Guus Hiddink sprrekt de aanwezigen toe.
Donderdagavond 29 maart j.l. werd het jubileumboek van Sportclub Varsseveld gepresenteerd op het eeuwfeest bij de Radstake op de Heelweg.
Lees ook Gelderse Post hier 👉
Het is een schitterend en kloek boek geworden dat zijn weerga niet kent. Prima en uitslovend werk van vormgever Pieterjan Duitshof en van de redactie Harry Breuker, Gerrit Jan Heijink en Gerrit Schuurman.
Mijn bescheiden bijdrage:
Herinneringen van Hans Ebeling Koning, vanuit UD-perspectief
Ik raakte betrokken bij het jubileumboek niet vanwege mijn overmatige grote kennis over het edele balspel. Maar vanwege mijn andere kijk op de dingen, vermoed ik. Onder andere een herinnering, die een oud Kunstacademie leraar Hans Ebeling Koning mij ooit enthousiast vertelde over die bewuste wedstrijd, die vooral in de historie van de sportclub nog generaties lang door werd verteld. De promotiewedstrijd in het oorlogsjaar 1944. Waarin Varsseveld tweemaal won van de oudste veldsportvereniging in Nederland UD 1875 uit Deventer. Eerst op sportpark Oberink met 5-3 en daarna in Deventer met 1-3. Ik heb op me genomen omdat verhaal boven water te krijgen. Daarbij indachtig het feit dat ik met Pieter-Jan Duitshof de vormgever van dit boek ook een oud-AKI leerling, in de staminee, minstens eens in het jaar, prettige herinneringen uitwissel over de academiejaren. Over de AKI in het algemeen maar Hans in het bijzonder. Een gesprek dat dan steevast eindigde met: 'We zouden hem eens moeten opzoeken.'
Maar tja daar kwam het dan maar niet van. Met deze gegronde reden was het dan eindelijk zover om een afspraak te maken. Hans net gerevalideerd van een val bij het ophangen van een schilderij en zijn vrouw Annemieke stonden ons in het hoge Drentse noorden in Gasselte op te wachten. Het werd een zeer aangenaam weerzien waarin oude herinneringen aan de AKI-jaren werden opgehaald en de reis naar Varsseveld -waar de 13-jarige Hans de wedstrijd in 1944 als jonge puber en lid van de UD de nederlaag ervoer- kreeg meer inkleuring en de roemruchte wedstrijd werd nu ook eens vanuit het perspectief van Deventer bekeken.
Hans heeft de wedstrijd gezien. Het was voor hem de eerste keer dat hij van Varsseveld hoorde. Het begon voor de UD-ers heel feestelijk met een vervoer door de Gelderse Tram Wegen door de club geregeld, vanaf het Deventerse Knutteldorp via Gorssel, Zutphen, Doetinchem naar Varsseveld. Een reis met oude mannen. UD staat voor Utile Dulci, het nuttige door middel van het aangename, aldus Horatius.
Van oorsprong een Cricketclub met een sportveld in de
Uiterwaarden van de IJssel. UD kreeg in Varsseveld geen schijn van kans:
5-0 ruststand, Na de rust twee goals UD. Vijf-Twee werd de eindstand. Hij herinnert zich de platte boerenwagens die als tribune werd gebruikt.
Hans weet nog dat hij zich een geweldige ‘loser’ vond tijdens de terugreis.
Op 23 april van dat jaar kwam de thuiswedstrijd Deventer met voor de rust een kleine hoop op winst: 1-0 Na de rust echter kwam Varsseveld met drie tegengoals en werd de eindstand 1-3. Het elftal uit de Achterhoek promoveerde naar de 2e klasse. Hans kwam uit Diepenveen, ging naar de ULO, UD was meer voor de gymnasium en HBS-leerlingen. Het was een elitaire club. Hans’ vader deed aan atletiek, en zodoende kwam Hans toch bij UD terecht. Als 9-jarige tot zijn 18e jaar gevoetbald tot dat letterlijk de pleuris uitbrak en hij in Sanatorium Middelheim terecht kwam.
Bij het weggaan geeft Hans het jubileum boek t.g.v. honderd jaar UD mee, Not Out (een cricket-term), in het boek herinneren twee regeltjes aan het de nederlaag.
Na een wandeling door de indrukwekkend tuin rondom de woonstee, waarin we vele tekeningen van Hans herkennen, nemen we afscheid en rijden terug naar de Achterhoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten