneringen naar boven laat komen die ik echt vergeten was; 'grijs grot papier', 'blokjes voetbal', 'visvormige schalen', 'ventielwonden', ... Hulde!
Wel vroeg ik me af waarom Stef Kaak in Silvolde opeens Fred genoemd wordt? Maar nog meer of de stukken soms eerder als column verschenen zijn? Daar een aantal maal situaties en personen herhalend opnieuw geïntroduceerd worden (Elly Kolks, Guus Hiddink, het balkonpodium van het café op de Markt, het voorzitterschap van de voetbalclub). Of heeft de schrijver weinig vertrouwen in het kortetermijngeheugen van de lezer? Ik hoop het boek in januari te kunnen bezegelen met een handtekening als Hugo bij ons in Varsseveld komt voorlezen.
Ook opmerkelijk dat het karakteristieke woord 'krang' uitgelegd wordt omdat het om lokaal dialect zou gaan. Krang staat gewoon in de dikke van Dale, niet typisch een dialectwoord. Is in het Nedersaksische gewest wellicht beter bewaard gebleven.
Zowel Gebakken lucht als Fijne familie zouden overigens mooie fragmenten voor een eventuele uitbreiding en/of aanvulling van de Verhalenbankjesroute> kunnen leveren. Zo ook het nog helemaal niet echt ter sprake gekomen De Boer op van collega columnist Irene van der Aart>. Ook al zo'n schitterend debuut in de ik-voel-me-goed-klasse. Maar dan wel in-het-beste-van-twee werelden in het hier-en-elders.
Zowel Gebakken lucht als Fijne familie zouden overigens mooie fragmenten voor een eventuele uitbreiding en/of aanvulling van de Verhalenbankjesroute> kunnen leveren. Zo ook het nog helemaal niet echt ter sprake gekomen De Boer op van collega columnist Irene van der Aart>. Ook al zo'n schitterend debuut in de ik-voel-me-goed-klasse. Maar dan wel in-het-beste-van-twee werelden in het hier-en-elders.
Betty Boop | Boop-Oop-A-Doop
1932 | Boop-Oop-A-Doop
/ /'( * ) ( * )'\ \ Betty
Boop says OEHOE / /'( ^ )x( ^ )'\ \
woensdag 26 december 2012
dinsdag 25 december 2012
maandag 24 december 2012
Kerstliedjen | The Bruurkes
Vanuit Roy's Kitchen te Kotten The Bruurkes | 2010 alweer
Ik wet nog goed toen'k as kleine blaag 't allereerste sneeuwvlöksken zag
Ik bun völ vergèten maor dat we'k nog precies
En ik wet ook nog goed toen'k bi-j Pietjen Albert mien eerste päksken rotjes kocht
Ik mag een plant wèn maor dat we'k nog genau
Reuze astronauten waren 't
Ik heb de geur van dat kruut nog steeds in mien neus
Jao jao jao jao
Kerstmis en old-jaorsaovunt is't mooiste wat er is
Nog steeds is dat veur mien 't mooiste wat er is
'T is 't mooiste mooiste wat er is
En of ut now stille nacht is of Ave Maria, ik zing 't allemaol èven graag
Jao, ik bun now eenmaol 'n sentimentelen hond
Geef mien een langen stok en een melkbus, en veur een paar tientjes carbid
Ik zweer ow da'k den godgansen dag deur knap
Maor toch elk jaor ook weer die azienpissers
Die ow zo nödig op van alles mot wiezen wat er niet an klopt
Maor veur mi-j dus wel!
Kerstmis en oldjaorsaovund blif altied in mien hart
Veur mien was toen juust de wereld niet zo hard!
Tis veur altied, altied in mien hart
In mien hart
T jöngsken van toen
T jönsken van toen
Nog in mien hart
Kerstmis en oldjaorsaovund is't mooiste wat er is
Nog steeds is dat veur mien 't mooiste wat er is
'T is't mooiste, mooiste, t vuurwerk in de lucht, as bloemen in de duusternis, t knappen van de rotjes um de klotezooi af te schrikken, ongriepbaor maor warm, een wascotekening an de hemel, as zwermen papgaaien die uut de lucht komt vallen, bonte kerstballen, kleur kleur
Tis 't mooiste mooiste mo mo mo mo mooiste wat er is..... Jao!
Tekst en muziek © Rocco Ostermann en © The Bruurkes
zondag 23 december 2012
Holland vs the Netherlands
Op You Tube (met dank aan zoon Arend) wordt het eindelijk eens goed uitgelegd.
zaterdag 22 december 2012
Ondertussen in Bredevoort | Kira Wuck
Wim pakt de nieuwe dicht-prent
Kira draagt voor
Foto's: © Hans Mellendijk
zodat we kunnen zien
hoe alles om ons heen beweegt
zonder dat het ons raken kan"
fragment Zonder titel - Kira Wuck (dicht-prent december 2012 | Gerrit Westerveld) vanmiddag in het Poëziecentrum Nederland te Bredevoort. Kira waarvan we voorlopig geen nieuwe dichtbundel mogen verwachten, eerder wordt haar tweede boek een roman of een bundel met korte verhalen of beide, ... of misschien toch wel de film? Alhoewel daar bemoeien zich weer te veel mensen tegenaan.
De middag o.l.v. Wim van Til kwam aarzelend op gang in een lokaaltje dat met rondom twintig personen overvol raakt. Kira dreigde even van haar perceel te raken, maar hernam zich en trotseerde het ongemakkelijke gevoel en overwon. Ze hield zich staande tussen soms te academisch gelul in de ruimte vanuit het lezerspubliek. Gaat Ontmoet de dichter in 2013 ten onder te gaan aan haar eigen succes? Maar niet heus! Daar vinden we dan wel weer wat op.
Uit de oude doos | Bömerbalk
Foto's: © Herma Kiek-Winkel
Hans Mellendijk, Gelders dagblad, 8 augustus 1996
Bömerbalk
Eén en al bedrijvigheid in Varsseveld. Vandaag
geen aanhangwagenfiles met bijklussende bouwvakkers. Echter wel nijvere
versierders. Bijna elke buurt heeft haar opsmukcomité in werking. Aan de
Zelhemseweg verschijnen scheepsmastjes met feestelijk wapperende vlaggetjes. De
Sinderenseweg verwelkomt de bezoekers met een grote ereboog. Op het Kerkplein
wordt door de middenstand vanuit de galmgaten van de kerktoren een kleurrijk
dak gerealiseerd middels tig rijen vlaggetjes. De Eikenlaan -"De Duustere
Stege"- wordt een week lang in het licht gezet door straatlantaarns,
versierd met gefiguurzaagde eikelornamenten. Ze schijnen dit jaar extra
feestelijk omdat de gemeente besloot de eiken niet op te offeren aan het
vrachtverkeer.
Kortom het Volksfeest wordt in de grondverf
gezet.
Donderdagavond starten de feestelijkheden.
Door sommigen is ooit een poging gewaagd de naam te veranderen in zomerfeesten.
Importmisverstand. Wij spreken hier over Volksfeest. Donderdagavond om vijf
voor zeven wordt het officieel geopend; openingswoorden, vaandelhulde, het
Wilhelmus en de onvermijdelijke regiefout als de man van de geluidsinstallatie
de stilte meent te moeten opvullen met een krakend plaatje, terwijl in de verte
reeds Jubal excelleert met trom en cimbaal. De allegorische optocht is
vertrokken. In Varsseveld geen tekort aan bouwers en bouwloodsen, zoals in
Terborg. De Oh en Ah's bezwangeren de lucht. Als de laatste wagen uitzicht is
verdwenen barst het feest voor drie dagen los om uiteindelijk zondags te eindigen
in een concert met Heimatmuziek. Hiermee het gelijk van de dichter Gerrit
Komrij illustrerend toen hij opmerkte: "de Achterhoek; Oostenrijk is
daar allang begonnen".
Nog vijf nachtjes slapen en de
kermisfotografen komen uit alle hoeken te voorschijn.
