Hans reisde af naar Rotterdam en ervoer de vriendelijke mensen in de stad. Die in tegenstelling tot Amsterdammers zichzelf niet serieus nemen en grappen over henzelf maken. Met in gedachten Nijhoffs De moeder de vrouw schreef hij er het gedicht over.
De stad en de breedtegraad
‘k Ging naar Rotterdam om Depot te zien.
‘k Zag achter Winterswijkse spiegelzijden
De kunstverzameling niet te vermijden,
meer dan hondervijftigduizend en tien
dat ik daar liep, in 't spiegelkopje, dronken,
van kunstzin, van het landschap, wijd en zijd -
liet mij daar midden uit oneindigheid
een stem vernemen dat mijn oren klonken.
Het was Rotterdam de stad ik ervoer
‘t kwam langzaam bruisend mijn hoofd in gevaren.
Is het soms dezelfde, breedtegraad 't roer,
dat ik hoorde wat het zong als kussen waren.
O, dacht ik, o, stad daar mijn liefde voer.
Prijs ons, zong hand in hand kameraden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten