zaterdag 30 januari 2021

Louwmaand oogstmaand



Vrijdag de langverwachte bloemlezing met corona-gedichten in de brievenbus en ook de DIE-bundel wordt nog gebracht. Al met al is het jaar goed begonnen met publicaties in de diverse media. 

vrijdag 29 januari 2021

Aubade (3)


Zielemaot

wi-j ontwaken

met ’s nachs

ontloken letters

op ons lief

hardop laes ik:

a m b ö s t i g

verticaal op mien schen

h e c h t e r e g

tussen Jack zien scholders

en a m m e c h t e g veur op onze kop

och, lieve Hans,

waren i-j mangs

weer gangs?

pangs!

margen verschient

met kerende post

zwierig op ow buuk:

H a n s  d e  o n v e u r w a a r l i j k e

w i - j  l a v e n  o n s


Jack Weijkamp en Lucy Legeland


zie ook hier Kopwit 👉

donderdag 28 januari 2021

Achter

vers van de pers 

ACHTER | Bijdrage Hans Mellendijk | DIE-bundel SAMEN 👉 | Enschede Poëzieweek 2021 

Vanaf 10:00 uur op  facebookpagina van DIE 👉 elk uur een filmpje van een diedichter of gastdichter die een gedicht voordraagt uit de nieuwe dichtbundel Samen


Achter

 

Komend uit een graafschap, gelegen

tussen snelheid en paardenkracht: 

 

‘Na ober gif mi-j dat bier ‘ns an, en raps!’ 

 

Bij Eibergen achter de watertoren 

een taalgrens in schrijfwijze en klank: 

 

‘No aber gif mien aans smangs ’n colaaaa.’

 

Achter Berkel, Buurserbeek 

Twentekanaal of Schipbeek

met de haanden in de tuk. 

Joa, doo mer heaneg an.

 

In gedachten in Het Bolwerk verzonken, tussen

pisbak en tapkast het flipperapparaat, achter

het glas Duvel wol ik manges dreumen: mangs

zeggen ze smangs, smangs zeggen ze mangs. 

 

Twentenaren zijn mijn kalme neefjes. Samen 

in verscheidenheid en georven bescheidenheid.

 

Boh wisse. Jao jao. Joa joa. 

 


Hans Mellendijk

 

 

dinsdag 26 januari 2021

DdA | Achterhoek Nieuws | DICHT | week 04

Helma zag een persmoment waarbij een verpleegkundige van De Molenberg Marga Klompé in Groenlo werd gevaccineerd. Deze gebeurtenis deed haar denken aan een gedicht van Rainer Maria Rilke over draken en prinsessen. 


 hier zijn draken 


ze kruipt elke dag door het oog van de naald 

er zijn haar veel naasten ontvallen 

ze staart naar Irma Sluis die vertaalt 

de minister noemt de getallen 

als vader haar aan het roer liet staan 

zei hij haar nooit van streek te raken 

blijf op koers en doe het kalm aan 

als de kaart vermeldt hier zijn draken 


op het plein zijn protesten opgelaaid 

van vuurwerk en vlammende woorden 

wie heeft er het kompas verdraaid 

de naald wijst niet meer naar het noorden 

ze denkt dat je in het dagelijks bestaan 

draken maar beter kunt kussen 

niet meteen zeven koppen afslaan 

soms zitten er prinsessen tussen 


in de krant staat iemand van Marga Klompé 

ze krijgt een naald in haar deltaspier 

een vaccin bij de GGD 

voor die lieve zuster van hier 

een van de schatten die elke dag 

hun best doen het verschil te maken 

roerend om mensen bij tegenslag 

dapper en schoon te zien ontwaken 


Helma Snelooper 


Aubade (2)

Foto: © Marijke Schellekens


Ik werd 21 januari aangenaam verrast toen de HiPP-leden Louis Radstaak en Bert Scheuter een aubade brachten met gedichten van collegadichters uit de dichterscollectieven De Omsmeders en Kopwit.  Bij deze de bijdrage van Helma Snelooper: 


