AU!

Foto's © Hans Mellendijk | Wild gras | Henk Visch | 28 april 2012 

Zie ook  Googlemaps | Streetview> en slideshow>

Disney rules

Ondertussen te Ulft | Verrommeling

Foto: © Olaf Molenaar

Foto: © Hans Mellendijk

Gelukkig ik dacht al. De lente lijkt nu echt begonnen! Eventeniers halen alles uit de kast om het gezichtsbepalende uitzicht op het DRU Industriepark en Oude IJsseldal te verzjeren. En niet alleen daar, ook langs de autobanen weet men in de mooiste maand van het jaar met ontluikende natuur en voorjaarszin van wanten. Bah! Kan dat niet virtueel heren, dames organisatoren; via toegevoegde realiteit>?  Zie ook hier>

Zondagavondclip | The Bruurkes | Dolle Wieven

Vanavond in de Beugel | Varsseveld

Ondertussen in Amsterdam | Pim te Bokkel schrijft

Matchbox World is een tentoonstelling met luciferdoosjes als beeldend uitgangspunt. Kleine dingen, dus als je goed zoekt vind je daar ook mijn gedicht over de wasknijper ergens terug.

De sneak preview is aanstaande maandag, op Koninginnedag in het NDSM Treehouse, op het NDSM-terrein in Amsterdam. Dus mocht je die dag in de buurt zijn, dan ben je natuurlijk zeer welkom om langs te komen. Mocht je die dag niet in de buurt zijn, geen probleem: de expositie loopt nog tot 26 mei en de officiële opening is pas op 6 mei. Alle informatie hierover vind je hier op de website van NAT, de organiserende partij, die voluit Neverending Art Tour heet.

Daarnaast is het wellicht aardig te melden dat Uitgeverij Tungsten later dit jaar mijn kleine dichtbundel ‘Dit is hoe het gaat’ zal uitgeven. Het wordt een zogenaamd bibliofiel exemplaar, dat in een beperkte oplage van 77 met ouderwetse drukmachines op handschept papier wordt gedrukt. Hoe dat precies in zijn werk gaat lees je hier. Maar je kan me natuurlijk ook gewoon mailen of bellen als je meer wil weten.

Hartelijke groeten,

Pim te Bokkel

Oh ja... het laatste nieuws en de laatste updates vind je trouwens op mijn website, op Twitter via @pimtebokkel en @mooie_dingen, en op Facebook, LinkedIn en Soundcloud.

Uit de oude doos | Erfgoed

Foto: ©  Ton van Vliet

Erfgoed

Trots vertelde de Aaltense parlementariër dat hij het kunstwerk bij de nieuwbouw van de Tweede Kamer nog had kunnen tegenhouden. Maar wat er nu weer zonder zijn medeweten was gebeurd met de oude vergaderzaal daar kon hij helaas geen stokje meer voor steken. Hij sprak ziedend van schande, nadat hij door kamermedewerkers uit de wandelgangen was meegesleurd om het kwaad te aanschouwen. Niets was er over gebleven van zijn oude vertrouwde werkplek. Er  was weer eens onverantwoord gesmeten met burgers’ belastingcenten. Hij oreerde over de aantasting van het Nationale erfgoed en van verkeerde historische uitgangspunten. Ik zag het op de televisie en hoorde het met plaatsvervangende schaamte aan. Waarom kijkt het kamerlid, dat de mond vol heeft van innovatie en Oranjegevoel, niet beter?

Zoals ik anderen wel zag doen. Zij zagen een kleurrijk tapijt dat hen deed denken aan Hollandse bloembolvelden. In de kroonluchters  zag men twee grote voetballen. Meetkundig gezien weliswaar een onjuiste waarneming, de kunstzinnige kroonluchter vormt namelijk een twaalfvlak en daarmee  lijkt het me moeilijk spelen. Maar dit terzijde. Het oogt qua vorm, met een beetje fantasie,  inderdaad op een officiële wedstrijdbal. Deze waarnemers zagen in ieder geval nog een relatie met ons erfgoed: bloembollen en voetbal. Oranjer is bijna niet mogelijk.

