dinsdag 11 juni 2019

Kunst-Klink-Festival herbeluisterd | Wilma Pastors & Mouafaq Al Jamal & Ankh Gussinklo & Vincent van Dam & Ahmed Dabbagh


Camera: Geert Hovinga | montage: Marijke Schellekens


Kunst-Klink-Festival | Wim van Til

09-06-2019 | Wim van Til | Ik zoek mijn moeder
Camera en montage: Louis Radstaak


ik zoek mijn moeder | Wim van Til

De armen van de Oude Rijn zijn de armen
van mijn moeder. Zij reiken tot haar overkant.
Ik leerde vissen aan die oever, ving dagelijks
bot, keerde telkens weer. Zij zag mij als ik was.

Hoe kijk je naar een landschap dat extreem
verandert, een knik in de rivier en een vermaakte loop.
De overkant ligt hier, de Rijn voedt hem met zijn water.
Als je wilt weten hoe mosterd smaakt, proef dan
na de maaltijd. Het smaakt naar heimwee, naar
verlangen; het smaakt als water. Je drinkt het en het is er
niet.

Mijn moeder strekt haar armen uit en ik loop
naar haar toe over het ijs van de Oude Rijn en ik ben
weer bij het witte kerkje. De gemeenschap huilt om de zee
die neemt en de gemeenschap knikt om het kind
dat gedoopt wordt. Het is water en het is er niet.

Ik zoek mijn moeder en de vissen weten, dat zij er
niet is. Het is water en het is niets. De vissen kennen
de jongen die hen niet ving en ze kennen de moeder
die hen beschermde. Haar as voedt de wortels van
deze boom, zoals het water.

De armen van de Oude Rijn zijn de armen
van mijn moeder. Zij reikt mij van de overkant.


Kunst-Klink-Festival | Bert Scheuter | haiku's


Camera en montage: Louis Radstaak


de verzonken boot
verfraaide zich heel even
met ijsvogelkleur


friesland verschilderd
tot gelderland op een blauw
doek van zomerlucht


Kunst-Klink-Festival | Cadavre exquis | Zichtlijnen

camera: Hans Mellendijk


Enghuizer dialogen X  |  2019 | DE POËZIECARROUSEL | Zichtlijnen

de aardbol kwijnt in koolzuur weg
de deur naar mars staat open
de arrogantie wordt al ingeblikt
voor als wij overlopen

                                                     nico arts

voor als wij overlopen
stappen weerklinken in het binnenoor
voetzoekers op het zand
de grond barst los onder een slakkenspoor

    helma snelooper

de grond barst los onder een slakkenspoor
daar liggen wortels van bestaan:
mijn vader die zijn vrouw verkast, ik ben

de knopennaaier die op de winkel past

                                                     wim van til

de knopennaaier die op de winkel past
telt zijn knopen een voor een, buiten lonkt
het echte leven, koert een duif zijn naam
wacht het zwarte schaap blatend voor het raam

        margót veldhuizen

wacht het zwarte schaap blatend voor het raam
dan weten we binnen dat ook zijn wol warm is dat
oude oorlogen doorklinken in lange refreinen dat
we moeten wennen aan talen van nieuwkomers

      bert bevers

we moeten wennen aan talen van nieuwkomers
abracadabra hun klank, verankerd in vreemde cultuur
wij – onbekend met ontheemd – achter quasi maakbare muren
hoe vaak horen we niet bij voorkeur ons eigen verdwaasde verhaal

 ankh gussinklo

hoe vaak horen we niet bij voorkeur ons eigen verdwaasde verhaal
zoals dat van de uitgerangeerde, verwelkte oudere vrouw
die steeds haar groezelige jas van bont openhaalde
en daarvan de schuld gaf aan de gruwelijk barre kou

         louis radstaak

en daarvan de schuld gaf aan de gruwelijk barre kou
maar ingevroren wachten mijn woorden op de verterende hitte
van de vuurvreter, op de ontketende liefde van de boeienkoning
op een failliet circus met een clown in burger

                jan opdam

op een failliet circus met een clown in burger
door de boezewind naar verzonken barreveen
dat spreekt op vervroren lage dreun gedreven
heffen wij de tripelzinnige bokalen

