donderdag 28 februari 2013

Zwarte Cross | Ondertussen op de Theaterweide

Ik ben nog in onderhandeling over inhoud maar word wel genoemd: Namen, namen, namen>

Ondertussen op de Kruisberg


Kunstroute PASSIE op de KRUISBERG

Voor de tweede keer hebben kunstenaars uit de regio samen met gedetineerden van de Penitentiaire Inrichting De Kruisberg te Doetinchem gewerkt aan de totstandkoming van een kruisweg. In 2010 trok de eerste PASSIE op de KRUISBERG 3500 bezoekers, die tijdens het lopen van deze kunstroute geraakt werden door het resultaat van deze bijzondere samenwerking.

Wat kunt u zien?
15 kunstwerken die staan opgesteld op een mooi, heuvelachtig stukje bos op het terrein van de P.I., dat speciaal voor dit doel gedurende 4 weken is opengesteld voor publiek. Kunstenaars en gedetineerden lieten zich inspireren door de 15 kruiswegstaties, zoals die sinds de 15e eeuw in en rond kerken en kloosters te vinden zijn.
In de werkzaal van het Huis van Bewaring hebben de kunstenaars samen met de gedetineerden gesproken over de vorm van het kunstwerk en ook, voor zover mogelijk, een begin gemaakt met de statie.

Wat is een kruisweg?
Een kruisweg is een afbeelding van de lijdensweg die Jezus Christus ging vanaf het gerechtsgebouw naar de heuvel Golgotha, de plaats van zijn kruisiging, tot en met zijn graflegging. In een moderne kruisweg wordt vaak als laatste statie een kunstwerk over de opstanding toegevoegd. Steeds vaker wordt ook het lijden van mensen, van de natuur en de wereld uitgebeeld en in verband gebracht met wat Jezus doormaakte.

Hoe lang staan de kunstwerken op de Kruisberg?
Gedurende 4 weken van 16 maart tot 14 april 2013.

Waar begint de kunstroute?
Vanaf 17 maart kunt u een boekje met meer informatie over het project en een routebeschrijving halen bij het startpunt van de route: hotel-restaurant De Kruisberg, Kruisbergseweg 172 te Doetinchem. De route is bereikbaar met een trap, gemaakt van boomstammen en via een glooiende opgang, waarlangs rolstoelers met behulp van een of twee sterke begeleiders de Kruisberg kunnen beklimmen.

Organisatie:
werkgroep Catharina Spiritueel, Protestantse Gemeente Doetinchem http://doetinchem.protestantsekerk.net


dinsdag 26 februari 2013

Littekens tintelen na


Het album Cicatrizado is aangevuld met foto's uit mijn iPhone>
Ook Bert Bevers plaatste foto's in zijn album>


Kasteel Sorghvliedt Hoboken in winterse pracht, 'kasteelheer' Frank De Vos staat ons op het bordes op te wachten.

zaterdag 23 februari 2013

Ondertussen in Bredevoort | Ontmoet de dichter




Ingmar Heytze overwon zijn reisangst en overbrugde de IJssel, De Oude IJssel en Slinge om op een geweldige drukbezochte middag in het Poëziecentrum Nederland zijn poëzie te presenteren. Weer een moment om in te lijsten.


De zilveren tranen | Ingmar Heytze

Gezond gedicht | Ingmar Heytze

iPhonefilm: Hans Mellendijk | Zet geluid in hoogste stand.

Dichtersbankje



Uit de oude doos | Dit Dit Dah Dit Dit Dit Dah ...




Dit Dit Dah Dit
Dit Dit Dah ...

Het archief verpakt in een smoezelig wit plastic zak, waarop de rode letters van slager Rosendaal nog net doorschemeren, heeft de vele verhuizingen overleefd. Toch was het Pick-archief even kwijt. Gegeven aan een stagiaire voor een scriptie om uiteindelijk getraceerd te worden op een Arnhems adres. Het ligt al een aantal weken op mijn werkkamer te wachten om er een hoofdstuk uit te destilleren voor een eind dit jaar te verschijnen geschiedenis over de popcultuur in de voormalige gemeenten Lichtenvoorde en Groenlo. Of ik het jeugd-en jongerenwerk voor mijn rekening wilde nemen? Andere vrijwilligers gaan de andere aspecten behandelen. Na enige aarzeling weet de begeleidende werkgroep me enthousiast te maken. Het gaat een mooi boek worden. Maar nu eerst toch eens aan de slag. Bij opening van het pakket hoor ik de tonen van ‘In-A-Gadda-Da-Vida’ een zeventien minuten lang durend nummer van Iron Buterfly met ellenlang drumsolo -we schrijven eind jaren zestig- dat tot vervelends toe in hippiehonk de Pick door de nederwietrokers gedraaid werd. Het strijdt om de hoogst eer met de klanken van Pearls Before Swine, de groep die de lp-hoes van ’One Nation Underground’ versierde met een detail van ‘De tuin der lusten’. Een schilderij van Hiëronymus Jeroen Bosch. Dat voor surrealisme werd versleten. Een kunststroming die het goed deed bij de adolescente jeugd toentertijd. Althans bij mij. Voor een overzichtstentoonstelling van de Nederlandse surrealist Melle fietste ik op en neer naar het Rijksmuseum te Enschede. Enfin, de langspeelplaat had in morsetekens een boodschap verborgen. In het refrein van ‘Oh Dear Miss Morse’. Dit Dit Dah Dit / Dit Dit Dah / Dah Dit Dah Dit / Dah Dit Dah. De padvinder of dienstplichtige militair ontcijferde meteen het geheim en had geen joint nodig om in een lachbui te geraken. F.U.C.K. Dan voor de zoveelste keer ‘Suzanne’. Leonard Cohen door de bocht. Het duurde jaren voordat ik die meisjesmuziek weer aanhoren kon. Als de geluiden uit het verleden wegebben en de archiefstukken op het bureau liggen probeer ik orde te scheppen in de chaos. De vergeelde Eerste Lichtenvoordse Nieuws- en Advertentiebladen worden in de juiste volgorde gelegd. De verslagen op de ene en de correspondentie met de notabelen van kerke- en gemeenteraad op de andere hoop. Relikwieën als de beursberichten met de prijzen van cannabis, een blauwtje waar je de lucht van de vloeistofduplicator nog ruikt met revolutionaire actiepunten, het gestencilde tijdschriftje ’The Trippin’ Society!’, op een stapeltje.

Het gemarmerde cahier is gesloopt en bevat nog enkele knipsels. Een opvallende die ik herken. In mijn onbetrouwbare geheugen opgeslagen als een 1 april grap. Het krantebericht is echter gedateerd  op 27 juni 1969. ‘Jongeren-aksiegroep’ Dolfi wil Dolfinarium in de Lichtenvoordse Schans. Jongeren ageren op wat toen ludieke wijze heette tegen toekomstplannen van de gemeente. Ze kondigen aan een invloedrijke positie te bemachtigen in het Motor Auto Club (MAC)-bestuur, waardoor in de toekomst de naar adem snakkende moto-cross niet meer zal worden georganiseerd. “De hierdoor vrijkomende gronden zullen worden aangewend ter ‘kreatie’ van een rekreatieterrein waarvoor de eerste schetsplannen reeds gereed zijn. De Leeuwenkuil zal worden ingericht als dolfinarium. Een gefrustreerde jongere uit Lievelde kan de grap niet waarderen en heeft het over de Pick-groep die niet veel meer doet dan een pilsje drinken en naar wat flikkerende lampen kijken. De aktiegroep reageert met “Ter verduidelijking: de bedoeling met de Pick is voor iedereen een leefruimte te ‘krejeren’ waarin men ‘zigzelf’ moet kunnen zijn. Dit althans binnen de grenzen van het ‘finansjeel’ en moreel toelaatbare.”

Ik glimlach om de loop van de geschiedenis als ik de naam van Jan Manschot tussen de ondertekenaars van Dolfi zie staan. Hoe het met de moto-cross is afgelopen weten we als we jaren later hem achter het drumstel de wereldhit ‘Oerend Hard’ naar gigantische hoogte zien opstuwen.