Koning Voetbal dat nota bene op het zelfde moment het publieke bestel overhoop haalde. Als je het al helemaal niks vindt, maak daar dan gekscherend een opmerking over. In plaats van direct alles maar te willen verbieden omdat je het niet begrijpt. Een typisch geval van de bal voor open doel missen.

Overigens wat die belastingcenten betreft, die zijn gedeeltelijk goed terecht gekomen bij een Doetinchems bedrijf dat de parketvloer bij de renovatie mocht leggen. Dat had ‘onze’ volksvertegenwoordiger toch moeten aanspreken.

Gêne overviel me vanwege zoveel blindheid, want dat is het! Het niet kunnen of willen zien. De expositie Erfgoed, in de Gruitpoort Galerie,  gaf mij de daarop volgende dag verlichting. De titel alleen al. Een mooiere vlag die de lading dekt is niet denkbaar.Twee kunstenaars lieten zowel letterlijk als figuurlijk erfgoed zien. In de betekenis van dat wat je zoal op een erf kunt tegenkomen en in de betekenis van dat wat wij erven. De tentoonstelling bestond uit een serie foto’s van bouwsels in het landschap gemaakt door Ton van Vliet. Abel de Vries liet zich naar aanleiding daarvan inspireren tot tekeningen.

Documentaire foto’s van bouwwerken uitsluitend in elkaar geknutseld vanwege het agrarische nut. Met behulp van allerlei materialen die op het boerenerf voorhanden zijn. Stallen, voederplaatsen gemaakt met een boerenslimheid vol hergebruik van materialen. Een badkuip doet dienst als drinkbak, een  afgedankte giertank  als opslagtank voor voer. Het levert een spontane architectuur op waarvan je in het voorbij gaan de schoonheid niet altijd direct afziet. Maar daarvoor hebben we gelukkig kunstenaars. Die je anders laten kijken, zoals deze presentatie mij weer leerde.

Daarnaast is  het een eerbetoon aan de vindingrijkheid van de Achterhoekse boer dat een permanente opstelling verdient in Openluchtmuseum Erve Kots. In plaats van, na drie weken exposeren, in de floribos terecht te komen..

Hans Mellendijk, Gelders Dagblad,  23 maart 1996


Zie ook vandaag en morgen: Atelierroute Oude IJsselstreek>

Intussen in de Ondernemersfabriek | Klote herrie

Enerverende rondleiding door de Ondernemersfabriek Ulft. Ik mag toch hopen dat ze de muziek uitzetten als je er aan ondernemen bent. :-)

Wandelingen

© Marc Volger | Wandelingen | Installatie

Kwam op Facebook oud AKI-genoot tegen die ik nu met horten en stoten volg. Marc Volger> dus. Mooi werk had ik al eerder van hem gezien op internet. Imposante wolkenluchten met besluierde condensstrepen. Ik reageerde ooit met het gedicht Boter, kaas en eieren>. Het is hem waarschijnlijk ontgaan. Ik herinner me ook de schilderachtige tekeningen in het tijdschrift van De Enschedese School. Nu wel een reactie nadat ik reageerde op dit pracht ontroerende heldere werk. Een langzaam groeiende collectie wandelstokken waar op zijn minst 1 plaatje (Stöcknagel) op moet zitten. Herinneringen aan landschappen. Verzamelde wandelingen. Van tijd tot tijd exposeert hij deze collectie als installatie. Grappig toch dat wereld wijde web en de wandelingen daardoor en -over. 

Bankenzetter terug van voorjaarsvakantie

Foto: © Ron Scherpenisse | Keukenhof

De bankenplaatser van het Dichterbankjesweblog is gisteren teruggekomen van een welverdiende voorjaarsvakantie. In principe om de dag zal hij vanaf vandaag zijn dankbare taak weer op zich nemen. 

Kunstwandelroute Hummelo 2012 | Herbezocht 02

Foto's: © Hans Mellendijk | Beeld: Jozef Kemperman

Wilde winterwind, een bekend verschijnsel in de winter als het gesneeuwd heeft en het daarna flink gaat waaien. Er hoopt zich dankzij de boezewind,  jachtsnee op aan de ene kant van de boom, daarachter ontstaat een kuiltje in duinpanvormige stroomlijn, za'k jao haost zeggen. Hier is het uitgevoerd door middel van twijgjes, die op dezelfde plek zijn verzameld. Pure land-art, door Jozef Kemperman.