De zwerm lijkt elk jaar te groeien. Ze slaan
onverwachts toe. Stelt u eens voor. Zit u zwelgend onderuit gezakt bier te
hijsen met wildvreemde, onbekende maar o zo aardige mensen, of u danst
iets te close met een ander persoon dan uw levenspartner of nog erger u neemt
de kortste weg naar de bar over een rijtje tafels en stapt met uw zweetvoeten
in een bord patat met Heugafelt-Schnitzel, wordt er opeens geflitst! U wordt
weer eens ongevraagd voor de zoveelste keer op de gevoelige plaat gezet. En het
overkomt u weer, dat zo'n ongelukkige kiek vanwege z'n charmante koddige en
zotte expressie uitgekozen wordt voor een ereplaats in de etalage van de
sigarenboer. U bent gedwongen de foto voor veel geld op te kopen. Over moderne
chantagetechnieken gesproken! In Varsseveld is er sinds een aantal jaar een
doeltreffend wapen ontwikkeld. De gepatenteerde Bömerbalk, vernoemd naar de
uitvinder. Een zwart stukje karton van 3,5 x 14,5 cm doet wonderen. De strook
dient u voor uw ogen te houden als u weer onverwachts wordt belaagd door de
kiekjesdief.
Ik heb de balk niet nodig. Ik heb geen
ijverzuchtige vrouw die 's maandags de fotobakken bij Appie Heijn afstruint. Ze
staat mij niet met een deegrol en compromitterende foto's op te wachten. Zoals
dat ooit bij Henk Bömer gebeurde. Hij kwam met een schedelbasisfractuur in het
ziekenhuis terecht. Daar bedacht hij de beschermende strook. Het product werd
een groot succes. Sla er de bladen bij uw kapper maar op na.
Hans Mellendijk, Gelders dagblad, 8 augustus 1996
vrijdag 21 december 2012
OER #6 is uit
OER#6 is uit> Met een bijdrage van mij in de rubriek Boven het maaiveld een licht gewijzigde versie van de column Mainport Varsseveld> (die eerder verscheen in de Gelderlander; enige storende foutjes eruit gehaald).
donderdag 20 december 2012
woensdag 19 december 2012
Ondertussen in Ulft | De krijger
Gisteren vanuit Blerick met dieplader naar plaats van bestemming vervoerd. Vandaag aan begin van de avond zag ik Rick van Rijswick nog bezig. Sterk beeld toch wel, in ieder geval op mooie plek; entree DRU-industriepark te Ulft.
dinsdag 18 december 2012
Ondertussen in PcN Bredevoort | Kira Wuck
Zaterdag 22 december sluit het PcN het jaar 2012 af met een aflevering in de serie Ontmoet de dichter ...
Kira Wuck is de laatste dichter aan tafel. Ze is de dochter van een Finse moeder en een Indonesische vader, groeide op in Amsterdam, maar voelt zich vooral thuis bij het absurdisme en de melancholie uit de noordelijke landen. Ze studeerde aan de Hogeschool van Utrecht en aan de Schrijversvakschool in Amsterdam. Momenteel werkt ze aan haar eerste film. Met haar overrompelende optredens won ze in 2012 het NK Poetry Slam en eerder al in 2011 de jaarfinale van Festina Lente. Achterhoek zag haar ontluiken op resp. de Achterhoek Spektakel Toer editie Ulft 2011 en 2012 en in juni j.l. in de tuin van St. Bernardus te Bredevoort in de Poëzienacht aldaar.
Haar debuut, Finse meisjes, wordt overal lovend onthaald. Kortom Een bijzondere bundel en een bijzondere dichteres. Ontmoet de dichter ... Kira Wuck vindt plaats op 22 december a.s. tussen 14.00 en 16.30 uur in het Poëziecentrum Nederland. Wim van Til gaat met haar in gesprek. Schuif ook aan!
Foto's : © Hans Mellendijk
maandag 17 december 2012
Rotondologisch Genootschap
Ook de ansichtkaart van John Körmeling waarop hij het plan ontvouwde om het plein geheel te asfalteren, met in het midden een witte cirkel met een echte euromunt als middelpunt.
Abonneren op:
Posts (Atom)