Echt namaak, alles onthecht
Zo rondom de Sinterklaasviering begint het. Ja, omstreeks
pakjesavond bij het lezen van de zelf geknutselde gedichten. Versjes, eigenlijk
namaakpoëzie. Ofschoon soms het niveau van een Annie M.G. Schmidt wordt
gehaald. Maar dat is dan wel een uitzondering op de regel is mijn ervaring.
Helemaal niet erg. Het gaat immers om het gebaar. Als het eeuwenoude feest
achter de rug is barst de namaakgolf pas echt goed los, zag ik op de
Kerstmarkt, alhier. Probeert men bij Sint Nicolaas nog zoveel mogelijk de mythe
te bewaren door in principe nooit twee Sinterklazen te laten ontmoeten, bij de
Kerstman is dat in het geheel niet het geval. Tig kerstmannen zag ik binnen
vijf minuten her en der rondlopen. Okay. Ik wil niet overdrijven maar tocht
zeker zes inclusief een groen exemplaar. Groen is wel het toppunt van het
moderne -vergeef me het neologisme- kerstgebeuren. Ik ken geen feest dat
energieverspilling hoger in het vaandel heeft staan. Maar zo verwonderlijk is
de namaak natuurlijk ook weer niet. Omdat de Kerstman natuurlijk een
namaak-Sinterklaas is. Daarom nemen we het blijkbaar niet zo nauw met de
tradities. De Kerstman die we hier feitelijk nog helemaal niet zo lang kennen
is de Amerikaanse versie van Sinterklaas die door Nederlandse kolonisten was
meegenomen. Santa Claus werd hij genoemd een verbastering. Deze Santa Claus
verdrong dankzij Hollywood en Coca Cola andere Europese varianten als de Duitse
Weihnachtsmann of nog ouder de Finse Joulupukki die tijdens het joelfeest een
rol speelde. In Groot-Brittannië heet hij Father Christmas, gelijk Père Noël in
Frankrijk en Papá Noel in Spanje. Onthecht van de traditie, spoeden we ons in
een zo’n onecht mogelijke wereld naar het einde toe. Ik doe er gretig aan mee.
Slingers met engelenhaar guirlanderen door de kamer die gevuld wordt met de
meest smakeloze kerstmuziek die je maar kunt voorstellen. Het is maar voor
even, gelukkig.
Wat dat betreft ging de promotiecampagne ‘Ik geef je de
Achterhoek’ van de regio Achterhoek op de vooravond van pakjesweekend helemaal
mee in de trend. Trouwens ook niet verwonderlijk want de slogan ECHT Achterhoek
was al geleend van de Hollandsche Eenheidsprijzen Maatschappij Amsterdam. Nu
pakten ze uit in een strak geregiseerde actie. Waarvoor hulde; regionale blikvangers
werden in mum van tijd ingepakt. Echt namaak, want al veel eerder, veel beter
en vele malen uitgevoerd door de inpakkunstenaar Christo. Maar ach ‘n
kleinigheid hol i-j toch. Schrijnend ook de noodtweet die ik voorbij zag
flitsen op m’n iPad: “... Met de
kerst koop ik een fles wodka, doe de gordijnen dicht en ga twee dagen Donald
Duck lezen en Duitse pornofilms kijken. Zin an!” Troosteloze sex, echt namaak.
Ja, laten we zwelgen in de plastic kerstbomen, de
kunstsneeuw, nep-champagne en namaaksterren, om in 2012 onthecht en keihard te
landen in de werkelijkheid van een nieuwe recessie. Echte feestdagen allemaal.
Hans Mellendijk, de Gelderlander, edities Achterhoek, 17 december 2011
