donderdag 30 mei 2019

In herinnering Herman Pelgrom

Ria Pelgrom 


het avondt: de vlammen doven,
​                                          een laatste oogopslag van het bos

roeken vallen kakafonisch in de donkere kruinen

ik wacht de nieuwe dag; zijn oog lacht in de morgen
zijn kleed is groen en geel, zijn gouden ranken hangen los

uit: Enghuizer dialogen IX | Groei en verval⇲

Cadavre exquis | Poëziecarrousel 13

Lidwiene Vermeij

lijnen trekken streken
wijzen naar de richting
van ruimte en poëzie
zij weten genoeg

woensdag 29 mei 2019

Enghuizen herbezocht | Jubelwerk



Jubelwerk 10 jaar Enghuizer dialogen
Een selfie, sample van tien jaar smeedwerk
 
dit is de zin van mijn bestaan altijd weer de kunst niet
zacht bezwangerd ligt het landschap klaar
voor die het zagen die het hoorden
ik draag een opvouwbaar bos in mijn broekzak
het landschap lezend krachtenveld van jaren
het blauw van de hemel gehaald
water rilt van rit, aan de randen ervan sterrenschot
edel dier of roofdier, wolf snuift aan ons lijf …
staat van zijn schikt in ons model lustoord reiner vreugd
over het veld lopend een weg  te banen naar het licht
het blad droomt zich het voorjaar
ze zingt over zaad dat sterft tot leven
 
Zinnen geschreven door van boven naar beneden:
Wim van Til (2014) en Margót Veldhuizen (2014), Bert Scheuter (2014), Dick Molenaar (2010), Helma Snelooper (2017), Hans Mellendijk (2018), Lidwiene Vermeij (2014), Bert Bevers (2018), Pieter Bas Kempe (2017), Henk Beunk (2018) en Nico Arts (2010), Louis Radstaak (2012) en Anna Wiersma (2011), Ankh Gussinklo (2014), Jan Opdam (2018).

Mangs op 't Walfort

Walfort | Aalten | Keizersbeek | foto: © Rolf Nobel

Zondag j.l. las ik tijdens de familiedag Mellendijk⇲ met uitzicht op Walfort het gelijknamige gedicht van Pim te Bokkel voor in de door mij naar het Aaltense dialect vertaalde versie uit de bundel de Achterhoekse verzen

dinsdag 28 mei 2019

Ondertussen in Amsterdam




Ik had vrijdag j.l. met een bus meegekund naar de presentatie van De mooiste vrouw van de wereld⇲ de tweede roman van Jonah Falke. Maar tweemaal Mokum binnen een week dat trok ik niet en ook andere drukte spoorde niet met dat idee. Nieuwsgierig naar een en ander had ik de roman al wel bij mijn boekendealer te Varsseveld besteld. Aangenaam verrast zag ik aan de blurb op het boekomslag dat ik toch een beetje bij de presentatie aanwezig was. Ik herkende het citaat als een zin uit mijn column die ik aan Jonah's eersteling Bontebrug had gewijd. Lees hier op 'sMelsleMs'

zie ook hier OG-Vizier⇲

maandag 27 mei 2019

Cadavre exquis | Poëziecarrousel 12

 Henk Beunk

landgoed of een bos
door bomen het contact niet zien
puurheid raakt uit beeld
lijnen trekken streken



zondag 26 mei 2019

Zondagclip | Hans Keuper | Weerkommen


Weerkommen in akoestische versie door de componist tekstdichter zelf gezongen uit de documentaire Doar kump praot van.

zaterdag 25 mei 2019

Ondertussen in Ulft | Salon des Arts



Rido Jansen laat z.g. mixed media zien, waarbij oude kranten haar hebben geïnspireerd om als ‘nieuw verhaal’ verder te gaan.


Marij van Hameren wijzigt, om haar zelf te verrassen, regelmatig haar gezichtspunt bij het afstruinen van de omgeving. Uiteindelijk vond ze iets waar ze niet naar zocht. Het lag in de berm. Door in te zoomen kwam ze uit bij de schoonheid van bermbegroeiing. In de overdaad vechten diverse planten voor een bestaan. Naast elkaar wordt dood en verderf en nieuw leven gespot. De grootsheid van het leven op een vierkante meter. Dit is vrij vertaald naar tekeningen met krijt op papier.



