dinsdag 30 september 2014

Bijna niets rijmt er op Herfst

Maar Drs. P weet er wel raad mee:


Herfst
De buren waren grimmig, zijn ouders diep gegriefd.
En onder zijn collega's was hij ook al niet geliefd.
De oude juffrouw Zomer, baas Voorjaar, meester Herfst.
Ze riepen driewerf schande, juffrouw Zomer het driewerfst.

maandag 29 september 2014

Poëziepuntgl 3 | jaargang 12 gepresenteerd


Gisterenmiddag werd in de voormalige synagoge van Lochem aan de Westerwal het septembernummer van PPGl gepresenteerd. En pracht nummer gelardeerd met illustraties van HiPP-genoot Louis Radstaak. Uw dienaar staat er in met Rekenaar en als 'centerfold' de cyclus rondelen Zes maal tien. Ook als bijlage Grasgeluiden>



De Kift | Bidonville







De jubileum cd van de Kift is binnen, ik programmeerde ze ooit als schoolvoorstelling in Amphion, ze stonden met een opera en Wilma Paalman op 'nDrom, en zit nu al vijf jaar te wachten op een concert in de DRU-Cultuurfabriek. Zijn ze blind of doof daar? Anders iets voor de Theaterweide van de Zwarte Cross?



zondag 28 september 2014

Smeer as 'n jaghond


In 1975 maakte Siert van den Berg  en ondergetekende opnames van repetities van de net opgerichte Achterhoekse band "Normaal". Er wordt gewerkt aan het nummer "Smeer as 'n jaghond", dat in 1976 zou uitkomen op hun eerste single onder de titel "Hels al een jagdhond". Daarnaast werkte Normaal aan "T is altied 't zelfde met ow deerne" Deze unieke zwart-wit opnames zijn gemaakt in een vormingscentrum in Doetinchem, waar drummer Jan Manschot toen werkte.

20 min. zwart-wit en kleur  (15:25 cameo)

Over "Smeer as 'n jaghond":
Onder druk van producer Peter Koelewijn werd de tekst aangepast: het begrip "Smeer" (een pak slaag) was te veel dialect. Hij wilde de groep meer Nederlands laten zingen, als een nieuwe Peter en zijn Rockets.
Toen de single niet veel deed op de hitparade, zei Peter Koelewijn hierover dat hij toch gelijk had gekregen: te veel dialect. De groep dacht hier heel anders over: het was niet plat genoeg! Dit leidde tot een breuk met Koelewijn: Normaal stapte over naar Johnnie Hoes, waar ze een regelrechte hit scoorden met "Oerend Hard".

Klik hier naar het unieke materiaal> © Siert van den Berg

Zóndagclip | D'n Achterhoek Tsjoek | Normaal

Fotografie | Veldschuren in Achterhoek en Liemers | J. Melchers

zaterdag 27 september 2014

De Moespot 2014/243 is uut


Twee gedichten mijner hand in de nieuwe De Moespot gisteren uit de brievenbus gehaald.



Noot: eindreactie veranderde haost in haoste, jammer.

Het Kantoor | 02



Het Kantoor 2 | Hans Mellendijk De Graafschapbode, Column Met Achterhoekse ogen, 10 oktober 1998.


Korte inhoud van het voorafgaande en ondertussen. Na de zomervakantie hervatte Bas Onderdaan met frisse tegenzin zijn werkritme. Onderwijl, acht weken verder. Zijn werkschema spoorde weer eens niet met de planning van de klant en het Hoofdkantoor. Kortom administratief en logistiek liep één en ander na de grote reorganisatie nog niet zoals gehoopt. Maar oplossingen lagen in het verschiet. Zijn stramme onderrug speelde ondanks Arbo-gekeurde stoel af en toe op. Maar dank zij bizarre therapieën en Spartaanse ingrepen kwam er weer leven in. Hij liet zich niet kisten.

