09-06-2019 | Wim van Til | Ik zoek mijn moeder
Camera en montage: Louis Radstaak
Camera en montage: Louis Radstaak
ik zoek mijn moeder | Wim van Til
De armen van de Oude Rijn zijn de armen
van mijn moeder. Zij reiken tot haar overkant.
Ik leerde vissen aan die oever, ving dagelijks
bot, keerde telkens weer. Zij zag mij als ik was.
Hoe kijk je naar een landschap dat extreem
verandert, een knik in de rivier en een vermaakte loop.
De overkant ligt hier, de Rijn voedt hem met zijn water.
Als je wilt weten hoe mosterd smaakt, proef dan
na de maaltijd. Het smaakt naar heimwee, naar
verlangen; het smaakt als water. Je drinkt het en het is er
niet.
Mijn moeder strekt haar armen uit en ik loop
naar haar toe over het ijs van de Oude Rijn en ik ben
weer bij het witte kerkje. De gemeenschap huilt om de zee
die neemt en de gemeenschap knikt om het kind
dat gedoopt wordt. Het is water en het is er niet.
Ik zoek mijn moeder en de vissen weten, dat zij er
niet is. Het is water en het is niets. De vissen kennen
de jongen die hen niet ving en ze kennen de moeder
die hen beschermde. Haar as voedt de wortels van
deze boom, zoals het water.
De armen van de Oude Rijn zijn de armen
van mijn moeder. Zij reikt mij van de overkant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten