.jpg)
Sinds gisteren in de namiddag rondom zessen het geheim gedragen dat nu verteld mag worden, want het staat in de krant. Ik ben genomineerd voor Dichter des Achterhoeks. Met een mooie lijst van mededingers: collega-columnist André van Gessel, mede-Omsmeder Henk Beunk, jonge hond Maarten Buser en Eva Schuurman. Allen gefeliciteerd!
dinsdag 30 april 2013
Ondertussen in Varsseveld
Foto: Hans Mellendijk | Frans Miggelbrink en Hans Alberse
Het onafscheidelijke bestuurlijk en bijsturend duo Frans & Hans zoals altijd onberispelijk gekleed. Hier meer> Opening vernieuwde dorpscentrum, onthulling Koningslinde, Hartbankje, Gedicht Henk Beunk Het Hart> straatrumoer, Kroningstaferelen.
Lees ook: dG | Varsseveld dubbelfeest>
Uit de oude doos | Denkend aan de DRU
Met uitzicht op een kabbelende Oude IJssel verzamelt een gemêleerd gezelschap zich in de bibliotheek van de Drufabriek. Men
neemt plaats op de tribunegewijs opgestelde banken en stoelen. De eerste editie
van Denkend aan de Dru offline. Een
tastbare versie van de reeks die na de opening van de cultuurfabriek floreert
op de weblog Drufabriek, dankzij de
dierbare verhalen over het roemrijke Dru-verleden. Een orale geschiedenisblog
die ik eigenlijk nog nooit eerder in een dergelijk korte tijd heb zien
ontstaan. Erfgoed gedragen door het volk. Het kan. Na de officieuze officiële
handeling door de toch aanwezige wethouder, presenteert columncollega Frans vlot de onderdelen aan elkaar. Met op de juiste momenten een
klinkslag of mooie foto geprojecteerd. Een kunsthistorische verhandelingen over
de betekenis van Toorop voor de Dru, persoonlijke verhalen van oude
medewerkers, een discussie samen met Michel, en dan onverwachts een primeur.
Een filmpje gemaakt door Frans’
vader, uit ‘63. Toen nog prinses Beatrix bleek een vooruitziende blik te hebben.
Ze bracht een bezoek aan de huidige gemeente Oude IJsselstreek. We zien beelden
van Varsseveld, Terborg en het bezoek aan de verboden stad in Ulft, het Drufabrieksterrein,
waarop we ons nu ook bevinden. Prachtig beeldrijm. Frans weet Hans Goudswaard,
toen nog een jonge klerk, staatsgeheimen te ontfutselen. Smeuïg vertelt de
ex-directeur over de plaatsing der toiletten die om de twintig minuten afstand
her en der verstopt waren in de rondleiding
over het immense terrein. Hé, wie zie ik daar dan? [1:04]. Maar dat ben ikzelf. Als
12-jarig jongetje met vlaggetje zwaaiend naar de in polka dot -donkerblauw robe met witte
stippen - geklede prinses met wit hoedje. De zaal lacht. De bijeenkomst heeft een
formule gevonden die naar meer smaakt en niet alleen interessant voor alleen
maar Ulftenaren. Mocht men zich bij een onderdeel vervelen. Niks aan de hand.
Het uitzicht op de Oude IJssel met het fietspad en aan de horizon de dorpen
Bontebrug en Silvolde geeft voldoende visueel vertier.
Even schaften. Hé, wie zit daar dan? Is dat niet Thomas
Rosenboom? Na de lunch laat ik me meestromen naar de volgende activiteit. In de
popzaal. Aanstormend literair talent, aan het woord, afgewisseld met gevorderde
scribenten. Hé, wie zwemt daar over een kolkende Rijn? Moby Dick. “Een uitbraak
van dierenliefde” concurreert als zinsnede met die ik eerdaags las in
Doetinchem. Bij de Tragisch realisten:
“Het einde van de wereld is zó verleden tijd”.
Dit heb ik bij mijzelven overdacht. Zo maar op 'n
verloren zondagmiddag. Domweg gelukkig op de Drufabriek.
Dan word ik brutaal in m’n gepeins gestoord. Een
camera richt zich op mij. De lokale tv-piraat vraagt me wat de ACHTERHOEK zou missen, als er geen poëzie zou zijn? Ik klap dicht door dit oogklepdenken.
Nu, ... ja nu ik dit opschrijf weet ik opeens het antwoord: “Poëzie verslaat zacht tikkend de tijd, de wereld, ... het heelal!”
Nu, ... ja nu ik dit opschrijf weet ik opeens het antwoord: “Poëzie verslaat zacht tikkend de tijd, de wereld, ... het heelal!”
Hans Mellendijk, de Gelderlander 19 december 2009
maandag 29 april 2013
Brigitte Kaandorp | Lieve Koningin
Ondanks dat ik vind dat bepaalde melodieën geen andere tekst velen dan het origineel, kreeg ik kippenvel bij deze gelegenheidstekst. Knap gedaan.
zondag 28 april 2013
zaterdag 27 april 2013
Door Achterhoekse Ogen | Feestboek
Feestboek
Dan begin maart woedt ook in mijn dorp plotsklaps de
Facebookrage. Ik doel op de bijkans eindeloze reeks nieuwsgroepen die mijn
eigenheid in kaart tracht te brengen met de aanhef: ‘Je bent een (echte)* als
…’. [* = een identiteit, vaak lokaal, maar ook wel regionaal, maar zelden landelijk of wereldburgelijk ingevuld]. De openbare groep telt bij ons binnen drie dagen
1450 leden. Ruim zeven weken later herbergt de groep 2460 mensen. De grote hype
van de eerste weken is er af maar de club blijft groeien.
Co-creatie wordt dat met een hedendaags woord genoemd.
Samen bouwen aan een verzameling herinneringen over je dorp in dit geval. In
een wonderlijk samenspel onstaat er een bonte uitwisseling gelardeerd met
foto’s. Meestal afzonderlijk gescand, maar ook wel complete bladzijden uit een album,
inclusief de spinnenwebschutbladen. Allerlei ditjes gaan als historisch feit
de analen in. En datjes bleven in herinnering leven. Oude gebruiken en feesten
spetteren van het scherm. Gebeurtenissen onheilspellend spannend, boring saai
of voor iemand anders grandioos, worden spontaan gedeeld. Namen die ontbreken bij oude
foto’s worden in minder dan geen tijd aangevuld. Ex-verloofdes van de dansles
weer opgespeurd. Ik zie knaapjes met winkelnamen uit mijn jeugd voorbij flitsen. De
onvermijdelijke oude ansichten gekoppeld aan het inzicht dat het er allemaal
niet beter op geworden is qua architectuur. Al protesteert een enkeling daar
wel tegen, maar voor een echte beschouwing is hier geen tijd. Ik
zie een beeld ontstaan. Wetenschappelijk gezien zo onbetrouwbaar als de neten.
Wel een portret van hoe door deze groep het dorp wordt beleefd.
Dan terroriseert opeens uit het niets een Oranje gekleurde co-creatie mijn Facebook. Het onbegrepen Koningslied. Het koningsleed ligt op de loer; de kamezel. Een paard door een comité getekend; wel grappig om te zien maar niet handig als lastdier. Daar sta ik dan. Laat ik me dan toch nog meeslepen in de Oranjewaan? Slechts tweemaal testte ik de melodie om mij een mening te vormen. De zeurtonen die van alles tussen mijn oren poogden te kraken veroorzaken een rusteloze nacht. Hoe is die pijn de volgende ochtend te verzachten? Gelukkig dienen voldoende alternatieven zich aan, zo is ons land dan ook wel weer. Dankzij de clash tussen hoge en lage cultuur valt er over wansmaak te twisten. De W van Willen, ik wil dat het stopt.