Of zoals de dichter in hem toelicht: 'takken takjes twijgen twijgjes / van hoog naar laag / van hot naar her / sporen van de oude winter/ smoren in de nieuwe lente.'

Ondertussen in Nedersaksië | petitie

"Dizze regering zut niks in de erkenning van 't Neder-Saksisch en daor mot zee, duch mi-j, neet zo maor met eweg kommen.

Verzeuk: Onderteiken dizze petitie en stuurt 'm deur naor zovölle meugelek andere leu!!

Hartelijke groet, goodgaon, Rita en Hans Keuper"

Klik hier verder: Nedersaksisch is een taal>

Schrale troost

Ik las in de Volkskrant dat de Nederlandse dichters (o.a. Joost Zwagerman, John Schoorl) ook slechts 12 bezoekers kregen opgetrommeld in het grote New York, Nieuw Amsterdam, die grote stad, ... aan de Hudson. Dan valt het publiek in Ulft aan de Oude IJssel nog wel mee.

Wow hangt in de lucht 

Ondertussen in Ulft | Doe Maar

Foto: © Olaf Molenaar

Een week geleden; een leuke verrassing in mijn mailbox. Blijk ik niet in de rij te hoeven staan voor een kaartje. Als blijk van waardering kan ik en m'n lief bij voorinschrijving meedingen naar een beperkt aantal kaartjes die voor dit doeleinde is achtergehouden. Een mooie geste naar de vrijwilligers toe. Het scheelt mooi tijd qua in de rij staan. Indien nodig zal bij te veel vraag worden geloot. Woensdags blijkt; we horen bij de gelukkigen... Bingo! 


'k Zag ze ooit als beginnend bandje onder andere naam in de Möllenkaore te Lichtenvoorde en Ernst Jansz nog veel eerder in de foyer van de Schouwburg Enschede en onlangs dus in de DRU Cultuurfabriek waar hij ook de Popzaal bekeek. En dacht,  'Hé, puik zaaltje.' Dat nu dus in september gebruikt gaat worden als inspeelzaal voor de Doe Maar, Symphonica in Rosso concertenserie in de Arnhemse Gelredome,  in oktober a.s.

Ondertussen in Ulft | Hapje Cultuur | HiPP

Foto: Eva Rouwhorst | Geo Wassink (gastmuzikant), Bert Scheuter, 

Louis Radstaak, Hans Mellendijk | Trekkersporen op het land

Het werd aangekondigd in de Zondagskrant, op de placemat van de Schaftkeet, ook de agenda van de DRU Cultuurfabriek schreef erover, het DRU weblog deed zijn best. Ook aan de inzet van de diverse sociaal-mediale middelen kan het niet gelegen hebben. Ook het klimaat (druilerig gedichten-luister-weer) speelde mee. Eigenlijk snappen we het niet, dat zo weinig liefhebbers maar de weg naar de Bibliotheek wisten te vinden.


Was de concurrentie met de Open Atelierroute te groot? Waren er teveel schoonmoeders jarig? Of misschien zijn we zelf wel het probleem en is onze 'overexposure' inmiddels bereikt? Zijn we wellicht in Ulft minder geliefd :-(?


Overigens in vergelijking met januari op de middag van Gedichtendag een vervierdubbeling van het aantal bezoekers, dat dan weer wel. Er zit een lichte groei in de waardering voor onze poëzie. Er werden zelfs twee bundels (1 TractorTracks, 1 Smeedwerk) verkocht. En wij hebben na de pauze mooi kunnen experimenteren met de accordeonbegeleiding van Geo Wassink. Dat voor Louis wellicht een vervolg zal krijgen bij Door Achterhoekse Ogen live, op 2e Pinksterdag te Bredevoort. We hebben daarna heerlijk gegeten in de Schaftkeet en als dank ook een pracht wijn meegekregen. Die komt ook wel op. De thuisblijvers hadden ongelijk.

Spiegeldicht

Zondagclip | The Nits | Man on a wire

Leonard Cohen>haters, ik ken ze, lopen nu struikelend hard weg.


Recencies | Malpensa>

Zaterdagclip | The Motions | Wasted words

Ondertussen in Nederland

Foto: Wim Moorman

Ondertussen in Bredevoort

Uit de oude doos | Meeslepende koorts

Foto: Hans Mellendijk | Wim van Til, directeur PcN

Meeslepende koorts

 ‘t Was me ‘n boezerig begin, dit jaor. Met zeer wisselende stemmingen. Eerst de uitbundigheid bij de inauguratie van Obama. Een euforie die tot  m’n verjaardag daags erna en de viering daarvan in ’t weekend tot en met de zondag duurde. Maar dan de terugslag. Eindelijk sloeg dan toch ook bij mij Blue Monday in als een bom. Wetenschappelijk gezien welliswaar een week te laat. Maar gelukkig hadden vrienden me becadeaud met prachtige muziek van Marianne Faithfull en Tom Waits. Easy come Easy Go en Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards drukten dra de depressie de kop in. Om daarna dubbel zo hard terug te keren toen ik op Gedichtendag terugkeek naar de strijd om het Dichterschap des Vaderlands. 

Want daar had ik me in meelaten slepen. Had ik nog enige twijfel, toen ik Tsead Bruinja vorige keer aanprees als de meest geschikte kandidaat voor de functie. Ondertussen werd ik, terwijl de Achterhoek door griep werd geveld, door Tsead met z’n virale marketingstechnieken aangestoken. Hij was de eerste die plannen kon presenteren. Waarin ik vooral gecharmeerd werd door de aandacht voor de streektalen. Ons eigen Staringinstituut blijkbaar niet. Of het instituut voor het streekeigene lag te slapen of het was zo verstandig niet partijdig te zijn in deze. Ik genoot hoe Bruinja als een jonge hond de strijd aanging maar vond het aanbieden van de vliegticket voor forens Komrij wel erg bruin werk. 

Het begon te stinken. Flauwe aandachttrekkerij. De reactie uit Antwerpen van Ramsey ook. Wel een mooie pas op de plaats. Op eigen kracht verder. Toch ging het mis. De dichters rolden straatvechtend over straat. Ik had te vroeg gestemd. Kon m’n fiches niet meer op Erik Menkveld of Hagar Peeters zetten. Maar soit, zand erover. Waar hebben we ’t over. 

Voor een derde gevuld voetbalstadion nam de moeite om te stemmen en de in België bivakerende Ramsey won overtuigend. Zo werden we getuige van dat wat de opera De Stomme van Portici in 1830 tijdens de Belgische revolutie kapotmaakte, de poëzie weer heelde. Het Nederlandse taalgebied weer aanééngesloten.

Ramsey Nasr dichter des Vaderlands van de Noordelijke - en Zuidelijke Nederlanden. Daar kan hij de hulp van de afgevallen kandidaten wel bij gebruiken. Ik troost me met de gedachte dat het elke vierde zaterdag van de maand, het dichtersdag is in Bredevoort. Ontmoet In Poëziecentrum Nederland telkens een andere dichter... tussen twee en half vijf. 

Het grote geheim van de Achterhoek.

Hans Mellendijk, de Gelderlander, 7 februari 2009, edities Achterhoek 


Zie ook Contrabas van a.s. maandag>

Uit de oude doos | Extra | Brekend nieuws!

20-04-2012 | Einde koude oorlog tussen Doetinchem en Oude IJsselstreek aangekondigd :-).

Net live vanuit De Roode Leeuw te Terborg is door burgemeester Alberse (Oude IJsselsteeek) en burgemeester Kaiser (Doetinchem) bekend gemaakt dat men gaat onderzoeken of een fusie tot de eventuele mogelijkheden hoort. Of het niet beter kan de komende tien, vijftien jaar.


Over een half jaar hoopt men een conclussie te kunnen presenteren aan de beide gemeenteraden. Over twee jaar zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. De geschiedenis herhaalt zich in een iets andere variant. 't Zal me benieuwen of andere gemeenten of delen van gemeenten de kans grijpen of krijgen in het proces in te breken (1 gemeente Achterhoek, of een gemeente Oude IJsselstreek van Dinxperlo tot Doesburg).


In afwachting daarvan een column uit de oude doos. Langer geleden dan ik dacht, uit het Gelders Dagblad van 10 maart 2001:

Wisselgeld

Aan de uiterste oostgrens van het door burgemeester Horselenberg wensgedroomde Groot-Doetinchem zit ik ‘gemuudelek’ met m’n lief aan een overvolle dis. Bij Van Hal te Voorst peuzel ik langzaam maar gewis met m’n vette vingers het gebraden haantje naar binnen. Buiten is het koud en sneeuwerig. In de ‘paapse’ negorijen van Groot-Doetinchem wordt ‘dufteg’ carnaval gevierd. In Ieseldonk, Zillewald en Bultendorp trotseren de winterharde carnavalisten het gure weer. Bij ons aan tafel één en al warmte en rust die bij het afsluitende kopje koffie bruut wordt verstoord. 

Een als ‘tute in braodtoete’ verkleed personage komt ietwat wankelend bij ons aanschuiven. “Hé Melkendiek, jij ook hier”. Ik herken uit duizenden de schorre stem van de ex-Terborgenaar. Lodewijk Johan Buttonville, zeg maar Lou. Prakkiserend en praktiserend projectontwikkelaar. “Wat maakt die krant van jullie tegenwoordig toch een lawaai” Ik kijk hem stuurs aan, terwijl hij z’n doorzichtig plastic regencape uittrekt en over mijn stoel hangt. Met z’n kippenkopmombakkes nog op, vervolgt hij z’n relaas. “Ja, het knispert en kraakt als je hem openvouwt en omslaat. Mijn vrouwtje is er kats gek van geworden.” “Oh, je bedoelt het nieuwe papier. Dat is oud nieuws!” M’n zus had met de kerst ook al geklaagd. “Oud papier, rijp voor de vis.” Even dacht ik dat Lou doelde op de nieuwe opmaak. De nogal schreeuwende schreefloze koppen. “Tja, daarvoor moet je niet bij mij zijn, maar bij de afdeling papierinkoop.” Ik wil de rug naar hem toekeren als hij me een pilsje toeschuift. 

“Ik was net in Silvolde. Mooie optocht. Ik sprak er met iemand van Silvolds Belang. Ze waren daar wel even geschrokken, in dat godverlaten dorp, toen ze van de Doetinchemse  uitbreidingsplannen hoorden. Waren ze net gewend aan het etiket kunstenaarsdorp, opgeplakt door een overijverige Wissche gemeenteambtenaar, hoorden ze opeens van Burgemeester Horselenberg dat ze in een verstedelijkt gebied wonen. Kiezen tussen twee culturen. Nee, dan hebben ze in Varsseveld iets kordater gereageerd. Een structuurschets, van heb ik jou daar, voor de komende vijftien jaar. Met een heuse parkeergarage om het centrum het stedelijke elan terug te geven. Heb jij de kaart van Groot-Doetinchem goed bestudeerd?” Ik kijk hem onnozel aan. “Wat valt je daar dan op? Wat ligt daar midden in het centrum? Juist ja! Terborg! Ja, ik weet het, de Doetinchemse burgermoeder -trouwens een pittig vrouwtje die Margreet, een echte Zaankanter, die weet van wanten- heeft hoog ingezet. De kaarten zijn geschud. Maar ‘wisjedat’ ze leuk wisselgeld in haar portefeuille heeft?” Het is al lang beklonken. “Wisjedat, wisselgeld?“ 

De ‘essen’ komen lispelend uit zijn mond, en klinken meer als ‘sch’. Lacherig kijk ik hem aan. “Ja, jij ook proost!” “Ja, Wisschelgeld. Grapje. Ha, ha, ha, …” buldert het schallend door het haantjesrestaurant. “Maar nu even serieus. Weet jij hoe die nieuwe gemeente gaat heten?” Ik schud nee knikkend m’n hoofd. “Wisch! Heb ik gisteren uit zeer welingelichte, bekwááme kringen bij De Roode Leeuw gehoord. Geheel in de geest van de heren Wisch. Roofridders zoals je weet. Dat is nog niet alles. De jonkheer is bereid om zijn kasteel te verkopen, mits het gemeentehuis gaat worden. Eindelijk gerechtigheid, per slot van rekening heeft Terborg langer stadsrechten dan Doetinchem. Even onder ons, dát ga ik éven voor hem regelen. Ik heb zo mijn contacten. Nu eerst even mijn aardappelen afgieten.” 

