zaterdag 28 april 2012

Uit de oude doos | Erfgoed

Foto: ©  Ton van Vliet
Erfgoed


Trots vertelde de Aaltense parlementariër dat hij het kunstwerk bij de nieuwbouw van de Tweede Kamer nog had kunnen tegenhouden. Maar wat er nu weer zonder zijn medeweten was gebeurd met de oude vergaderzaal daar kon hij helaas geen stokje meer voor steken. Hij sprak ziedend van schande, nadat hij door kamermedewerkers uit de wandelgangen was meegesleurd om het kwaad te aanschouwen. Niets was er over gebleven van zijn oude vertrouwde werkplek. Er  was weer eens onverantwoord gesmeten met burgers’ belastingcenten. Hij oreerde over de aantasting van het Nationale erfgoed en van verkeerde historische uitgangspunten. Ik zag het op de televisie en hoorde het met plaatsvervangende schaamte aan. Waarom kijkt het kamerlid, dat de mond vol heeft van innovatie en Oranjegevoel, niet beter?

Zoals ik anderen wel zag doen. Zij zagen een kleurrijk tapijt dat hen deed denken aan Hollandse bloembolvelden. In de kroonluchters  zag men twee grote voetballen. Meetkundig gezien weliswaar een onjuiste waarneming, de kunstzinnige kroonluchter vormt namelijk een twaalfvlak en daarmee  lijkt het me moeilijk spelen. Maar dit terzijde. Het oogt qua vorm, met een beetje fantasie,  inderdaad op een officiële wedstrijdbal. Deze waarnemers zagen in ieder geval nog een relatie met ons erfgoed: bloembollen en voetbal. Oranjer is bijna niet mogelijk.

Koning Voetbal dat nota bene op het zelfde moment het publieke bestel overhoop haalde. Als je het al helemaal niks vindt, maak daar dan gekscherend een opmerking over. In plaats van direct alles maar te willen verbieden omdat je het niet begrijpt. Een typisch geval van de bal voor open doel missen.

Overigens wat die belastingcenten betreft, die zijn gedeeltelijk goed terecht gekomen bij een Doetinchems bedrijf dat de parketvloer bij de renovatie mocht leggen. Dat had ‘onze’ volksvertegenwoordiger toch moeten aanspreken.

Gêne overviel me vanwege zoveel blindheid, want dat is het! Het niet kunnen of willen zien. De expositie Erfgoed, in de Gruitpoort Galerie,  gaf mij de daarop volgende dag verlichting. De titel alleen al. Een mooiere vlag die de lading dekt is niet denkbaar.Twee kunstenaars lieten zowel letterlijk als figuurlijk erfgoed zien. In de betekenis van dat wat je zoal op een erf kunt tegenkomen en in de betekenis van dat wat wij erven. De tentoonstelling bestond uit een serie foto’s van bouwsels in het landschap gemaakt door Ton van Vliet. Abel de Vries liet zich naar aanleiding daarvan inspireren tot tekeningen.

Documentaire foto’s van bouwwerken uitsluitend in elkaar geknutseld vanwege het agrarische nut. Met behulp van allerlei materialen die op het boerenerf voorhanden zijn. Stallen, voederplaatsen gemaakt met een boerenslimheid vol hergebruik van materialen. Een badkuip doet dienst als drinkbak, een  afgedankte giertank  als opslagtank voor voer. Het levert een spontane architectuur op waarvan je in het voorbij gaan de schoonheid niet altijd direct afziet. Maar daarvoor hebben we gelukkig kunstenaars. Die je anders laten kijken, zoals deze presentatie mij weer leerde.

Daarnaast is  het een eerbetoon aan de vindingrijkheid van de Achterhoekse boer dat een permanente opstelling verdient in Openluchtmuseum Erve Kots. In plaats van, na drie weken exposeren, in de floribos terecht te komen..

Hans Mellendijk, Gelders Dagblad,  23 maart 1996


Zie ook vandaag en morgen: Atelierroute Oude IJsselstreek>

Geen opmerkingen:

Een reactie posten