Louis Radstaak | Theeveld (2013)
De Loofgangen
zaterdag 19 juli 2014
Met Achterhoekse Ogen | Pastorale 2050
Hier op ZEEN meer architectuur als filmposter>
Pastorale 2050 | Hans Mellendijk, Gelders Dagblad, [voorheen De Graafschapbode] 27 mei 1997
Le Centre Pompidou het kunst-en cultuur centrum van Parijs gold voor mij als een symbool voor de toekomst. Het twintig jaar jonge gebouw is inmiddels versleten en onder zijn eigen succes bezweken. De futuristische constructie wordt binnen een kleine duizend dagen gerenoveerd om met de eeuwwisseling met groot grandeur heropend te worden. Ik leerde er ooit m’’n lief kennen en was er van de herfst met haar terug, per TGV. In de Tulpvakantie borg ik de foto’s ervan op in ons album. Hoe vliegt de tijd? In een mum is toekomstmuziek een verlopen langspeelplaat. Hemelsbreed een tig of driehondervijf steenworp afstand van de woonstee van m’n verloofde is de toekomst ook begonnen. Een nieuwe visie op het bouwen deed in Amsterdam haar intrede. Vormgevers van het bureau MVRDV bouwde er aanleun-aanhangwoningen. Er waren honderd zorgwoningen nodig. Echter zowel oppervlakte als bouwhoogte waren beperkt. Ze kwamen met een revolutionaire oplossing voor de woningen die ze niet kwijt konden. Aan een conventioneel ogende galerijflat werden vijf met cederhout beklede blokken op verschillende hoogte opgehangen. In deze dozen realiseerde men de ontbrekende dertien woonéénheden. Alle galerijen zijn door deze oplossing anders en zorgen steeds voor een ander perspectief. Het geheel werd verfraaid met gekleurde plexiglazen balkonnen. Een bewijs dat modern bouwen niet automatisch kil en koud hoeft te zijn. Saaie flats á la Overstegen uit de jaren zestig zijn vanaf nu taboe. Deze oplossing is tekenend voor het denken van de jonge honden. Deze maand presenteren ze hun prikkelende herkavelende ideeën voor de komende 50 jaar, in een boek. Die komen er in het kort op neer dat ze het huidige Nederland willen verdelen in twee polen. Aan de ene kant een geconcentreerde stad met allerlei voorzieningen en hoogwaardige architectuur. Aan de andere kant lichte stedenbouw in een campingachtig landschap. Nu worden woningen neergezet op beperkte kavels, met postzegeltuintjes als gevolg. In hun visie zou je voor het zelfde geld tien woningen per bunder kwijt kunnen, in plaats van veertig nu. Meer groen dus! Het natuurgebied wordt hierdoor feitelijk uitgebreid, willen ze ons doen geloven. Veel nieuwe natuur zonder dure infrastructuur; geen rioleringen maar milieuvriendelijke bergingsvijvers. Asfaltwegen zijn ook niet nodig als je toch al in een Landrover rijdt, stellen zij. Er ontstaat kans voor betaalbare variatie in de nieuwbouw. Regionale eigenaardigheden krijgen weer de kans. Momenteel wordt in een grootschalige woningbouwoperatie binnen tien jaar het platteland volgeplempt met fantasieloze eenheidsworst. Het resultaat daarvan kennen we ondertussen, ook in de Achterhoek. Nederland is zo vol nog niet. Als je woont zoals de Newyorkers in Manhattan, dan heb je aan de staart van Limburg genoeg. De rest is landschappelijke winst. Neerlands buitengebied ingericht als in Heuvel’s Oud-Achterhoeks boerenleven.
Ik denk aan de droom die ik als langharige jongeling had, toen ik onder het mom van vormingstheater, jeugdhonken onveilig maakte door het gooien van asfaltbrokken. Een onbevangen fantasie over een asfaltloze samenleving.
Hoor ik een nieuw geluid? De Symfonie van de jachterige Grote Stad eendrachtig naast de Pastorale van het onthaaste platteland. Of hoor ik slechts vals gefluit?
Ondertussen in Bredevoort | Foto 21
2 juli - 5 oktober
Polaroid - Pim van der Maden
9 juli - 5 oktober
'biggest little universes' - Paul Bulteel
16 juli - 5 oktober
Het landschap voorbij… -Wil Friesen
_________________________________________________________________________ __
Polaroid - Pim van der Maden
Pim van der Maden werkt al jaren met een weinig gebruikte, niet digitale, techniek om zijn
vrije werk vorm te geven. Bij het aanschouwen van zijn werk zal niet iedereen meteen
herkennen dat het om fotografie gaat; dat wordt veroorzaakt door de gebruikte techniek:
De opnamen worden gemaakt met een 4x5″ of 8x10″ groot formaat technische camera op
polaroidfilm. De foto wordt op de normale wijze ontwikkeld en minimaal 24 uur te drogen
gelegd. Daarna wordt de emulsie (de micronmillimeters dunne beeld laag) gescheiden
(gelift) van de kartonnen drager en overgezet op aquarelpapier. De manier waarop de
emulsie zich gedraagt bij het overzetten is grotendeels voorspelbaar en manipuleerbaar:
een opname met veel donkere, egale partijen zal niet veel vervormen, een opname met
veel lichte partijen juist wel. Na droging van foto en aquarelpapier (waarbij het een geheel
wordt), wordt het beeld gefixeerd voor een lange houdbaarheid. De grootte van de foto
blijft door de gebruikte techniek ca. 10x11 cm of 19x24 cm.
Elke polaroid lifting is uniek omdat de manier waarop de emulsie zich overzet op het
aquarelpapier elke keer weer anders zal zijn.
Op de tentoonstelling bij Foto21 zullen portretten en landschappen te zien zijn in
deze bijzondere techniek.
'biggest little universes' - Paul Bulteel
De reeks “biggest little universes” maakt deel uit van een grotere reeks waarin Paul
Bulteel een fotografische visie brengt over onze relatie met de leefomgeving. Hij
gebruikt een heldere fototaal met veel zorg voor compositie en sprekende details.
Zijn foto’s zijn observerend en terughoudend maar bevatten ook verbazing en ironie
over wat zich in onze samenleving afspeelt. Al zijn beelden zijn authentiek, komen uit
de dagelijkse werkelijkheid zonder enige poging tot enscenering. In veel van zijn
beelden komt de mens naar voor als een anonieme figurant in de publieke ruimte.
“In onze Westerse verstedelijkte wereld is een open natuurlijke ruimte een
zeldzaamheid. We zijn voortdurend omringd door muren en bouwsels allerhande. We
bewegen ons van de ene afgebakende ruimte naar de andere, van de ene wereld
naar de andere, elk met een eigen polsslag, een eigen identiteit of non-identiteit.
Elk een verschillende wereld, een verschillend universum. Grootste kleine werelden.
Biggest little universes. Onze relatie tot die werelden kan soms harmonieus zijn,
soms onverschillig, dikwijls ook vervreemdend, alsof we verloren zijn in een wereld
die de onze niet is.” (citaat Paul Bulteel)
“biggest little universes” is het eerste deel van een dubbeltentoonstelling van Paul
Bulteel in Gelderland. Het tweede deel “one room with a view and twelve without” is
te zien van 26 oktober tot 22 november in galerij Objektief te Enschede.
Het landschap voorbij… – Wil Friesen
Een verbeelding van het wezen van het landschap.
In de fotowerken van Wil Friesen is het stil. Er zijn geen verwijzingen die de
toeschouwer helpen bij het duiden van tijd of plaats. Er is alleen het landschap dat
als een mysterieuze, zwijgende plek is verbeeld. De beelden van Wil Friesen roepen
in sterke mate de suggestie op dat het landschap meer is dan het laat zien…
Alle fotowerken worden volgens het analoge systeem gemaakt. Er wordt gebruik gemaakt van midden- en grootformaat camera's. Vaak wordt tijdens de opname al in het proces ingegrepen (bewegingen tijdens lange sluitertijden of meervoudige belichtingen). De films worden doorgaans standaard ontwikkeld. Het negatief is het bronmateriaal. Het uiteindelijk beeld ontstaat tijdens het afdrukproces in de donkere kamer. Daar wordt op allerlei manieren - bewust -afgeweken van de standaard. Toeval krijgt ruimte, wordt uitgedaagd, en wordt een belangrijke medespeler in de
uiteindelijke beeldbepaling. De werken zijn daardoor altijd unicaten. Alle opnames en prints worden op zwartwit materiaal gemaakt. De definitieve barietprint wordt ten slotte handmatig ingekleurd met transparante olieverf.
FOTO21 BREDEVOORT
't Zand 21,
7126 BG Bredevoort
tel 0543 452006
b.g.g. 0543 451053 of 0543 451842
email: info@foto21bredevoort.nl
website: www.foto21bredevoort.nl
Openingstijden:
Wo t/m zo van 10 - 17 uur
(in de zomerperiode ruimere openingstijden)
Abonneren op:
Posts (Atom)