Dutch design optima forma
vrijdag 31 oktober 2014
De sixties in de Achterhoek | Zwarte Cross 2013 herbezocht
Nothing (Fugs)
donderdag 30 oktober 2014
Groepspraktijk gesloten
Collega internaut Ron Scherpenisse uit Bergen op Zoom sluit m.i.v. vandaag zijn Kleine Groepspraktijk: Jammer, al blijft de collectie hier nog te bezichtigen>
woensdag 29 oktober 2014
dinsdag 28 oktober 2014
maandag 27 oktober 2014
Streektaal
BEDARFGOOD | Hans Mellendijk
De kinder praot mangs de moderspraoke neet meer.
Lao’w ‘t aover ’t schrieven helemaols neet hebben.
’t Twittert anders wal & ’t barst van de ’t’s & ’n-en.
En Jao.
Oma verstaot ze mangs anders nog graag.
© Hans Mellendijk
Bedarfgood in 1 tweet #dialectdooft
De kinder schrieft mangs de modespraoke neet meer
’t Twittert anders wal & ’t barst van de ’t’s & ’n-en.
zondag 26 oktober 2014
zaterdag 25 oktober 2014
Het was nog lang onrustig op kantoor
Foto: © Rodejo
Gisteravond kwam de redactie van Het Dienblad op kantoor bij elkaar voor overleg. Wacht maar af, ...
vrijdag 24 oktober 2014
donderdag 23 oktober 2014
woensdag 22 oktober 2014
De smaak van Mondriaan
Jan Oud, architect vertelt over een week met hem samen, hij had van zijn vader 300 gulden gekregen voor de reis. "Tegen de middag gingen we eten op de Boulevard in een klein restaurantje Chez Alexandre. Een plak vlees, een rond gestold stukje mayonaise met wat 'vulmateriaal'. Een 'quart du vin rouge' om het door te spoelen en als dessert 'un mendiant' of een coeur à la crème'. Het waren maar magere porties. Prijs toen zes francs totaal. Onderweg namen we dan een stokbrood mee voor 'savonds. (-) Ik had nog vrij veel van mijn reisgeld over door dit spaarzame gedoe en toen ik hem vroeg:'Piet, wat zullen we met de rest uitvoeren?' zij hij: 'Eens lekker eten.'
We hebben gegeten in het Italiaans restaurant van Poccardi bij de Opera: spaghetti met een fles Chianti!"
Maaike van Domselaer-Middelkoop, vriendin weet te melden:"In tegenstelling tot Piet wist ik van koken weinig of niets. Piet kwam regelmatig bij ons in de Pijlsteeg eten. Heintje Smit-Boog, een bevriende boerin, hielp me dan een beetje. Ik herinner me dat we op een winterse zondagmiddag bruine bonen aten, die de boerin bij haar thuis al had gekookt. Ik had van gedroogde appeltjes met een citroenschilletje op een petroleumstelletje een comote gemaakt. Piet en Jaap hadden die middag stevig geborreld. We aten heel laat, zodat we echt honger hadden. Na de fles wijn die we bij de maaltijd nuttigden, kwam Piet in een verrukkelijk-wazige stemming en verwonderde zich er telkens over dat bruine bonen zo lekker waren, 'èn' zei hij, 'als je op zo'n schilletje bijt, weet je gewoon niet wat je proeft; dan ga je door de grond.'"
Hij zou een goede kok zijn en hield van vegetarisch eten, maar niet zo streng in de leer, lees NRC>
dinsdag 21 oktober 2014
maandag 20 oktober 2014
.jpg)
Spoetnik
The Science Museum | London
- Een scheutje koffiemelk
- Cola
De suiker in een groot glas doen (het gaat schuimen dus neem een glas dat groot genoeg is). De koffiemelk erbij doen en even roeren.De gazeuse of andere priklimonade erbij doen. Dit gaat erg schuimen en als het goed is kan je dit schuim met een lepeltje eten.
Is dit niet het geval dan moet je bij het volgende glas meer koffiemelk erbij doen.
Ondertussen in Ulft
FOTO’S CULTUURZOMER ACHTERHOEK IN DE DRU
De komende maand is in de DRU Cultuurfabriek de fototentoonstelling van de Cultuurzomer Achterhoek te bewonderen. Het gaat om 10 grote fotopanelen die een impressie geven van wat de samenwerking van evenementen binnen Cultuurzomer Achterhoek heeft opgeleverd. De sfeer van meer dan 50 evenementen valt niet in 10 foto’s te vangen, maar geven wel het belang aan van cultuurtoerisme voor onze regio. Het overgrote deel van de evenementen wordt zelfstandig gefinancierd en mede door vrijwilligers gedragen. Uit onderzoek blijkt dat de subsidie via het Cultuur en Erfgoedpact minder dan 10% van het totale budget bedraagt. Een ondersteuning die haar geld dubbel en dwars oplevert. De foto’s zijn van Stan Bouman, Jan van den Belt, Sanne Wevers, Bas Peppelman, Harold Pelgrom, Achterhoek Foto, Harry Rikker en Peter Buikstra.
zondag 19 oktober 2014
zaterdag 18 oktober 2014
Intussen in Doetinchem
Foto: © Dolf Ruesink
Gisterenmiddag de boekpresentatie van Achterhoekse Popverhalen bijgewoond, in het Erfgoedcentrum Achterhoek Liemers te Doetinchem. Mooie middag en inleiding, ontmoette veel oude bekenden. Journalist Dolf Ruesink betrapte me, goedlachs babbelend met Bert Taken. Ook bewonderde ik de begeleidende tentoonstelling. Zie ook hier> en daar>.
Provadya? Achterhoek | Ja, ja we worden genoemd.
Met Achterhoekse Ogen | Loormuziek
Loormuziek
Het is weer de muziek die mijn gedachten terugvoert naar de tweede helft van de vorige eeuw. Herinneringen tuimelen over me heen uit het reservoir, dat gelukkige jeugd heet. ‘k Zie lange slungels van kerels die de voorkamer op stelten zetten. Slungel Gert zit gehurkt bij een stapeltje singles. Hij zoekt en legt er één op ’t wiebelende draaiplateautje. Vrolijke muziek in up-tempo weerklinkt uit de luidsprekers. Een nasale stem zingt ‘Last Train To San Fernando’. Loormuziek. Uitgevoerd door, ik zou het niet meer weten, m’n geheugen laat me in de steek. De jongens pakken de dansklare dames bij de lurven en trekken een quickstep door de ‘mooie kamer’. Ik, de kleine potwortel op de divan, kijk verwonderd toe. M’n oudste zus geeft haar eerste verjaardagsfuif.
Toastjes met ei en mayonaise, augurk gewikkeld in boterhamworst aan een prikkertje, Spoetnik en lauwe Groli. In mijn herinnering blijven me twee muziekgenres bij. Door mijn zuster gecategoriseerd als Loor- en Navismuziek. Vernoemd naar de twee jonge heren, die bepaalden wat er op de koffergrammofoon kwam te liggen. Een Achterhoekse variant op de Pleiners en Dijkers. Mijn eerste kennismaking met wat we tegenwoordig jeugdcultuur noemen. De Navisgroep draaide namaakjazz met een hoog Dutch Swing College gehalte. Jazz van het verkeerde soort. Chris, icecream, icecream, Barber is een naam die daar tot gisteren, in mijn onbetrouwbare lange termijnbeleving, ook bij hoorde. VVD-congresmuziek. Het andere kamp draaide Skiffle en Country en Western van het oorspronkelijke soort, maar niet de zoetgevooisde versie van Jim Reeves die begin jaren zestig de Hitparade teisterde. Later, luisterend naar radio Luxembourg ontwikkelde de smaak zich via Lonnie Donegan naar The Shadows.