De schilderijen van Maron Hilverda ontstaan vanuit een behoefte om haar verhaal een vorm te geven. Vaak blijft ze daarbij dichtbij haar eigen leven. Zo gaat het werk dat meedoet aan de Salon des Arts over haar dochter die onder water zwemt. Maar toch gaat het daar ook aan voorbij. Zij neemt haar mee naar een nieuwe, ongrijpbare ruimte… Maron werkt veelal met olieverf en potlood op doek of paneel.

(wordt vervolgd)

vrijdag 24 mei 2019

Ondertussen bij Kopwit | HiPP





Dan was er nog een optreden van HiPP bij Kopwit vorige week in Zutphen, in de claustrofobische kelder van Pierrot. Ondergetekende moest de woensdagmiddag de heren mededelen niet aanwezig te kunnen zijn, vanwege ontstoken zenuwbaan ergens tussen linker-pink, -elleboog en -schouderblad, de dinsdag ervoor al fietsend opgelopen. Met als gevolg slapeloze nacht vanwege de zenuwkwellingen. Een bezoek aan de huisarts was toen nog niet geweest. Deze gaf de geblesseerde dichter daags erna zware pijnstillers mee. En eergisteren werd uw dichtertje weer pijnstillersloos wakker en gedroeg hij zich weer springlevend in zijn wandel. Sister Morphine zag hij stiekem het huis uitsluipen. Gelukkig namen de heren Scheuter en Radstaak het vorige week daadkrachtig waar. Ik hoorde zelfs geruchten over een eindsessie waarbij ook de andere aanwezige Omsmeders (P.B. Kempe, Anna Wiersma  en Henk Beunk) waren betrokken en waarbij het hele Carrousel-gedicht⇲ werd voorgedragen. Daar zijn helaas geen beelden van. Wel van de voordracht die Bert er verzorgde: De Vuurpilaren (scrollen door Noord van de Verhalenbankjesroute)⇲

  

Shabtai Zisel ben Avraha 78

Robert Allen Zimmerman

donderdag 23 mei 2019

Laat uw stem niet verloren gaan, ga stemmen!


Zie ook:
 dG | stemmen-het-kan-ook-in-een-bouwkeet-op-de-grens-van-Nederland-en-Duitsland| hier

of 

Gemengde berichten daar⇲

of eerginder dinsdag>

In goed Nederlands | carjacking

 de Volkskrant | 23 mei 2019


ontvoertuiging



Het begint wat saai te worden, maar het is werkelijk weer raak. Deze keer ben ik in het rijtje 'originele inzendingen' beland.

Maarten Biesheuvel 80

Brommer op zee 

1981 | Een held van onze tijd
Brommer op zee | Reis door mijn kamer


prijswinnende tekening Louis Radstaak | NRC | 1982

Café Eijlders herbezocht | Arie Arriveert

Arie reageert op Pomgedichten⇲

Ondertussen in Ulft | Salon des Arts

Kunstenaarscollectief BREEKijzer presenteert 


Salon des Arts 2019 



van donderdag 23 mei 2019 tot en met vrijdag 30 augustus 2019 



Waar: In CIVON Innovatiecentrum, Hutteweg 32, Ulft, +31 (0) 315-820 280. 



Wanneer: op de reguliere openingstijden maandag t/m vrijdag 10:00-17:00 uur | en ook geopend op zaterdag 25 mei 2019 



Entree: gratis 



Hierna volgen in alfabetische volgorde de ‘statements’ die op verzoek van de BREEKijzer-expositiecommissie zijn opgestuurd. Sommige lang, andere kort. De samensteller heeft gepoogd het samen te vatten. Soms een schier onmogelijke zaak. 




Ik liet me echter troosten door een opmerking van mede-exposant Karen van Dooren die in haar reactie de filosoof Merleau Ponty aanhaalde, die beschreven heeft dat begrijpen en ervaren geleid worden door wat de zintuigen je tonen. De betekenis ontstaat in het moment, als het kunstwerk en de kijker elkaar ontmoeten. Datgene wat verschijnt, is moeilijk in taal te vatten. Sóh! 



Hans Mellendijk 16-05-2019 




Luci Aversteeg mailde: “De natuur heeft een helende werking op onze geest en geeft zonder voorwaarden zoveel moois, waar we met respect mee dienen om te gaan. Ze dient ons van vele gemakken, als je er oogt voor hebt…” Ze maakt sieraden van dode takken. Het mooie van de natuur nog mooier maken en laten passen bij de mens, dat is wat Luci wil.