Hans Mellendijk, de Gelderlander 22 april 2006 

donderdag 21 februari 2013

Dichtersbankjes

Foto: © Bert Bevers | Centraal Station Antwerpen 

Hoor je het ook eens van een ander: Frans Budé op zijn blog Divers>

Ondertussen in Hoboken

Komende weekend op bezoek bij mijn Hobokense vrienden t.g.v. vernissage Cicatrizado - Gelittekend

Foto: © Vera Caremans | Frank De Vos

Een Foto- en gedichtententoonstelling van zondag 24 februari 2013 tot zondag 24 maart 2013. Voor ‘Cicatrizado’ of ‘gelittekend’ laat Frank De Vos zijn mededichters aan de slag gaan met foto’s van gelittekende bomen. Het thema vond hij tijdens een vakantie in een park op Tenerife. Zomaar op een palmboom in La Laguna.

De schors was hevig aangetast, uitgeteerd met diepe holtes. In het verzengende zonlicht leken ze op zwerende inkervingen. De foto’s die de inspiratie gaven voor de gedichten zijn abstracte beelden van Hartmut De Maertelaere.
De foto’s en gedichten worden tentoongesteld in kasteel Sorghvliedt.

Vernissage met ontbijt op zondag 24 februari om 10 uur.
Om 11.30 uur Cicatrizado: enkele dichters brengen een selectie uit de bundel.
Met muzikale interventies van Judith Ermert op cello.


Lees ook Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie

maandag 18 februari 2013

Mmmmmmmmmm


Albert Hagenaars nam het gedicht Tweeduisterzone op in zijn blog NU SIJT WELLECOME Kerstgedichten. Lees hier meer>

zaterdag 16 februari 2013

DOOR ACHTERHOEKSE OGEN


Door Achterhoekse Ogen | Sterke vrouwen


Hermi Hartjes als Oscar Carré | Oscar tijdens het 125-jarig jubileumfeest 

Sterke vrouwen

Een dagje Amsterdam; de tamtam had zijn werk gedaan. Het zou een geweldige solovoorstelling zijn die onze viendin in de kleedkamer van Carré had gemaakt, zo hadden vrienden inmiddels geseind. 

Ze zette al eerder Bredevoort op de kaart door er locatietheater te maken over Hendrickje Stoffels Rembrandts lief. De voorstelling werd een groot succes dat ook herhaald werd in Amsterdam en later weer in de Achterhoek Spektakel Toer, editie Bredevoort. Daarna zelfs op uitnodiging in Zuid-Afrika. 

Ze had haar solowerk inmiddels voortgezet met weer een vrouw in de hoofdrol. Een indrukwekkende verschijning als Elizabeth I the Virgin Queen. Vierhondervijftig jaar na haar kroning komt Elizabeth terug op aarde om het publiek deelgenoot te maken van haar heimelijke lusten en wereldlijke lasten. Ze vervolgde haar serie Sterke Vrouwen dit jaar met Madame Carré. Wederom legt Hermi Hartjes -want over haar heb ik het- kleine harten van grote en grote harten van kleine vrouwen bloot. En de geruchtenmachine had gelijk. De reis naar de catacomben van Carré was zeer de moeite waard.

Ze vergeet ook in Madame Carré haar afkomst niet. Net als in ‘Hendrickje Rembrandts lief’ gebruikt ze een Nedersaksische anekdote. Een boerin geeft aan haar man die naar het paardenspul van Carré gaat wat tips mee. “Als de vrouwleu op de peerde komt anrieden, dan hol-ie de ogen stief dicht! Allebei.  I-j denkt allenig an ow eigen vrouw, Ja, ik wet ‘t wel met die peerdedames, die hebt niet völle an. Wat ‘t fatsoen betreft, daor geeft zie ok nie zo völle um. Dus allebeide ogen stief dicht!” De boer deed thuisgekomen zijn relaas.”Daor komt de dames op de peerde an. Oh wat bunt ze drieste! En wat  een holdingen op ‘t peerd! Ze hadden blote bene en van die flodderrokjes an. ‘T liek jaowel alsof ze in ‘t vloeipapier zit, i-j kont dee rökjes jao zo omhoge blaozen. Ieder klapte, ik ok maor toen een van die juffrouwen op de rug van ‘t peerd ging liggen, toen werd het mi-j al te machtig en te onfatsoenlijk. Ik dee de hande veur de ogen en keek per ongeluk toch tussen de vingers deur. Het was mi-j wat.”