In de wandelgangen vierden de besmuikt gefluisterde kantoorgrappen hoogtijdagen. Vragen of op de US-open gespeeld werd op een trek- of een mondharMonica
werden alras opgevolgd door stevige Viagra-pillenbakken en nog sneller afgewisseld door slap gelul over stropdassenen sigaren in andermans doos. Verder zomerde de herfst éénmaal schitterend na. Hij ruimde zijn bureau op. Hij verzette een afspraak die met blundermelk in de agenda werd weggelakt. Hij zette de computer uit, pakte zijn regenjas en sloot als laatste het kantoor af. Het donkerde lichtjes toen hij het Erdbrinkplein opliep. Hij startte de auto, zette het stadslicht aan en reed naar Varsseveld. In café Het Veer las hij bij een kopkoffie het streeknieuws in het Gelders Dagblad en kreeg de laatste dorpsroddels te horen van de uitbater. Thuis gekomen liep hij moe maar voldaan de trap op. Na het avondeten zette hij zich op de divan aan het lezen van de laatste bladzijden van Het Bureau, deel 4. Sinds de vakantie had hij koortsachtig met veel plezier de tot nu toe drieduizendhonderdnegentien verschenen bladzijden verslonden. In de omvangrijke kantoorroman had hij het vaak wrange dagelijkse wel en wee op hetInstituut voor Volkskunde gevolgd. 

Nogtweeduizenddriehonderdenéénentachtig pagina's van Voskuil's meesterwerk had hij te gaan. Echter de uitgever had besloten de drievolgende afleveringen strategisch uit te smeren in de tijd. Pas in het volgende Millennium zou bekend worden hoe het met de hoofdpersoon Maarten Koning zal aflopen. Nog zeker vierhonderdzestig dagen wachten. En hij voelde zich plotseling doodongelukkig. Hij had tot zijn groteverbazing genoten van de boeken. 

De directrice van het Hoofdkantoor, Ella Koevoet, had het soap genoemd. Maar daar deed ze de megaromancyclus onrecht mee aan. Qua vorm misschien, maar de vele andere lagen maakten het zo meeslepend. Over het nutteloze werk waar niemand op zit te wachten, over machtsverhoudingen, bedreigingen en de stroperigheid van het bestaan. In een voortvarende ritmische stijlgeschreven, in een variërend taallandschap. Het ABN wisselde zich af met volkstaal, het Kongreßdeutsch en Oxford-English met Oost-Nederlandse dialecten en het Vlaams of met het gebroken Nederlands van een door een beroerte getroffen revaliderende volkscultuurkundige. 

Het Achterhoekse gewest scheen er af en toe verrassend in door. Het Vragender Veen, Wehl, Winterswijk, ... alwaar hij in de vriendelijke en bescheiden Kroezenkamp, die Maarten en zijn vrouw Nicolien van de trein afhaalt en met hen voor het verhalenonderzoek in Rekken op zoek gaat naar verhalen over eerdmennekes en dwaallichtjes, een jonge uitvoering van de Achterhoekse schrijver Krozenbrink herkende. Met een lichte klap sloot hij het gebonden boek dicht. Op de radio hoorde hij het nieuws dat de uitgesproken Fatwa
tegen de schrijver Salman Rushdie zou worden opgeheven. Hij had zijn twijfels, eerst zien dan geloven. Hij legde het boek op de salontafel boven op het Amnesty International periodiek Wordt Vervolgd.

donderdag 25 september 2014

Binnenkort in Lochem




Een keur van Gelderse dichters komt zondag 28 september naar Lochem


De regionale dichterskring stelde in samenspraak met de redactie van Poëziepuntgl een bijzonder poëzieprogramma samen. Dichters die publiceren in het herfstnummer én dichters van de kring dragen op zondag 28 september voor uit eigen werk. Dit optreden vindt plaats in de Synagoge, Westerwal 6, 7241 BC Lochem.

Het Zutphense trio Woodwind, bestaande uit Babette Blokhuis (cello), Bregje Vandamme (dwarsfluit) en Anne Westerhof (dwarsfluit), staat garant voor de meeslepende muzikale omlijsting.

Het programma vermeldt 10 dichters, vijf komen van elders, vijf uit de regionale dichterskring. Namens Poëziepuntgl introduceert Peter J.R. Vermaat de dichters bij het publiek. Hij schrijft gedichten, verhalend proza en essays. In 2009 won hij de SLAU HC-Trofee. Anneke Buys (Apeldoorn) schrijft artikelen en recensies, vrije poëzie over een breed scala van onderwerpen, vertaalt eigen werk naar het Engels en Esperanto en is daarnaast ook beeldhouwer. André van Sabben (Winterswijk) schrijft vanaf 1988 poëzie, tracht in verzen het leven zelf te verwoorden en gaf in 2006 in eigen beheer de poëziebundel Legpuzzel uit. Gerhard te Winkel (Leusden) publiceert op 2 november zijn tweede dichtbundel ‘Het duister aan de andere kant, gedichten over oorlog’. Zijn eerste bundel heette ‘ Wolkentaal’. “Ik schrijf schrijnend realisme met een vleugje humor”, zegt Te Winkel. Hans Mellendijk (Varsseveld), columnist voor de Gelderlander, lid van dichtersgroep De Omsmeders, en HiPP (Het instituut Praktische Poëzie) publiceert met enige regelmaat in Poëziepuntgl onder het motto: zacht tikkend de tijd verslaan.

