dinsdag 26 januari 2021

DdA | Achterhoek Nieuws | DICHT | week 04

Helma zag een persmoment waarbij een verpleegkundige van De Molenberg Marga Klompé in Groenlo werd gevaccineerd. Deze gebeurtenis deed haar denken aan een gedicht van Rainer Maria Rilke over draken en prinsessen. 


 hier zijn draken 


ze kruipt elke dag door het oog van de naald 

er zijn haar veel naasten ontvallen 

ze staart naar Irma Sluis die vertaalt 

de minister noemt de getallen 

als vader haar aan het roer liet staan 

zei hij haar nooit van streek te raken 

blijf op koers en doe het kalm aan 

als de kaart vermeldt hier zijn draken 


op het plein zijn protesten opgelaaid 

van vuurwerk en vlammende woorden 

wie heeft er het kompas verdraaid 

de naald wijst niet meer naar het noorden 

ze denkt dat je in het dagelijks bestaan 

draken maar beter kunt kussen 

niet meteen zeven koppen afslaan 

soms zitten er prinsessen tussen 


in de krant staat iemand van Marga Klompé 

ze krijgt een naald in haar deltaspier 

een vaccin bij de GGD 

voor die lieve zuster van hier 

een van de schatten die elke dag 

hun best doen het verschil te maken 

roerend om mensen bij tegenslag 

dapper en schoon te zien ontwaken 


Helma Snelooper 


Aubade (2)

Foto: © Marijke Schellekens


Ik werd 21 januari aangenaam verrast toen de HiPP-leden Louis Radstaak en Bert Scheuter een aubade brachten met gedichten van collegadichters uit de dichterscollectieven De Omsmeders en Kopwit.  Bij deze de bijdrage van Helma Snelooper: 


TRUI


het was koud

hij vroeg me of hij een trui mocht lenen

ze pasten geen van alle alleen die ene

die ging er net mee door

we zetten koers naar het landgoed en

hij liep voor


hij had oog voor alles onderweg

strengelend vlechtwerk stromende sappen bomen

hij wist hoe onder de grond het landschap ooit ontstond

dat vertelde hij me allemaal in zijn eerste moedertaal

hij richtte monumentjes op in de loop van zijn verhaal


voor zijn vrouw voor zijn zoon voor zijn vrienden

voor een ieder die zijn aandacht verdiende

ik dacht hij maakt alles bijzonder hoe hij

zingt vecht huilt bidt lacht werkt en bewondert


ontroerend goed dit eeuwig erbarmen

het vermogen rijkelijk te omarmen

dat grote hart de kunst van het leven

die is Hans op het lijf geschreven

en dat al zoveel jaar zeg maar tien maal zeven


ik had hem een veel ruimere trui moeten geven



Helma Snelooper