zaterdag 30 juli 2022

Dichtersbankje | De Botaniek

De bankjeszetter is een wijle weg, op vakantie.  Maar genoeg te lezen op deze bank.


Foto: Bert Bevers | Kruidtuin | Antwerpen

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichters en gedicht) voorraad Mannen van BeversPoesiabotanica 👉

woensdag 27 juli 2022

DdA | Achterhoek Nieuws | DICHT | week 30

Vijf jaar geleden kreeg Eva de titel ‘Dichter des Achterhoeks’ toebedeeld, deze week legt ze die eer dankbaar en vrijwillig neer.

 

Zwaai uiterwaarden

 

Zie de zwaai uiterwaarden,

ze zwaaien je uit,

met armen van wind

en stenen als huid.

Een inhammenmond roept: 

“Kom hier, het is goed!

Er ligt nog een schrijven

dat jij denken moet.

Pak het pad bij de trap,

neem je zienswijze mee

en vind in mijn slikgrond

dit vers idee.

Drup je tranen op mij

- geen geul die het ziet -

en de klei aan mijn randen

veroordeelt je niet,

want wij weten allang

dat je dichter zal blijven

ook als je verder

verzuimt nog te rijmen

op wat je brein niet wil weten

maar het hart je verplicht;

zelfs als er geen inkt is

wordt het weer licht.

Dus drijf op het zoet

van ons IJsselgewicht,

vind in laagwater

kabbelend zicht,

schrijf in de luwte

dit laatste gedicht 

op de fijne lijnen

van je eigen gezicht.”


vrijdag 22 juli 2022

Tipje van de sluier


Deze zomer komt een bundel van mij uit, met vijftig gedichten, geschreven in het Nedersaksisch, bij uitgeverij Fagus. Paul van Druten leverde de foto voor de omslag. 

woensdag 20 juli 2022

DdA | Achterhoek Nieuws | DICHT | week 29


Bert Scheuter komt tijd te kort.

Alles kan weer

Op naor De Heurne, ‘t buutenlochspöl lokt
en deurgaon zal‘t, al gut’et uut de hemelsluuze,
huuvern en hard blieven grölen: een slomp water
deert niet in de zommer dat alles weer kan!

Snommedags een feestjen want al zeuvenenzestig 
en doornao nog ene tut in de uurn van de margen. 
Daags d’r op steet bier en wien tussen de schappen
want de ni-je zaak is awweer twee joor old.

Alles kan weer en völle is ‘t dizzen zommer,
van hoetsjiebeeste naor buurt- naor volksfeest 
inhaaln wat was blieven liggen, rocken en rollen
en al is ‘t op ‘t tandvleis: grölen zö-j! Blieven grölen!

Vier dage wol ik weer zwart crossen en rossen
met Dropkick Murphys en Boh Foi Toch.
Of zondag niet want meiboom te verteern,
en zaoterdag uut etten met ni-je pensionada.

En vri-jdag? Vri-jdag was d’r ôk zowat d’rheer.
Moor volgend joor - nea ziet mien grölen -
dan laez’ik ow op de cross dit dichtwark veur, 
volgend joor at alles weer kan en d’r völle tied is!

maandag 18 juli 2022

Anningahof herbezocht

 


Van Conny Bos kreeg ik deze foto nog nagezonden, een mooi beeldrijm met het beeld van Erik Buijs 👉 aan het eind van het pad. Hier meer 👉

zaterdag 16 juli 2022

Dichtersbankje | Firma Weijland

 

Foto: Hans Mellendijk | Landgoed Anningahof | Zwolle

Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad MellendijkFirma Weijland 👉

Lichtschommel

 

hen 

weerum

hen 

weerum

 

met de Veerman

van ’t licht

naor ’t duuster

en 

weerum

 

ach Veerman

nem ons met

aover de rivier

’t grieze lint

dat begint as ‘n kind

en zich stort in de zee

van aovergave en grinnikwals

 

en weerum

naor ’t duuster

samen op den 

lichtschommel

en hup!

daor gao’w weer

naor ’t licht

 

en vannacht dans ik

zo uutbundig

as ’t doolridder

zo uutdagend dansen

dat mien eigenste schim
mien pas weer zut

’s margens vrog in bed


zie ook hier 👉


vrijdag 15 juli 2022

Intussen in Bredevoort

Ik bezocht zaterdag j.l. de expositie van mijn collega's van BREEKijzer in Salon des Arts bij Foto21 te Bredevoort. Zeer de moeite waard, een omfietsexpositie 👉

woensdag 13 juli 2022

DdA | Achterhoek Nieuws | DICHT | week 28


Helma’s bed staat in Amsterdam en haar hart ligt in Hummelo.

Dat betekent een voortdurende rondreis. 

 

rondreis Hummelo-Amsterdam

 

Dorpsstraat vol brocante 

zinken gieter glazen stolp

Maria zonder rechterhand 

ik maak een vers op maat 

mijn brein werkt traag vandaag 

iemand vraagt of ik troost verkoop 

een vriend leende mij het boek 

Als licht in donkere tijden 

Beethoven speelde net zo lang piano 

tot de moeder van t gestorven kindje 

eindelijk huilen kon 

ik geef alleen maar woorden weer 

 

er vallen bussen uit 

de chauffeur deelt mee dat hij 

een andere route neemt 

zo doen we Doesburg aan 

ik denk aan wat je schreef 

scheep me alleen maar in 

dan vaart de boot vanzelf 

op mijn bestemming aan 

stoutmoedig ging je aan boord 

mijn hart klopt in mijn keel 

ik zou toch zweren dat ik jou 

in de Meipoortstraat zie staan 

 

in Lathum tussen Dreamfields 

staat een man bij de halte

Maori tattoos in t gelaat 

hij wacht tot hij wordt ontcijferd 

mijn oude klasgenoot zei 

ik graaf een station nabij het dorp 

dan kun je wanneer je wilt

vanaf hier de wereld in 

ik check overal in en uit 

hoe ik ook wend of keer 

mijn dierbare geboortegrond 

ligt altijd aan het begin 

 



zaterdag 9 juli 2022

vrijdag 8 juli 2022

In herinnering Marijke Schellekens

 



Gisteren dan toch het onvermijdelijke bericht waarvan ik wist dat het zou komen. Marijke is uit de tijd gegleden. Ik leerde haar kennen via de KunstWandelRoute Hummelo. Tijdens een nazit, op het terras van de Gouden Karper. In 2015. Een jaar later deed ze voor het eerst mee met een eigen werk. Nog een jaar later maakten we samen Lovers' Lane. Daarna volgde Mantelzorg en op de laatste editie het Gesamtkunstwerk met de Omsmeders; Dwaallust. Ik mis een zeer gewaardeerde collega en vriendin. Die ik een goed verblijf in Ithaka toewens en bij deze een vaarwel en heel veel sterkte voor haar naasten en Geert.


Hier alle berichten op 'sMelssleMs' 👉


Marijke Schellekens en Geert Hovinga



Hootchie Koe #5 herbezocht

Boh Foi Toch




dinsdag 5 juli 2022

DdA | Achterhoek Nieuws | DICHT | week 27

Hans Mellendijk 👉

Hans reisde af naar Rotterdam en ervoer de vriendelijke mensen in de stad. Die in tegenstelling tot Amsterdammers zichzelf niet serieus nemen en grappen over henzelf maken. Met in gedachten Nijhoffs De moeder de vrouw schreef hij er het gedicht over.

 

De stad en de breedtegraad

‘k Ging naar Rotterdam om Depot te zien.
‘k Zag achter Winterswijkse spiegelzijden

De kunstverzameling niet te vermijden, 

meer dan hondervijftigduizend en tien

dat ik daar liep, in 't spiegelkopje, dronken,

van kunstzin, van het landschap, wijd en zijd -
liet mij daar midden uit oneindigheid
een stem vernemen dat mijn oren klonken.

Het was Rotterdam de stad ik ervoer 
‘t kwam langzaam bruisend mijn hoofd in gevaren.
Is het soms dezelfde, breedtegraad 't roer,

dat ik hoorde wat het zong als kussen waren.
O, dacht ik, o, stad daar mijn liefde voer.
Prijs ons, zong hand in hand kameraden.