Ria Pelgrom
In herinnering Herman Pelgrom | 1942-2019⇲
het avondt: de vlammen doven,
een laatste oogopslag van het bos
roeken vallen kakafonisch in de donkere kruinen
ik wacht de nieuwe dag; zijn oog lacht in de morgen
zijn kleed is groen en geel, zijn gouden ranken hangen los
uit: Enghuizer dialogen IX | Groei en verval⇲
Geen opmerkingen:
Een reactie posten