Brommer op zee
1981 | Een held van onze tijd
Brommer op zee | Reis door mijn kamer
'nDROM TWINTIG
donderdag 23 mei 2019
Ondertussen in Ulft | Salon des Arts
Kunstenaarscollectief BREEKijzer presenteert
Salon des Arts 2019
van donderdag 23 mei 2019 tot en met vrijdag 30 augustus 2019
Waar: In CIVON Innovatiecentrum, Hutteweg 32, Ulft, +31 (0) 315-820 280.
Wanneer: op de reguliere openingstijden maandag t/m vrijdag 10:00-17:00 uur | en ook geopend op zaterdag 25 mei 2019
Entree: gratis
Hierna volgen in alfabetische volgorde de ‘statements’ die op verzoek van de BREEKijzer-expositiecommissie zijn opgestuurd. Sommige lang, andere kort. De samensteller heeft gepoogd het samen te vatten. Soms een schier onmogelijke zaak.
Ik liet me echter troosten door een opmerking van mede-exposant Karen van Dooren die in haar reactie de filosoof Merleau Ponty aanhaalde, die beschreven heeft dat begrijpen en ervaren geleid worden door wat de zintuigen je tonen. De betekenis ontstaat in het moment, als het kunstwerk en de kijker elkaar ontmoeten. Datgene wat verschijnt, is moeilijk in taal te vatten. Sóh!
Hans Mellendijk 16-05-2019
Luci Aversteeg mailde: “De natuur heeft een helende werking op onze geest en geeft zonder voorwaarden zoveel moois, waar we met respect mee dienen om te gaan. Ze dient ons van vele gemakken, als je er oogt voor hebt…” Ze maakt sieraden van dode takken. Het mooie van de natuur nog mooier maken en laten passen bij de mens, dat is wat Luci wil.
Emeke Buitelaar wordt geroepen door de innerlijke stem [‘Inner Voice’] en die leidde haar diep naar binnen, liet haar kamers en kleuren ontdekken die ze nog niet kende. Dat gaat ze doen, ze volgde haar stem en gaat eindelijk zingen.
Léon Marie Dekker maakt het verlangen om weer thuis te komen zichtbaar in grote (zeef-)bedrukte textiel lappen onder de titel: ‘Sea Of Love’.
Volgens Karen van Dooren zijn de dieren en landschappen in haar werk, geen dieren en landschappen, maar inkt en mensen. Stel je ogen scherp op de kleine dingen, die je als kijker bijna voorbij gaat zonder ze te zien, zodat je ze dan opnieuw ziet. De tekeningen gaan over de menselijke natuur. Inkt op papier, toeval en onopzettelijkheid als deugd, impulsiviteit gecombineerd met zorgvuldig vakmanschap, dat kun je ook over haar werk zeggen.
Teeyoo brengt met verfroller, kwasten en papieren sjablonen –van eenvoudige geometrische vormen zoals driehoek, cirkel, rechthoek en vierkant– complexe vorm- en kleurconstructies op het doek. Soms zet hij de vormen op het doek met mathematische precisie die hij van tevoren heeft vastgelegd. Dan weer laat hij zich leiden door zijn intuïtie. Beide werkwijzen complementeren elkaar. De bijna mechanische cadans zo kenmerkend voor seriematig drukwerk staat naast het aarzelend aftasten en zoeken naar het ritme in het uiteindelijke beeld. Je zou ook kunnen zeggen: “Het beeld wordt zogezegd in beweging gezet.”
Inge Teunissen laat aquarellen op board zien. Ze noemt haar serie: ‘Van de schoonheid en de troost.’
Deze titel is geleend van een serie TV-interviews door Wim Kayzer, in 2000 door de VPRO uitgezonden. De kernvraag die gesteld werd aan 26 personen, zowel filosofen, wetenschappers, beeldend kunstenaars als musici, was: “Vertel me wat dit leven de moeite waard maakt.” Voor Inge is dat; het leven zelf. In elke vorm, die zij tegen komt. Voor de Salon heeft ze vogels geschilderd. Ze lijken zo vanzelfsprekend. Maar helaas, alles van waarde is kwetsbaar.
Bij de werken van Astrid Vredegoor onder de titel ‘For Your Eyes Only’ zijn kijken, zoeken, en ervaren de sleutelwoorden. De beschouwer wordt uitgedaagd om actief deel te nemen.
Het tentoongestelde werk van Ineke Weevers is uit een serie waarbij de basis van het landschap bijna abstract wordt weergegeven. Het kan een plek zijn uit het verleden, in het nu of in de toekomst.
Dinie Wikkerink als laatste in de rij maar zeker niet de minste, laat in al haar bescheidenheid op de Salon des Arts onder de noemer ‘Beeldrijm 2018’ een serie van vier foto’s zien, waarin het licht de verbindende factor is.
Zie voor foto’s (rechten vrij) via deze link> een aantal foto’s van de werken en de flyer behorende bij de Salon des Arts 2019.
Voor meer informatie verwijzen we naar Hans Sennema: info@sennemakunst.nl | 06 10 10 31 03
woensdag 22 mei 2019
Etten-Warm herbezocht | en niet uitgesproken tekst bij de levende doden
Wel de slotwoorden, de dode bomen zijn het bewijs:
HET KAN WEL
Hier staan ze dan
Als totempalen
hun leven gelaten
voor de dunne draden
waardoor wij zijn verbonden
Het dikke rode leem
de aarde zelf
Hier staan ze dan
niet oud maar nieuw –
als leven zelf
met hun pijlen wijzend
naar aarde zelf.
Daar gaat het in,
daar gaat het uit
Zij zijn het zelf
verbonden
rode aarde ...
Café Eijlders herbezocht
presentatie Minnezinne in moerstaal | Eijlders | 19 mei 2019
Op Pomgedichten een verslag door Jolies Heij⇲ - in Eijlders getuige bij het Minnezinnehuwelijk tussen Ria Westerhuis en Delia Bremer⇲ Jolies die ik meende al eens eerder gehoord en gezien te hebben bij Wim van Tils Poëziecentrum in Nijmegen toen we daar met HiPP stonden en die nu telkens aan het begin van elk optreden de zichtlijn naar het podium blokkeerde om haar aaifoto's te kunnen scoren. Dank daarvoor overigens, want gelukkig hebben we nu ook de foto's nog als herinnering⇲
En Arie van Egmond⇲ werd jij daar gespot door Jolies?
Ondertussen in Warm | Connected
Twee bijzondere bomen langs de Zeddamseweg
Connected zo heet het landschappelijke kunstwerk van Leon Marie Dekker uit Warm.
Twee geknotte eiken langs de Zeddamseweg worden ieder voorzien van een bliksemschicht, een levensstroom die de aarde inwijst. De schichten zijn uitgehakt en gezaagd uit het hout en gevuld met gekleurd lokaal leem.
De twee eiken staan aan weerszijden van de vorig jaar in gebruik genomen 380KV-hoogspanningslijn. De twee bomen waren aangemerkt om te worden omgehakt. Na overleg met TenneT en de provincie Gelderland (wegbeheerder) zijn ze blijven staan. Het zijn nu merktekens in het landschap langs de weg.
Samen met Wethouder Jeanine Kock stonden we stil bij de betekenis van deze twee bijzondere bomen: het beleven van verbinding.
Lies Visscher-Endeveld (Stichting Behoud Kemnade en Waalse Water)
Cadavre exquis | Poëziecarrousel 11
Anna Wiersma
op de mens die over de einder
heen ziet
maakt de zichtlijn gevoel van
einderloosheid los
want altijd is er weer een andere
landstreek
landgoed of een bos
Abonneren op:
Posts (Atom)