Vijf dichters uit de regionale dichterskring doen mee: Dick van Welzen (Gorssel), winnaar van de Euregiopoëzieprijs 2013 – 2016. Henk van Rossum (Gorssel), Jacobus Trijsburg (Barchem), Jaap Nijstad (Eefde).

woensdag 24 september 2014

Dichtersbankjes in competitie bij Beeldjagers

Foto: © Bert Bevers | Schoonselhof

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Mannen van BeversGerrit Achterberg>
Sneeuw
In deze sneeuw ben ik een tekening.
Een plaat, waarop ik langzaam levend ben.
Er is geen onderscheid tussen de boom en mij
dan dat ik hier en daar bewegend ben. 
Verzonken in het eindeloze wit,
dat om mij ligt geopend, ben ik dit.
Bevangen door dezelfde zuiverheid,
waar in de verte ook een kraai op zit. 
Gerrit Achterberg 1905 – 1962
uit: Verzamelde gedichten
Querido, Amsterdam 1984

Vandaag dan toch maar mijn verzameling Dichterbankjes ingezonden naar Beeldjagers. Zie hier meer> Na enige aarzeling. Hier mijn toelichting in max 200 woorden.


De kern van het verhaal achter mijn verzameling Dichterbankjes ligt in het Nibbelinkbos. Waar elk jaar in juli 'nDrom plaats vindt. Een wandeling over de landgoederen Idink en Nibbelink op Sinderen onder Varsseveld. Tijdens de wandeling krijgen de wandelaars muzikale, theatrale en poëtische verrassingen voorgeschoteld. En het was bij een optreden van Wim van Til staande op houten zitbankje dat Louis Radstaak het woord Dichtersbankje opving bij de aankondiging door Bert Scheuter.

Het moment dat hij zijn voorraad begon aan te leggen. Zie: Dichtersbankjes Petit Bancs De Poetes> . Uiteindelijk zette ik een zelfstandig blog op waar ik telkens een exemplaar uit de voorraden presenteer. Samen met een bijbehorend gedicht. Er werd een missie geformuleerd: "Een verzameling bankjes geassocieerd met een dichter op grond van materiaal, model, situatie of locatie. Soms echter verwijzend naar een plek waar de dichter zat of gezeten zou kunnen hebben. Het blog poogt de diverse voorraden te ontsluiten." Zie: Dichterbankjes>


Ik put uit  de voorraden Mannen van Bevers [Bert, Maarten en Peter Bevers], Louis Radstaak, Ron Scherpenisse en Albert Hagenaars. Een blik op het rust-en zitwezen. Hoe de wereld uitrust en dicht. Het al op poëtische wijze aanziet.

Midweektrailer | Homeland | In herinnering George Sluizer |1932-2014




maandag 22 september 2014

Oké helder



Koopkrachtplaatjes in chiploaded zorgscenario's 
brengen kamerolifanten dreunend op de beats
van porseleinen planten en springen over eigen
schaduw heen; speerpuntoverstijgend de actie
in verviptentisering van contextuele kenmerken.

Aan de voorkant van de skyboxificatie oormerken

de oogkanten van het probleem en zetten een stip
aan de horizon in een duurzame dynamiek die
de eigen verantwoordelijkheid op een eerlijk verhaal
nemen, in de eigen kracht staan in je aandachtsgave.

De piketpaaltjes worden uitgezet en de opklaringen

slippen dicht met bewolking die bandbreedte gunnen
om zo aan de knoppen te kunnen blijven draaien
met langloop bonus op kreupele kip en oprotpremies
te kust en te keur helder, klip en klaar als koude thee.

Gemorst op de nieuwe vloer van het zorgstelsel dat

hypotekisch het hele kaartenhuis meesleurt in een
onvoorwaardelijke onderhandelingsspiraal dat nog
jaren na zal dreunen in het vaderlandse zwart-wit
denken dat toch al gekleurd van alle kanten kabaalt.

Radiostilte in het zorgverzet die tefalpoliticus aan 

wie niks beklijft rake klappen verkoopt, spekkopers 
dansen nivellerend de nacht in die zal gaan bloeden 
en bruggen slaat naar nieuwbouw op pijlers die staan 
als palen boven water waarop ras gebouwd kan worden.

Een breiwerk dat moet worden uitgehaald en opnieuw 

op de pennen gezet dat dan wellicht chocola oplevert
waar de honden worst van lusten en dan menig koe de 
waarheid spreekt waar we al jaren op wachten en die
de inkomensonevenredigafhankelijke zorgpremie stopt.

De denivellering op gang kan brengen van het huidige

nivelleringsniveau, zo snel kan het gaan, dat moeten we
niet willen, ademt offers van mensen die zorgen hebben,
doorbraken worden aangetrokken in platgeslagen rotten,
door pindakaasfabriekregelaars; het land naar de knoppen.


Hans Mellendijk - Oké helder  | PpGl 1, 2013 | Krakatau 2013> 

Lees ook  dG Rob Berends - Verlate 1 april-grap>



LOVE the continuing STORY

 Foto: © Pieter Sessink [© J.H.]

 dG | 20 september 2014


Mené Mené Tekèl

Greenwich | Noodle Time>

zaterdag 20 september 2014

Intussen in Ulft | Maria van Nassau van Huize Ulft



Gisterenavond mooie voorstelling gezien, wat men dan noemt locatietheater, het DRU-industriepark werd onderdeel van een jubileumvoorstelling. De SSP-hal speelde de hoofdrol in een prachtig geënsceneerd muziektheaterstuk door Firma Weijland en Consorten. Zie hier meer> . Een schitterend bewijs wederom wat de mogelijkheden van deze hal onze streek kunnen bieden. Volgens mij zijn er nog enkele kaarten verkrijgbaar voor vanavond en morgen. 

Het verhaal van de omgekomen dochters Juliana en Wilhelmina komt ook voor in de Verhalenbankjesroute zoek het verhaal Galgenbult>

Mangs in Wenters


Gisteren zijn de verhalenboeken van Tante Rikie Nijman bij Winterswijkse basisscholen gebracht. Onmundig zwaore fietsmande ......

Het Kantoor | 01



Het Kantoor | Hans Mellendijk | De Graafschapbode | 12 september 1998

‘De loonslaaf gaat weer aan de arbeid’ mompelde hij met hese stem. Hij nam de volle schoudertas onder zijn arm en keek naar haar. Hij grijnsde, zonder genoegen. Ze stond op van de divan. Hij wendde zich af en ging de trap af. Ze liep achter hem aan. ‘Maak je nou niet meteen zo druk.’ ‘Nee,’ beloofde hij. Hij opende de buitendeur en keerde zich naar haar om, om haar een kus te geven. ‘Het was een mooie vakantie en een fijn afsluitend volksfeest’ fluisterde ze. ‘Denk daar dan maar aan.’ ‘Ja’, schraapte hij zijn keel en nam een pottertje in zijn mond. ’M’n stem is nog niet de ouwe.’ Hij liep naar de auto, ‘Nou, dag.’ ‘Dag, kalm an!’ Hij zette zich achter het autostuur, stak zijn hand op en startte de Opel Corsa en reed de Eikenlaan uit. Het regende gelukkig, dat maakte de eerste werkdag ietsjes aanvaardbaarder. Hij reed langs het foeilelijke Varus-statue, dat gelukkig nu nog door het bladerdek van de door Rijkswaterstaat geplante bomen aan het oog werd onttrokken, de A18 op. 

Met frisse tegenzin gaf hij een dot gas. De kermis drensde nog in zijn hoofd. In Doetinchem parkeerde hij de wagen op het Erdbrinkplein. Het miezerde nog. Hij liep langs de G.S.M.-bussen. Via het modderige olifantspaadje stapte hij de van Nispenstraat in, aan de rechterzijde werd in bouwputten de Achterhoekse metropool Millennium-proof gemaakt. Vervuld van weerzin tegen het werk dat hem wachtte pakte hij de sleutel en opende de deur van het in Amsterdamse School stijl gebouwde kantoor. In gedachte toetste hij de cijfers in van de beveiligingscode: twee vier drie nul... Er was hem al iemand voor geweest. Een nieuw gezicht dook uit de keuken. Dat zal de beloofde conciërge zijn. Melkertbaan of heet het nu Verstandbaan? 

Een goed begin in ieder geval. Hij stelde zich voor: ‘Bas Onderdaan’. De stem haperde nog steeds. De man antwoordde verlegen met: ‘Koffie?’ ‘Ja graag, zonder!’. Hij slofte in een iets opgewektere stemming de trap op naar de werkverdieping. Hij schoof zijn naambordje in. Het groepshoofd stond aan het eind van de gang. Stieringa gaf een hand. ‘Dag Bas, je ziet er goed uit, weer kleur op je gezicht’ ’Zo voel ik me ook’ veinsde hij. De meeste collega’s waren al aanwezig. Hij dacht toch echt als eerste binnen te zullen zijn. Verbaasd keek hij op zijn horloge. De wijzers stonden stil. Vriendelijk schudde hij handen. Enige twijfel bij het omhelzen van sommige vrouwelijke medewerkers. Voordat je het weet spreekt men van ongepaste fysieke relaties en een puddingbuksvlek is zo bedacht. Op zijn werkkamer zette hij zich in de Arbo-gekeurde stoel achter zijn bureau en zette de computer aan.

'Over negen weken weer een week vakantie!' meldde het beeldscherm. Het melige grapje van hemzelf van vóór de zomervakantie, werd nu genadeloos teruggekaatst. Hij boog zich over het toetsenbord, dacht even na, en tikte vervolgens: 'Hoi Lies heb je de gegevens voor het komende jaar binnen? Vr. gr. Bas.' De e-mail werd verzonden. Voor de zekerheid schreef hij ook nog een Van-Aantje. Voor het geval ze niet in de computer keek. Moderne tijden. Hij sloot het kattebelletje af met: 'in mailbox; 1 & ander wordt vervolgd.'

vrijdag 19 september 2014

Intussen op de Heelweg


Morgen, op zaterdagavond 20 september is er vanaf 20.00 uur een kleinschalige lichtjes- en kunstroute in Heelweg aan de Hiddinkdijk 19.

Daar is de ambachtelijke bakkerij De Heelewegge gevestigd.

Ton van Vliet zag de plek en raaktedermate geïnspireerd dat hij speciaal hiervoor een project heeft gemaakt, samen met Thea Zweerink.
Een slideshow met geluid, geprojecteerd op tule van 4,5 x 3 meter, en lichtgevende tekeningen van Thea Zweerink.


Verder is steenhouwer Henk Welling er aan het werk. Bert Scheuter draagt gedichten voor. Er is live muziek van de T-sisters (zang, viool, cello).
En er zijn nog een paar kunstenaars; welke weet ik zo even niet.


Er is een verwarmde tent voor een hapje en een drankje. Kinderen kunnen een lampion maken.
Entree is 2,50 euro; kinderen gratis.


Lees ook hier 'De Heelwegge anders'>

Elders




woensdag 17 september 2014

Intussen in Arnhem | Sonsbeek


1986

2001 

Bij een installatie van Michel François, Sonsbeek 9, Locus Focus, 2001

'Het grote geheugen', 2008
installatie op Sonsbeek 2008, Arnhem
270 x 160 x 420 cm, digitale film loop, 52 inch LCD scherm, beton, ijzer, polyester





Midweektrailer | They Shoot Horses Don't They? | Sydney Pollack | 1969

They Shoot Horses Don't They?>

dinsdag 16 september 2014

Collectie Hugo Jaartsveld


De fotocollectie van de te vroeg gestorven vriend en fotograaf Hugo Jaartsveld (Silvolde, 1947 - Wehl, 1985) is door het Erfgoedcentrum Achterhoek en Liemers gedigitaliseerd en nu digitaal te bekijken. Klik hier naar de collectie>

Elders






maandag 15 september 2014

Kan niet wachten




Kan niet wachten! Het slotgedicht van Hans Mellendijk bij de afsluiting van Cultuurzomer Achterhoek in de tuin van Hotel Villa Ruimzicht tijdens Proef de Achterhoek. Begeleiding op gitaar is van Wies Knipping. Nog een paar evenementen te gaan, maar nu alvast: tot volgend jaar. Camera: Wim Maatman.

Cultuurzomer Achterhoek afgesloten

 'nDrom | Sinderen

 Huntenpop | Ulft

 Achterhoek Spektakel Toer | Ulft

Zwarte Cross Theaterweide | Lichtenvoorde

Gisterenmiddag werden foto's tentoongesteld van een aantal festivals dat in het kader van Cultuurzomer Achterhoek werden tentoongesteld. Ik trad er op met een afsluitende 'promopoëzie' KAN NIET WACHTEN> en werd begeleid door het jonge Doetinchemse gitaarwonder Wies Knipping (14). 



10 gitaar intro's 

Mené Mené Tekèl









Royal Victoria | Emirates Royal Docks | London