De eindejaarstraditie van Bert Bevers en Ron Scherpenisse lag gisteren in mijn brievenbus. Met dank aan Makelaarderij Bob Bakker te BoZ. En Bert en Ron bedankt maar weer voor het schiterrende kleinood, de collectieBevers-Scherpenissegroeit gestaag.
Het instrument nog geen melkpak groot om vanaf de maan naar de aarde te kijken voor een pixelportret om te vergelijken. Om te vergelijken pieken in het licht spectrum met die van exo-exemplaren met de meest aardachtigen tot nu toe. In de zoektocht naar buitenaards leven ontdekte men Kepler 62e en 62f. Aandachtigen niet te warm niet te koud. Twee verse verre planeten. Gemeten methaan niet alleen een zucht van melk- en/of vleesbeestengerucht. Hoe een enkele pixel het verlangen naar universeel broederlijk gezelschap meet. Louis Radstaak seint dra terug: 'Dat lijkt wel erg ver weg van mijn bed.
Wat leuk! Een Kepler vol met runderen.
In dat geval wil ik wel een enkele reis.'
Als dat geen mooie schitterende actie
is van Het instituut Praktische Poëzie. Kepler-cattle: spacecowboys bonanza. VK | 28 april 2013> Gepubliceerd in Poëziepuntgl 3 | 2013