TRUI


het was koud

hij vroeg me of hij een trui mocht lenen

ze pasten geen van alle alleen die ene

die ging er net mee door

we zetten koers naar het landgoed en

hij liep voor


hij had oog voor alles onderweg

strengelend vlechtwerk stromende sappen bomen

hij wist hoe onder de grond het landschap ooit ontstond

dat vertelde hij me allemaal in zijn eerste moedertaal

hij richtte monumentjes op in de loop van zijn verhaal


voor zijn vrouw voor zijn zoon voor zijn vrienden

voor een ieder die zijn aandacht verdiende

ik dacht hij maakt alles bijzonder hoe hij

zingt vecht huilt bidt lacht werkt en bewondert


ontroerend goed dit eeuwig erbarmen

het vermogen rijkelijk te omarmen

dat grote hart de kunst van het leven

die is Hans op het lijf geschreven

en dat al zoveel jaar zeg maar tien maal zeven


ik had hem een veel ruimere trui moeten geven



Helma Snelooper


zie ook hier Kopwit 👉

maandag 25 januari 2021

Aubade | de film

Een Hart onder de Bretels

Hans Mellendijk bezongen ter gelegenheid van zijn zeventigste naamdag op de éen-en-twintigste van de Louwmaand in het jaar 2021

Poëzieweek 2021 | stoepkrijtpoëzie

Nu de Poëzieweek (28 januari tot en met 3 februari) ook al deels in het water lijkt te gaan vallen door de lockdown, heb ik een idee. Ik heb het idee niet zelf bedacht want ik las erover op de website van de bibliotheek van Pima County https://www.library.pima.gov/blogs/post/poetry-in-the-wild/.

Op deze website in een bericht uit 2017 staat informatie over een project van de Urban Poetry Pollinators over poëzie in het wild. Eigenlijk bedenk ik nu, me sluit dit heel goed aan bij bijvoorbeeld straatpoëzie en gedichten op vreemde plekken, ware het niet dat de poëzie in dit project van vluchtige aard is. Elizabeth Salper van de Urban Poetry Pollinators kreeg het idee omdat ze zulke mooie herinneringen had aan de tijd dat ze haar gedichten met krijt op stoepen schreef. De reacties van de mensen die haar gedichten lazen op straat waren de reden om dit project ‘Poetry in the wild’ te starten.

Er werd door de UPP bekendheid gegeven aan dit project en er was een instagrampagina waar je een foto van je gekrijtte gedicht naar toe kon sturen. Bibliotheken adopteerde dit project en onder het motto Chalk it UPP! werd dit project een succes.

Mijn idee is dan ook om dichters van Nederland op te roepen om in de Poëzieweek een gedicht naar eigen keuze (van jezelf, van een ander, een klassiek gedicht, een nieuw gedicht, kort of lang, alles mag) op een stoep of straat te krijten, hier een foto van te maken en deze aan mij te mailen (woutervanheiningen@yahoo.com). Ik zal al deze foto’s plaatsen op het Instagram account @krijtpoezie2021

Op die manier kan de Poëzieweek toch nog (meer) een actief tintje (op bescheiden schaal) krijgen.



zondag 24 januari 2021

Onland | de podcast #5


Onland, de podcastserie van regisseur en programmamaker Joost Engelberts begint als de 12-jarig Rinie Wielheesen op een koude en donkere winteravond wordt verkracht en vermoord. De moordenaar wordt niet gepakt. Deze beestachtige daad slaat diepe wonden in de kleine gemeenschap, sterker nog - zo menen velen- deze moord is het trauma van de Achterhoek. 

ONLAND | 5 | zus 👉

Mel's music mosaic

 

Woody Guthrie | This Land Is Your Land 

Jennifer Lopez
Bruce Springsteen





Ondertussen in Enschede


vrijdag 22 januari 2021

Aubade (1)

Ik werd donderdagmiddag 21 januari aangenaam verrast toen de HiPP-leden Louis Radstaak en Bert Scheuter een aubade brachten met gedichten van collegadichters uit de dichterscollectieven De Omsmeders en Kopwit.  Bij deze de bijdrage van Bert Bevers

Foto: Hans Mellendijk | Park Middelheim | Artiesteningang | John Körmeling 👉

De promotie van een tankstation

Ik sloeg op weg naar een ziekenbezoek

in het hospitaal ginder regelmatig af bij

de spie van Lindendreef en Middelheimlaan,

en lette bij dat afslaan nooit echt goed op.


Volgens mij stond daar altijd alleen maar

een oud tankstation te verkommeren. Het

beeldenpark benaderde ik immer langs de

andere kant en nooit langs deze hoek, die


ik dan ook nog nooit als beeldenkijker had

bereikt. Toen ik met Hans eens naar het

Nachtegalenpark fietste herkende hij mijn

verkommerende tankstation op afstand reeds


als een creatie van John Körmeling. Van hem

had ik zelfs nog nooit gehoord. Weer iets van

Mel geleerd. Industrieel ruïnetje werd aldus

tot kunst, Artiesteningang, gepromoveerd.


Bert Bevers




Pareidolia

Verbaasde toren opgemerkt door Bert Bevers.

dinsdag 19 januari 2021

DdA | Achterhoek Nieuws | DICHT | week 03

 


Momentopname

 

Uit de snoepzak letters die zich spelend vormen

in zinnen van snoepgoed, suikerzoet prikkelend. 

In de geglazuurde koekjes vooruitblikken.

 

Buiten twee kauwtjes trouw als altijd die het

kouwtje wind trotseren en het nieuwe 

normaal samen integen fladderen.

 

De kou wenst een sneeuwvlok, de dichter

herhaalt zijn eigen mantra: tabula rasa;

 

‘Wi-j viert 't ge-ulk en springt 

naor 'n zommers geluk. En zinkt

daornao met knikkende knies dat 

't snee'jen mag naor 
                      ónbeschraeven blad!’

 

De witte bladzij even een beschreven wens.

 

Het jaar vordert, de dagen lengen wakkerder

prikkend doemt het heil en zegen in de verte.

Au-gekrijs bij de vaccinvrezenden verstomt.

Hans Ebeling Koning herbezocht

Foto: Hans Mellendijk

Uitzicht Beukenlaan | Fleurs du Mal 👉

zondag 17 januari 2021

Snie | Meindert Talma


 Mister Noardewyn Willem de Vries kwam op 8-1-2021 langs in Noordhorn.

Voor de gelegenheid bewerkte Meindert Talma het gedicht 'Snie' van de jonggestorven (TBC) Friese dichter Pyt van der Burg (1983-1922) tot een lied en vertaalde de tekst in deze clip Winter lei de wrâld oan bannen Snie lei oer de lege lannen Diek de feale, keale greiden, Dêr’t de skiere skiep jit weiden. Blonk op beammen en op skuorren Op ‘e húzen fan ‘e buorren Wintersinne skynd’er oer Teek’ne ‘t tek fan hûs en toer. Wite wollen tekken lei Oer de lûden fan de dei Snie wie al in mylde seine As in wijing fan it reine Rûnom wie ‘t mei snie bedutsen ‘t libben like wol berutsen Krekt as wie in wite Jiske Sêft oer alles hinne wiske. Want it lûd fan trein en smidte Klonk sa fyn en ut de fierte En de lytse minskestimmen Wien’alhiel net te fernimmen.
REFREIN Lein oer hjerstich keale fjilden Dêr’t de wurge minsken tilden Oer har drusen en har lêsten Sunder lins en sûnder rêsten. Mar bij ‘t hege, kleare blinken Fielden hja har soarch fersinken. Inklen stienen bliid as bern Glimkjend foar har ut te sjen.

Mel's music mosaic


Fairport Convention | Dear Landlord (Dylan)

zaterdag 16 januari 2021

donderdag 14 januari 2021

Onland

de Gelderlander | 14 januari 2021

Fijn om door een collega dichter geciteerd te worden. 

Hier het gehele gedicht: 

Onland
5 februari 1970

Kwam neet terug van gymnastiek.
Oefening in Prinses Beatrix' zaal.
In de struuken ’t onteerde liek.
Gewurgd deur heur eigen sjaal.

Op de Kloosterlaan. Hoe wrang toch.
Waor 'j bescherming zol'n verwachten
onder 'n hemelse wolkenloch.
Gin doodslag toch en verkrachten.


Onopgelost
geklungel der
magistraten.


Langs de kant van het pad
rok 't vanaf dan naor onland.
Jao, asterto, moord en brand.
'n Kearl op de fietse deur 't lo.

'n Rammelende dynamo.
Elke nacht viel te vrezen
de wind fluustert deur het rad:
Rinie Wielheesen.


Hans Ebeling Koning

Hans Ebeling Koning

Het is dit schilderij dat ik voor het eerst zag bij een bezoek aan Hans Ebeling Koning 👉 begin jaren zeventig, vorige eeuw, dat ten grondslag ligt aan mijn verzameling sneeuwtjes, sneeuwbollen 👉

woensdag 13 januari 2021

DdA | Achterhoek Nieuws | DICHT | week 02




Het applaus dat klonk na de eerste prik was voor Eva als het volkslied na de wedstrijd; ze had het niet verwacht, maar toch was daar het stokken van de adem en de brok in de keel.

 

Mouwen opstropen

 

Ze zijn met minus tachtig

richting Achterhoek vervoerd,

in rammelende flesjes

voor wie moe is en beroerd,

richting blote, zomerarmen

die niet langer kunnen dragen,

om een zeepbel door te prikken

in dun vel en dikke lagen,

om aldaar met schietgebedjes

en grootscheeps vaccineren

de tentakels van een virus

preventief te amputeren.

 

Het Wilhelmus heeft geklonken

- in zacht applaus vermomd -

toen na de eerste spuit

de stilte werd verstomd,

en nu leef ik in de wetenschap

iets te hebben overwonnen,

willen mijn ongeprikte armen,

zonnig, onbezonnen,

om elk object gevouwen

dat ze tegenkomen gaan,

want in mijn hoofd maakt nu mijn lijf

al antistoffen aan.

 

Eva Schuurman


maandag 11 januari 2021

Ondertussen in Museum Belvédère

Hendrik Nicolaas Werkman (Leens, 29 april 1882 - Bakkeveen, 10 april 1945) schrijft in 1941: “Altijd denk ik, dat ik mijn beste werk nog moet maken. En dat is wat mij tegenhoudt om te zeggen: ik ben kunstenaar. Ik heb het gevoel dat ik geen aanspraak mag maken op die naam, omdat er nog meer en beter gedaan moet worden.”
Als zestiger heeft Werkman de vorm gevonden, om zich het beste in uit te drukken. Tijdens de oorlog schrijft hij daarover een opgetogen brief, overtuigd van de gedachte dat kunst iets goddelijks is: “Het zeker weten dat ik in sommige mijner uitingen dicht bij de waarheid ben geweest, heeft mij in mijn later leven als mens mijn eigenwaarde geschonken. Toen ik dat veroverd had, heb ik mij nooit meer ongelukkig kunnen voelen.”
Museum Belvédère heeft een kleine presentatie van zijn werk, stukken uit de collectie van Pleun en Mieke van Toledo.


zaterdag 9 januari 2021

Onland | de podcast #4


Onland, de podcastserie van regisseur en programmamaker Joost Engelberts begint als de 12-jarig Rinie Wielheesen op een koude en donkere winteravond wordt verkracht en vermoord. De moordenaar wordt niet gepakt. Deze beestachtige daad slaat diepe wonden in de kleine gemeenschap, sterker nog - zo menen velen- deze moord is het trauma van de Achterhoek.
 

ONLAND | 4 | broer 👉

d'Eigenspraok No 21 is uut!


 d'Eigenspraok No 21 👉

vrijdag 8 januari 2021

Bewaar de herinnering



Dolf Ruesink 👉 haalt zoete herinneringen op, met een eerste serieuze recensie in mijn artistieke loopbaan. 

woensdag 6 januari 2021

Mijn overbuurvrouw is een meeuw



Mijn overbuurvrouw is een meeuw is een bloemlezing uit de inzendingen op coronagedicht.nl. Tsead Bruinja (Dichter des Vaderlands) en Wim van Til (Poëziecentrum Nederland) selecteerden uit de 900 inzendingen 110 gedichten. Mijn inzending Ik liep mi-j 'n Slinge is ook opgenomen. Ook zag ik Helma Sneloopers bijdrage voorbij komen. 

Deze uitgave (i.s.m. Poëziecentrum Nederland en mede mogelijk gemaakt door de provincie Gelderland) verschijnt rond het aftreden van Tsead als Dichter des Vaderlands (rond 20 januari a.s.).

Reserveren is al mogelijk via verkoop@liverse.nl.

dinsdag 5 januari 2021

DdA | Achterhoek Nieuws | DICHT | week 01





Zelfbeheersing 2021


De koorzanger moet beslist en

zuiver zingen maar geen solist zijn,

de tubaspeler is ordelijk voornaam

als schoorpaol van het ensemble.

Als allen de rode loper van een nieuw jaar

trompetterend betreden dooft de harmonie.

Neemt u zich maar liever niets voor

dat vandaag nog voor de hand, maar

morgen al niet meer in uw hand ligt.


Pogingen tot werk aan uw beter ik

kunnen, indien stilzwijgend en slechts

licht ambitieus nagestreefd, geen kwaad.

Zoals: laot ow ‘t knolgruun niet anstekken,

leer u te beheersen - tienduizend dagelijkse

stappen wandelend langs het akkerland.

Bespiegelend de vraag wat er aan stak

en dat aansteken ook zonder vuur kan ...


Dat een knollenvirus overwonnen dient door

kalman wieter te môggelen op maan opan.