Lou waggelt zonder nog wat te zeggen richting toilet. Ik roep de ober en reken af. Rijdend op de Wissinklaan langs Wissche dreven reer ik vertwijfeld naar m’n lief. “Het zal toch niet waor waen?”

Hans Mellendijk, 2001


Check De Gelderlander van 20-03-2012>

IM | Levon Helm

Levon Helm is niet meer> :* -(

Waar is HiPP?

HiPP is zondagmiddag in de Bieb, in de DRU-Cultuurfabriek | Hapje Cultuur>

In het theater met het mooiste uitzicht van Ulft: Programma globaal

13:15-14:00 | Poëzie & proza |

introductie verhalenbankjesroute  en webstee  gelardeerd met live voordracht van verhalen en gedichten telkens afwisselend in persoon, of in samenstelling van personen.

14:00-14:15 | Pauze (verkoop TractorTracks)

14:15-14:45 | Poëzie met trekmuzak (Geo Wassink)

Ondertussen in Nedersaksië | petitie

"Neet te geleuven dat et Nedersaksisch volgens disse regering gin taal is, kom op en effen tekenen. Zoo makkelijk geet dat neet!! 

Nedersaksisch is een taal>

Hartelijke groet Ferdi Joly"

Waar is Flavoured Ink?

Gerard Hegman: Contrabas, Banjo, Mandoline & Zang

Geo Wassink: Piano, Accordeon, Mondharp, Kazoo & Zang

Jacqueline Scheuter: Leadzang

Flavoured Ink speelt bij Door Achterhoekse Ogen | Live op 2e Pinksterdag 's middags 28 mei a.s. vanaf 14:00 tuin Huize Bernardus te Bredevoort, als de columnisten van de Gelderlander het even niet weten en hun mondjes niet roeren.

Flavoured Ink doet haar naam eer aan. Zij brengen prachtig geschreven teksten overgoten met de smaak van o.a. rauwe blues, hartverscheurende soul en verhalende country. Voor een ieder die houdt van een warm en niet alledaags stemgeluid in combinatie met de klanken van piano, contrabas, mondharp, banjo, mandoline en accordeon, is een optreden van dit drietal een fijne verrassing.

Flavoured Ink zoekt waar mogelijk de originelen van later gecoverde muziekstukken of geven zelf een andere invulling aan de arrangementen. Dit levert verrassende muziek op.

Zo komen zij met een repertoire gevuld met nummers van o.a. Big Mama Thornton, Tom Waits, Dionne Warwick , Adele, Rosetta Tharpe, Frank Sinatra en vele anderen. Laat U meevoeren in de muziek van de jaren ‘50 tot heden …

Al sinds 1985 komen Gerard, Geo & Jacqueline elkaar regelmatig tegen in diverse bands.

Om er maar een paar te noemen; Bull-it, Roots 66, Maybeline, The blue notes, The original sixties R&B and soulshow. En dan nu Flavoured Ink ... met de passie voor de persoonlijke muziekkeuze. 

Ondertussen in Hummelo

Foto: © Hetty Hiddink | FF bij Steef | Hummelo 


Bij Achterhoek-foto een reportage van opening Kunstwandelroute>

Ondertussen in Bredevoort | Pauwenveer naar PcN

Beeld: © Bert Scheuter

Vanavond stuurde Wim van Til aan de vrienden van het Poëziecentrum de hierna volgende e-mail. Zij die de voorgeschiedenis kennen, zullen net als ik aangenaam verrast zijn.

"Beste vrienden van het Poëziecentrum,

Vanmiddag is een bestuursdelegatie van het Prins Bernhard Cultuurfonds Gelderland op bezoek geweest in het Poëziecentrum Nederland. De aanleiding voor dat bezoek is de toekenning van de Gelderse Pauwenveer aan het PcN. De Gelderse Pauwenveer> wordt toegekend aan een instelling die zich bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt op het gebied van cultuur of natuurbehoud in de provincie Gelderland. De prijs is ingesteld op initiatief van de Commissaris van de Koningin van Gelderland, de heer C.G.A. Cornielje, in samenwerking met het Prins Bernhard Cultuurfonds Gelderland. De heer Cornielje is tevens voorzitter van het Prins Bernhard Cultuurfonds Gelderland.
De prijs bestaat uit € 25.000 (uitsluitend te besteden aan activiteiten van de organisatie) en een speciaal voor deze gelegenheid gemaakt kunstwerk door beeldend kunstenaar Ronald Tolman. Vanaf vandaag mag dit bericht ook wereldkundig gemaakt worden; morgen verspreidt het Prins Bernhard Cultuurfonds Gelderland hierover een persbericht.

Jullie zullen begrijpen dat ik zeer verguld ben met de toekenning van die prijs aan het PcN. Het is een erkenning van al onze inspanningen om het lezen, schrijven en genieten van poëzie zoveel mogelijk te stimuleren. Het betekent o.a. dat een aantal activiteiten doorgang kan blijven vinden en dat andere initiatieven (bijv. de Poëziebrigade voor het basisonderwijs, een symposium over J.A. Dèr Mouw) nu van de grond getild kunnen worden. De prijs zal op 22 september 2012 feestelijk worden uitgereikt na of tijdens een aflevering van Ontmoet de dichter ...; de vrienden worden daarvoor persoonlijk per post door het Prins Bernhard Cultuurfonds Gelderland uitgenodigd.

Of deze toekenning ook consequenties heeft voor de huisvesting van het PcN kan ik nu nog niet zeggen. Het PcN wil eigenlijk in een omgeving staan waar meer potentiële gebruikers zijn, die vervolgens het studiecentrum eenvoudiger kunnen bereiken.

Zodra meer bekend is over het programma op 22 september ontvangt u hierover een bericht.

Hartelijke groet,

namens het PcN

Wim van Til"

Wim van harte gefeliciteerd, ... eindelijk een beetje erkenning voor je mooie werk ;-)!

Oh GOD

Kunstwandelroute Hummelo 2012 | Herbezocht 01

Foto's: © Hans Mellendijk 

Grootste struikelblok is het niet op één lijn zitten ... scan ik snel in de maandagochtend-krant uit de mond van iemand die ook veel beren op de weg ziet staan en in clichés zijn verhaal vertelt.  Ik moest gelijk aan dit beeld van Martin Pragt denken. Martin speelt met tekst en beeld. Verstoorde rust heeft het kunstwerk als titel meegekregen. Bij de opening legt gids Dries Olthof namens de kunstenaar uit dat het hier gaat om de verstoorde rust van een koorddanser. De steen die balanceert op het slappe koord. Ik zag zelf iets anders. Een uitrustende zwerfkei die door zijn eigen gewicht door de hangmat is gezakt. Een cartoonesk beeld dat op het randje van wel of niet kunnen bijna zijn evenwicht verliest. Spannend in ieder geval.

Afgelopen zondag zag ik het linker lijntje gerepareerd. Door wie weet ik niet, ik vermoed de kunstenaar. Opeens een heel ander beeld. Dat van de koorddansende zwerfkei dus.


Welk beeld nu de juiste is weet ik eigenlijk niet. Tsja, het grootste struikelblok is even het niet op één lijn zitten van mijn gedachten over dit werk. Maar is dat nu juist niet de idee van grote kunst? 

Tsja, ...

Enghuizer dialogen III

Foto's: © Hans Mellendijk

Bert Scheuter en Louis Radstaak

Poëzieklinkplek | Kunstwandelroute Hummelo 2012

Foto: © Hetty Hiddink

In het waterkoude gure weer warmde de wandelaars zich aan de woorden van de dichters.

Poëzieklinkplek | Kunstwandelroute Hummelo 2012

Hé? Wie zòbbeket daor in 't rond? Mijn blogvriend uit Bergen op Zoom, Ron Scherpenisse. Op bezoek bij vrienden in Doetinchem, bezocht hij te Hummelo de Kunstwandelroute. Toevallig (en toeval bestaat niet, ik weet het) waren wij van HiPP namens De Omsmeders daar aan het declameren. Hoe is het toch mogelijk?
Hij stuurde me vandaag de volgende vier foto's:

Foto: © Veronic Scherpenisse | Ron en Hans

Foto: © Ron Scherpenisse | Louis

Foto: © Ron Scherpenisse | Declamatie

Foto's: © Ron Scherpenisse

Foto: © Hetty Hiddink

Foto: © Hetty Hiddink | Enghuizer onderonsje