De vertelvoorstelling wordt na de pauze als rondleiding door het indrukwekkende Carré voortgezet. Onderwijl op onverwachtse momenten speelt regisseur Wouter ten Pas af een toe een rol die met het leven van Amalia Carré te maken heeft. Voldaan lopen we in de middag het gebouw uit, ik zie en passant op het affiche dat Normaal er maandag over een week speelt.  ‘sAvonds thuisgekomen zie ik tot mijn verrassing Wouter nogmaals maar nu in de rol als vader Heineken in de eerste aflevering van de TV-serie Freddy, leven in de brouwerij.

De volgende ochtend vraag ik me af welke vrouw zal volgen in Hermi’s indrukwekkende soloserie? Zou Chrissemeuje een kandidate kunnen zijn? De vrouw uit Eibergen die heel lang de oudste vrouw van Nederland was en in mijn jeugd stond voor sterke vrouw toen ze in 1959 op 110 jarige leeftijd overleed.

De voorstelling gaat door tot 26 mei, elke
zaterdag en zondagochtend 11.00 uur


Hans Mellendijk, vandaag in de Gelderlander, edities Achterhoek

Onderweg naar Midzomertuin Bredevoort.

Louis, Tonny, Hans
Bert, Piet
Gisteren is er in de oude melkfabriek weer overlegd en het programma min of meer rond gemaakt voor de Poëziemidzomernacht die met ingang van dit jaar Midzomertuin Bredevoort gaat heten. Binnenkort meer nieuws daarover. 


Louis, Tonny

vrijdag 15 februari 2013

Onderweg naar statie 7



Proefopstelling; borging standaard met haringen en gesealde vergrote tekening. Laat de elementen maar komen.

Weetje



Tom (Dorus) Manders begon zijn loopbaan als decor-afficheontwerper bij Carré.

maandag 11 februari 2013

Madame Carré


Zaterdag met Rini naar onze vriendin Hermi Hartjes wezen kijken naar de solovoorstelling Madame Carré in de kleedkamer van het jubilerende theater. Voor de derde maal verlengd. Nu nog tot in mei op de zater- en zondagochtend 11:00. Mooie vertelling door haarzelf geschreven (in de serie Sterke Vrouwen) over Amalia Carré, geregiseerd door vriend Wouter ten Pas die we thuisgekomen tot onze verrassing  'savond op tv zagen in de rol van de vader van Freddy Heineken (Henry).

Dia's>

reserveren: www.carré.nl of (0900) 25 25 255 (€ 1,30 p/g)

Zwarte Cross | nieuwe shirts


zaterdag 9 februari 2013

Uit de oude doos | Onderweg



Onderweg

Als handelsreiziger in de kunsten ben ik veel onderweg en verwonder me over de veranderingen in het landschap. Als ik, na een Randstedelijke exercitie, voorbij de verblindende geluidschermen op Velperbroek, moederschoot Achterhoek nader, is het Liemerse gewest gestadig veranderd in een grootschalig landschap met Amerikaanse elementen. Een hemelhoog aanplakbord liet ons eerst kennismaken met een smokende cowboy. Na het verbod op sigarettenreclame aan de grote weg, is de stoere veedrijver verdreven door Tante Pos. In de rechter zijspiegel, een grote M op een hoge steel en Coca Cola. Een Scandinavisch wegwerpmeubelgigant lonkt de automobilist af te slaan. Het landschap is stiekem veranderd in een reusachtige etalage. 

Momenteel is er uitverkoop. Om beslissers duidelijk te maken dat men door speerpuntlocatie Centerpoort rijdt worden alle zeilen bijgezet. In de weilanden zijn meer dan manshoge rode speerpunten in de grond gestoken. 1996: De slag bij Duiven. Concrete poëzie in het landschap. Echter ook de voorbode van een voortzetting van het grootschalig bouwen ten behoeve van een bedrijventerrein. Een eindje verder sponsort de gemeente Doetinchem een torenhoge reclamezuil, door middel van een armzalig digitaal klokje. Het topt, zonder gevoel voor verhouding, de driehoekige constructie – waarop een dakdekker, een rubberverwerker, een scheidingswandenzetter en een verwarmer om aandacht schreeuwen- onooglijk af. 

De Amerikaanse cafetariaketen voltooit de Ver-USA-nisering van het Achterhoekse landschap met alweer een M op een paal. Het zelfbedieningsbedrijf durft zich hier zelfs restaurant te noemen. Blijkbaar staat de Big M voor Modern, de grote vooruitgang. Ons kleinschalig landschap wordt hieraan opgeofferd. De kleine ondernemers imiteren met liefde hun grote voorbeelden. De antiekhandelaar, de kantoormeubelenhal, de discotheek, het huisdieren crematorium, de keuken import, maar ook de evangelisatie, de hippische dagen, het hengstenbal en de bloemencorso hebben allemaal – ondanks pogingen van gemeenten om het te verbieden – een manier gevonden om aandacht voor hun handel te krijgen. Mobiliteit is het gat in de wetgeving. Als het reclamebord maar wielen heeft kan menig weilandbezitter, door het parkeren van deze gemankeerde aanhangwagens op hun grondgebied, een aardige grijpstuiver bijverdienen. Aannemers en bouwbedrijven nemen zelfs de moeite niet een constructie op wielen te maken. Een bordje in de weide volstaat! 
Ze zijn op sommige boerderijen met een continue klus bezig. Het karwei wil maar niet klaar komen. De laatste truc is het achteloos parkeren van bedrijfsauto’s op parkeerplaatsen. 

Meierend om attentie stond een Doetinchems verhuiswagenverhuurbedrijf tijdens de bouwvak een plek bezet te houden op de Varsseveldse carpoolplaats. Pure antireclame, verhuiswagens horen op de weg, spullen te verhuizen.

Maar ook de gemeentelijke overheden zelf, doen driftig aan de bezoedeling van de omgeving mee. Zelhem etaleert zich - als ik de kleur van de letters op de vermoeid poepgele reclameborden letterlijk neem - als het gifgroene hart van Achterhoek.
Met de regelmaat van de klok lees ik dat diezelfde gemeentelijke overheden verordeningen maken om deze wildgroei van reclame uit het landschap te weren. Maar inconsequent handelen, maakt van deze strijd donquichotterie. De Achterhoek, onderweg naar 2001, uiteindelijk één grote uitstalkast.
  

Hans Mellendijk, Gelders Dagblad, 1 september 1996

vrijdag 8 februari 2013

Kutschilderij


Henk Peeters | L'Origine du Monde | 1965 

Ophef over  L'Origine du Monde' lees hier meer> 

Lees ook Peepshow | Hans Mellendijk>





Marc du Puy | L'Origine du Monde 

Onderweg naar statie 7


Gisteren zijn de twaalf muziekstandaards bezorgd die ik nodig heb voor het statieproject op de Doetinchemse Kruisberg. Ze zijn gelukkig stabieler dan ik had verwacht. 

maandag 4 februari 2013

Wurgjewichtjes


Wurgjewichtjes | repetitiefoto | regie: Caro Wicher en Willem te Voortwis  met o.a. slagwerkgroep fanfare ADMG Wehl (onder leiding van Bart van den Goorbergh), acteur Tonnie Welling, beatboxer Bart van de Goorbergh, rapper Jop Geven, drummer Michel Rözer, beeldend kunstenaar Frans Venhorst en leerlingen van ArtEZ.
Ik hoorde de laatste dagen van verschillende kanten een roep om herhaling.

Verwoord verbeeld


Joke Verboon | Gordel van Smaragd 



Oost-Indisch doof

Op een gewone donderdag
kwam door kieren en scheuren
onverwacht de oorlog binnen.

Er was  geen geweer
geen handgranaat
er reden geen tanks door onze straat.

Mijn vader schreeuwde mijn oom het huis uit
vanwege een koloniale oorlog
die mijn oom anders noemde.

Mijn moeder suste en smeekte
zij hield van harmonie en vrede
mijn vader was Oost-Indisch doof.

We aten nasi goreng met sambal
mijn vaders ogen traanden
ik haalde geen zakdoek.

Het merendeel van onze jongens
was al teruggekeerd uit Nederlands Indië
maar mijn oom kwam er bij ons niet  in.

Margót Veldhuizen

zondag 3 februari 2013

Opening Verwoord, verbeeld

Paul Hoftijzer, Wim van Til
Ankh  Gussinklo
Margót Veldhuizen
Henk Beunk

Vanmiddag werd in de locatie van 't Web op de Veentjes te Doetinchem onder grote belangstelling de tentoonstelling Verwoord, verbeeld geopend door resp. Paul Hoftijzer, Wim van Til en door declamatie van de gedichten door de aanwezige overige Omsmeders.

Zie meer en ook enkele werken op Picasa>