                         pieter bas kempe

heffen wij de tripelzinnige bokalen
op allen die stoempen naar morgen
op het onhoofdig voortgaand verzet
op de mens die over de einder heen ziet

                  bert scheuter

op de mens die over de einder heen ziet
maakt de zichtlijn gevoel van einderloosheid los
want altijd is er weer een andere landstreek
landgoed of een bos

                 anna wiersma

landgoed of een bos
door bomen het contact niet zien
puurheid raakt uit beeld
lijnen trekken streken

               henk beunk

lijnen trekken streken
wijzen naar de richting
van ruimte en poëzie
zij weten genoeg

lidwiene vermeij

zij weten genoeg
de verdwijnpunten in perpetuum mobile
talen naar vervolmaking
de aardbol kwijnt in koolzuur weg

hans mellendijk



Kunst-Klink-Festival herbeluisterd | Amestyr


09-06-2019 | Rosanne en Thomas Reitsema 

Kunst-Klink-Festival herbeluisterd | Joséphine Noyons & Frans van Til


Joséphine Noyons en Frans van Til | 09-06-2019
Landgoed Enghuizen bij de Poëziecarrousel op de Poëzieleesplek 
i.h.k.v. 10 jaar Enghuizer Dialogen
Camera: Hans Mellendijk

Kunst-Klink-Festival herbeluisterd | Joséphine Noyons & Frans van Til


Joséphine Noyons en Frans van Til | 09-06-2019
Landgoed Enghuizen bij de Poëziecarrousel op de Poëzieleesplek 
i.h.k.v. 10 jaar Enghuizer Dialogen
Camera: Hans Mellendijk

Kunst-Klink-Festival | 09-06-2019 | Collectie Marijke Schellekens


Zie hier de collectie Schellekens op de Poëzieklinkplek⇲

Mouafaq Al Jamai en Ahmed Dabbagh, Ankh Gussinklo en Wilma Pastor en Helma Snelooper en Vincent van Dam

Kunst-Klink-Festival | Louis Radstaak


Louis Radstaak bezingt de o zo wrede minder valide natuur en de lichte dichter en nog zo wat. Op het Kunst-Klink-Festival op de Poëzieleesplek, bij de Poëziecarrousel op landgoed Enghuizen anno 9 juni 2019 tijdens 20ste Kunstwandelroute Hummelo en de Enghuizer Dialogen X in het kader van de Zichtlijnen. Gehandicapte terwijl ik mijn fiets leid aan de hand word ik door een gehandicapte geroerd hij staat te wiebelen op de trottoirband het is een wilde eend, een woerd eerst voelt hij met zijn rechterpoot hoe diep het water is van die asfaltsloot en als hij denkt daar te kunnen staan komt ook het linkerbeen eraan hij deint nog even na zo net als een Deux Chevaux en waggelt dan naar de wegas alsof hij daar nooit weg was het is een trotse minder valide hij maakt mij behoorlijk timide op een mountainbike lijk ik dan wel iets maar in het koude water ben ik niets hij trekt een arrogante snavel boven zijn dik behaarde navel vanwege het wringen van zijn wokkel in het lijfje van een eendenmokkel de trein uit Hengelo komt nader ik denk aan de lichte dichter die alle mannetjeseenden liet uitstappen in Woerden de zon gaat oranje ten onder de woerd wordt langzaam een stip hij denkt al aan een nieuwe wip op het gehandicaptenvlonder.

Kunst-Klink-Festival herbeluisterd | Anna Wiersma


Anna Wiersma (lid van Kopwit en van De Omsmeders en stadsdichter van Zutphen 2015-2017⇲) leest op 09-06-2019 bij Koetshuis landgoed Enghuizen: Zutphens zadelleen. Mariette Hahakaya begeleidt haar op de elektrische piano.

Camera: Hans Mellendijk

Kunst-Klink-Festival herbeluisterd | Sander Grootendorst

Sander Grootendorst | 09-06-2019 | Kwartetten
Landgoed Enghuizen | Koetshuis
Camera: Hans Mellendijk

Kunst-Klink-Festival herbeluisterd | Louis Radstaak

Louis Radstaak | Goverwelle/Goejanverwellesluis
uit de bundel 'Echoo' | 09-06-2019
Landgoed Enghuizen | Poëzieleesplek 
Camera: Bert Scheuter

Ontroerend goed Kunst-Klink-Festival Enghuizen | Louis Radstaak met een wijle Vaderlandse geschiedenis in zijn Zichtlijn. Ik was erbij toen het gebeurde⇲, op de terugweg van 's Gravenhage richting Utrecht. 
U nu ook. 

Ondertussen in de Achterhoek