Op het schoolplein raakte ik terecht in de strijd Elvis contra Cliff. Veel en veel later, in mijn jong volwassenheid, moest ik ruiterlijk toegeven dat ik fout was in die oorlog. De platencollectie was toen inmiddels buitenproportioneel gegroeid van Abba tot Zappa. Dat was de tijd tussen dansles en de periode dat ik op mijn tienerkamer experimenteerde met lichteffecten, toen stoppen nog niet om de haverklap doorsloegen en vloeistofprojecties nog niet het behang sierden en toen aanstaande zwagers die in het geniep via ’t garagedak de slaapkamers van mijn zusters belaagden nog niet geschrokken van hun weg terugkeerden. Toen dus ongeveer, … was ik geobsedeerd geraakt door Them. Gloria schalde tot Here Comes The Night uit de bandrecorder. Baby Please Don’t Go begeleidde het eerste grote liefdesverdriet. Oh Annelies! Ze waren een mythe tijdens het leven zelf. In Hitweek, het vakblad voor langharig werkschuw tuig, ging al maanden het gerucht dat ‘hun’ naar Nederland kwamen. En wat was de clou? De tournee deed nota bene Terborg aan!
Onder het mom van huiswerk maken bij een schoolkameraad op de Heelweg fietste ik die bewuste avond clandestien de andere kant op. In Sporthal De Paasberg bleek dat niet Them op het podium stond, maar wel een rossige verschijning uit Belfast. Van Morrison genaamd. Them was inmiddels opgeheven. Van werd voor deze gelegenheid begeleid door een andere levende legende: The Blizzards. Cuby was thuis gebleven. Verlegen en nog vol ludevedut, vergaapte ik me aan het optreden van de Ierse zanger. Het was een legendarisch concert. Rillingen lopen nu nog over mijn rug. Eind jaren zeventig verloor ik hem een beetje uit het oog na een apathisch concert in De Vereeniging. Tot gisteren echter. Toen viel dit alles op zijn plaats terwijl ik de cd The Skiffle Sessions, Live inBelfast beluisterde. Drie op het oog totaal verschillende genres vloeien daar meesterlijk ineen. Dixieland klinkt opeens prachtig, tranen vallen op het tapijt. Van Morrison, Lonnie Donegan en ene Chris Barber zijn de schuldigen. De Loormuziek is niet teloorgegaan. | Gelders Dagblad 04-03-2000
vrijdag 17 oktober 2014
Fotoarchief Stichting Eeuwig Erbarmen | 1998
18e Erbarmen Festival | Lopend Vuur Trofee Candlelight | Gravity Pull & Apendix
Hans en Theo
donderdag 16 oktober 2014
woensdag 15 oktober 2014
dinsdag 14 oktober 2014
PAL | Achterhoekse Popverhalen
.jpg)
'Achterhoekse Popverhalen' is de vijfde boekuitgave van het Poparchief Achterhoek Liemers (PAL). Eerder verschenen zijn een boek en een 3cd-box over 'Popmuziek in Doetinchem', een boek inclusief cd over 'Popmuziek in Dinxperlo, Gendringen en Wisch', het boek 'Popmuziek in Aalten' (incl. 2 cd's) en het boek 'Popmuziek in Winterswijk' (incl. 2 cd's).
Het eerste exemplaar zal worden uitgereikt aan een speciale gast met een bijzondere betekenis voor de regionale pophistorie. De presentatie wordt muzikaal omlijst. In het ECAL is gedurende de hele maand oktober ook de foto-expositie "15 jaar PAL" te zien.
maandag 13 oktober 2014
De Uitzondering Bevestigt De Regel
Bij het ouder worden het inzicht dat je langzaam de geschiedenis wordt ingezogen. Zie hier beeldbank Vereniging Oudheidkunde Lichtenvoorde>
zondag 12 oktober 2014
zaterdag 11 oktober 2014
Door Achterhoekse Ogen | De omwenteling
De omwenteling | Hans Mellendijk, de Gelderlander, 14 november 2009.
Aan de stamtafel van
’t Veer wordt het avontuur nog eens verteld. Die Wende. Daar moesten ze bij
zijn. Gertman, Albert, de Jannen en Jos bellen het thuisfront. Paspoorten
worden geregeld. Albert leent er een. Vrijdagavond om 10.15 uur vertrekken ze.
Tegen drie uur denken ze in Berlijn te zijn. Twintig jaar geleden, maar ik
herinner me het als de dag van gisteren.
Tot net voor Helmstedt
was alles voorspoedig gegaan. Plotseling file, in de tegenstroom Trabantjes,
Lada’s, Wartburgs en Dacia’s ook veel MZ motoren, heel veel 2-tact. Een dikke
blauwe walm hangt over de snelweg. Een chauffeur meldt dat er bij Berlijn
“Nichts mehr läuft”. Auto worden een paar meter verder geduwd, als dat kan. Zo
zal het dagen duren. Spijt in de ogen vanwege dit avontuur.
Het eerste paspoort
blijkt verlopen.: “Das gibt es nicht”. Het tweede paspoort :” Auch verfallen ”. Het
derde: Üngültig ab april 84”.”Mein Gott ist das möglich, Kollege kuck doch
mal“. Met een wegwerpgebaar komen
de vijf paspoorten terug. Gertmans had iets gestameld van: ‘Dat mag toch zes
jaar verlopen zijn’. De beambte wenkt dat hij de paspoorten nog een keer wil
hebben, schrijft een briefje, en stuurt ze naar een kantoortje voor dagpassen.
Albert twijfelt of de truc met het vreemde paspoort wel doorgezet moet worden,
de pasfoto lijkt van geen kant en de lichaamslengte, tsja. Dan maar het
rijbewijs hij vertelt dat per ongeluk het paspoort van een huisgenoot is
meegenomen, de man kijkt wanhopig maar schrijft de visa toch uit à DM 65 per
stuk, exclusief pasfoto.
Ze mogen de
Transitroute op, 45 km verwijderd van de Hauptstadt der DDR. Op de radio horen
ze dat er gaten in de muur gemaakt worden en dat er steeds langere rijen mensen
en files komen. De walm wordt steeds dikker. Bij de controle voor Berlijn is de
stemming veranderd. Grenswachters met bloemen op het uniform of in de loop van
hun wapen, bierflesjes op tafel met bloemen. Zaterdagmiddag om 2 uur rijden de
helden in een eindeloze stroom DDR-burgers, West-Berlijn binnen.
Op de viaducten en aan
de kant van de weg staan zwaaiende mensen. Het is feest. In de stad is een
enorme mensenmassa op de been. Bij restaurant China horen ze dat Willy Brandt
een toespraak heeft gehouden. Heel veel mensen gaan met hamers en beitels de
muur te lijf. Het gereedschap wordt doorgegeven aan de volgende. Een paar
uur later wordt hier de beroemde
doorgang Potsdammer Platz gerealiseerd. De West-Berlijners klappen en juichen,
iedereen huilt. Het ontroert de jongen meer dan ze gedacht hadden.
Zondags terug, blijkt
het oude bekeuringensysteem van de DDR nog te werken, vanwege verkeerd keren, 100
westmark boete!
Zo ongeveer maar veel
gedetailleerder werd het aan mij na terugkomst dat weekend ook verteld. Want ik
was er niet bij. Ik kon mijn lief niet bereiken. Irgendwo in een trein tussen
Amsterdam en Achterhoek. Van mobieltjes hadden we toen nog nooit gehoord.
donderdag 9 oktober 2014
Varssevelds kopje
Tot mijn aangename verrassing zag ik in de Volkskrant het Varssevelds 'erotische' landschap weer eens bezongen; Varssevelds kopje>
Zie ook: Erosie- Hans Mellendijk> en Vormzand- Bert Scheuter>
ISNT NITS
Nescio | Heidi Happy
woensdag 8 oktober 2014
ONS DAGELIJKS BROOD
Telkens weer fascinerend de boodschappenbriefjes die internaut Bert Bevers ons dagelijks op zijn blog GEEF ONS HEDEN publiceert. Ook Michaelangelo bewaarde de documenten. Zie: ALBUM AMICORUM>
Abonneren op:
Posts (Atom)