Emeke Buitelaar wordt geroepen door de innerlijke stem [‘Inner Voice’] en die leidde haar diep naar binnen, liet haar kamers en kleuren ontdekken die ze nog niet kende. Dat gaat ze doen, ze volgde haar stem en gaat eindelijk zingen. 




Léon Marie Dekker
 maakt het verlangen om weer thuis te komen zichtbaar in grote (zeef-)bedrukte textiel lappen onder de titel: ‘Sea Of Love’. 
Volgens Karen van Dooren zijn de dieren en landschappen in haar werk, geen dieren en landschappen, maar inkt en mensen. Stel je ogen scherp op de kleine dingen, die je als kijker bijna voorbij gaat zonder ze te zien, zodat je ze dan opnieuw ziet. De tekeningen gaan over de menselijke natuur. Inkt op papier, toeval en onopzettelijkheid als deugd, impulsiviteit gecombineerd met zorgvuldig vakmanschap, dat kun je ook over haar werk zeggen.




Teeyoo brengt met verfroller, kwasten en papieren sjablonen –van eenvoudige geometrische vormen zoals driehoek, cirkel, rechthoek en vierkant­– complexe vorm- en kleurconstructies op het doek. Soms zet hij de vormen op het doek met mathematische precisie die hij van tevoren heeft vastgelegd. Dan weer laat hij zich leiden door zijn intuïtie. Beide werkwijzen complementeren elkaar. De bijna mechanische cadans zo kenmerkend voor seriematig drukwerk staat naast het aarzelend aftasten en zoeken naar het ritme in het uiteindelijke beeld. Je zou ook kunnen zeggen: “Het beeld wordt zogezegd in beweging gezet.”



Inge Teunissen laat aquarellen op board zien. Ze noemt haar serie: ‘Van de schoonheid en de troost.’

Deze titel is geleend van een serie TV-interviews door Wim Kayzer, in 2000 door de VPRO uitgezonden. De kernvraag die gesteld werd aan 26 personen, zowel filosofen, wetenschappers, beeldend kunstenaars als musici, was: “Vertel me wat dit leven de moeite waard maakt.” Voor Inge is dat; het leven zelf. In elke vorm, die zij tegen komt. Voor de Salon heeft ze vogels geschilderd. Ze lijken zo vanzelfsprekend. Maar helaas, alles van waarde is kwetsbaar.



Bij de werken van Astrid Vredegoor onder de titel ‘For Your Eyes Only’ zijn kijken, zoeken, en ervaren de sleutelwoorden. De beschouwer wordt uitgedaagd om actief deel te nemen.


Het tentoongestelde werk van Ineke Weevers is uit een serie waarbij de basis van het landschap bijna abstract wordt weergegeven. Het kan een plek zijn uit het verleden, in het nu of in de toekomst.



Dinie Wikkerink als laatste in de rij maar zeker niet de minste, laat in al haar bescheidenheid op de Salon des Arts onder de noemer ‘Beeldrijm 2018’ een serie van vier foto’s zien, waarin het licht de verbindende factor is.


Zie voor foto’s (rechten vrij) via deze link> een aantal foto’s van de werken en de flyer behorende bij de Salon des Arts 2019.



Voor meer informatie verwijzen we naar Hans Sennemainfo@sennemakunst.nl | 06 10 10 31 03

Alle Menschen werden Brüder


Ga allen stemmen vandaag!

woensdag 22 mei 2019

Etten-Warm herbezocht | en niet uitgesproken tekst bij de levende doden


Lies Visscher-Endeveld (Stichting Behoud Kemnade en Waalse Water) hield een hartstochtelijk emotioneel betoog over het ontstaan van het beeld CONNECTED en de offers en het omdenken op het kruispunt van de Hoogspanningslijnen met de Zeddamseweg te Warm net voorbij Etten. Op Scribd⇲ het openingswoord dat niet werd uitgesproken vanwege de lengte.

Wel de slotwoorden, de dode bomen zijn het bewijs: 

HET KAN WEL          

Hier staan ze dan
Als totempalen
hun leven gelaten
voor de dunne draden
waardoor wij zijn verbonden
Het dikke rode leem
de aarde zelf

Hier staan ze dan
niet oud maar nieuw –
als leven zelf
met hun pijlen wijzend
naar aarde zelf.
Daar gaat het in,
daar gaat het uit

Zij zijn het zelf
verbonden
rode aarde ...