Dan terroriseert opeens uit het niets een Oranje gekleurde co-creatie mijn Facebook. Het onbegrepen Koningslied. Het koningsleed ligt op de loer; de kamezel. Een paard door een comité getekend; wel grappig om te zien maar niet handig als lastdier. Daar sta ik dan. Laat ik me dan toch nog meeslepen in de Oranjewaan? Slechts tweemaal testte ik de melodie om mij een mening te vormen. De zeurtonen die van alles tussen mijn oren poogden te kraken veroorzaken een rusteloze nacht. Hoe is die pijn de volgende ochtend te verzachten? Gelukkig dienen voldoende alternatieven zich aan, zo is ons land dan ook wel weer. Dankzij de clash tussen hoge en lage cultuur valt er over wansmaak te twisten. De W van Willen, ik wil dat het stopt.
Het zal me niks verbazen dat dinsdag bij ons, het
aantal Facebookers bekroond wordt met het schitterende getal 3000. Niet gek
voor het 6000 zielen tellende darp. Hoe kan het mooier op de 30ste
april Anno Domini 2013, als het tijdperk Koning Alex I aanbreekt.
Als dat dan geen feest zal geven, dan weet ik het niet
meer. Dat scheelt heel wat georganiseer elders in het dorp; de wei van
Garritsen, het verlaten industrieterrein, of het sportveld. De locaties die in
een mum werden aangedragen toen de groepsleider een feest aankondigde á la project X, om het te verwachten record te vieren.
Beste
beeldschermburgers laat ons niet de goedwies kapot maken in deze co-creatie die nu
nog Koninginnedag heet. Doe't kalm’an. Hou je veilig.
Hans Mellendijk, de Gelderlander 28-04-2013, edities Achterhoek
Oranjewaan | Koningsleed
Jurgen Eissink leverde gisteren een heldere analyse betreffende Het Koningslied. Daar drink ik er vanavond één op. Lees: Waarom het Koningslied niet goed is>
vrijdag 26 april 2013
Ondertussen in Varsseveld
Mijn lagere school de Koningin Wilhelminaschool sluit haar deuren om te fuseren met de Maranathaschool en op te gaan in een nieuwe organisatie met de onmogelijke naam Meeander.
Het jaartal is 1957 (en niet 1955), schoolreisje naar Groenendaal | 2e van rechts boven zit ik vrolijk te zijn.
donderdag 25 april 2013
Waar is Lammert Voos?
In de Midzomertuin te Bredevoort. 22 juni 2013, ergens tussen 20:00 u. en 24:00 u. in de tuin van St. Bernardus, aldaar. Poëzie en muziek en fotografie. Ook de Kunstrijders, Monica Metz, Frank De Vos, Wim Hofman, e.v.a. uitreiking Euregio Poëzieprijs. Presentatie HiPP.
Foto: Saskia van Nijen
woensdag 24 april 2013
dinsdag 23 april 2013
Enghuizen herbezocht
Jozef Kemperman - Boompje strek je, tafeltje dek je
Spreekt voor zichzelf. Een door bliksem getroffen gehavende boom is hersteld met GAMMA-latten in een rechtlijniger vorm waarin meubelelementen te zien zijn. Tegenstelling natuur-cultuur. Ook een topstuk in mijn ogen.
maandag 22 april 2013
Oranjewaan | Soap
Reconstructie Koningsleed: HP/DeTIJD>
Wim de Bie heeft een simpel maar effectief alternatief>
Of anders De officiële Koningsliedgenerator>
Liedkenner Vic van de Reijt stelt voor Het Land van Maas en Waal uit te roepen tot Koningslied voor 30 april, a.s.
Olaf Molenaar analyseert (met dank aan Maurice de Hond en Paul Schnabel):
5-dingen-die-we-kunnen-leren-van-het Koningslieddrama>
zondag 21 april 2013
Het Koningslied een onbegrepen co-creatie?
Is de Co-creatie> Het Koningslied een onbegrepen kunstwerk? Lees het artikel van Marko van der Wal in TIRADE.
Bij NOS.NL hoe het zover heeft kunnen komen>
zaterdag 20 april 2013
Ontmoet de dichter | Richard Foqué
Twee verliefden
zondagmorgen
ik in het midden
stappend naar de foor.
De fanfare blaast
snoepgoed goedkoop
een lied voor een nikkel
en vijf voor een rit.
In elke deur gegiechel
in elk raam een dans
een bries beschaamd om te blozen
de meisjes nog jong.
Zondagmorgen
twee verliefden
ik in het midden
stappend door de zon.
De klokken te luid
de broodjes nog warm
en na de kerk de carrousel
de koetsen op en neer.
In elke draai een toekomst
in elke bocht een vergezicht
zo cirkel ik in het midden
weerloos door de tijd.
Uit de oude doos | Lentemerrie
De laatste dag van maart. De twaalfde oorlogsdag.
Ik bevind me in het leger der stomverbaasden. M’n hoofd biesterbaant van
ongeloof naar berusting, van verbijstering naar futloosheid, van ongebreidelde
kwaadheid naar ‘wat kan ’t mi-j schaelen?’ Van manhaftig ‘As ‘t neet anders kan
dan mot ’t maor zo, maor dan wel effen raps’ tot een sprakeloos einde tijd
gevoel. Apocalyptische waanbeelden openbaren zich. De veroorzakende
oorlogsriedel van het NOS-journaal op Nederland 2 drenst door m’n kop. Ik maal.
Ik ben sprakeloos. Bestaat er dan toch lentedepressie? Een algehele inzinking
is nabij. Het uit zich in winderig- en andere narigheid. Snel naar de wc. Of
speelt me toch de overgang van winter- naar zomertijd parten?
De gedachte aan de vrolijk huppelende merrie met
haar springerig dollende veulen, die ik een half uur geleden vanuit m’n auto in
een Lintelose weide met z’n beiden vrolijk zag zijn, brengt me weer terug op
aarde. Na de opluchtende toiletgang geniet ik van de namiddaglentezon op het Aaltense
terras en laat me de koffie appelgebak lekker smaken. Eindelijk breng ik de
broodnodige concentratie op voor een zakelijke afspraak zodadelijk. Dan zie ik
hem plotsklaps in snelle pas over de Markt lopen. Lodewijk Johan -zeg maar Lou-
Buttonville. Ik draai m’n rug naar hem toe. Nu even niet. Als ik m’n kopje weer
aan m’n lippen zet voel ik de amicaal bedoelde klap op m’n rechter schouder. De
koffie slatert over m’n broek.“Hé kiek uut wa’j doet! Wi’j maken da’j …” M’n
mond wordt gesnoerd. “Ha die Melkert van der G. Grapje. Ha ha ha!” Een vette
lach buldert in m’n oor. “Melkendiek hoes’t d’r met?” “Johan G. Mellendijk is
de naam” verbeter ik de onverbeterlijke projectontwikkelaar. Voor zijn doen is
hij zeer sjofel gekleed. Spijkerbroek met T-shirt en een pimpelpaars geruit
colbertjasje. Over z’n bollende buik pontificaal in kapitale letters ‘The 9/11
company’. Na een diepe zucht hoor ik zijn relaas aan.
“Business is handel, regeren vooruitzien. Ik heb
hier net op het gemeentehuis een megadeal gesloten. In verband met de
gemeentelijke herindeling gaat het gemeentehuis in de verkoop. In ruil voor wat
euroflappen in miljoenvoud heb ik een commitment bereikt. Gouden handel.
Trouwens ook een optie op de nieuwbouw van het raadhuis in de nieuwe gemeente,
dat overigens De Heurne gaat heten. Zo hopen ze Dinxperlo over de grens van de
twijfel te trekken. Leuk nieuwtje voor in de krant. Toch? Morgen doe ik het
toekomstige Montferland een bod. Woensdag Bronckhorst en vrijdag Terborg. Wat
ik er mee gaat doen? Ach Melkendiek zoals ik al zei, regeren is vooruitzien.
Boem goes Bagdad. Boem Paris. Dat karwei wordt door Bush natuurlijk wel
afgemaakt. De as van het kwaad wordt opgerold. Syrië, Iran en Noord-Korea
zullen snel volgen. Een niet te filmen vluchtelingenstroom zal dat opleveren.
Maar dat is mijn probleem niet. Daar bedenkt onze Lubbers wel een oplossing
voor. Daar is hij tenslotte voor ingehuurd. Nee, ik zet in op het andere
vluchtelingensegment. De regeringsleiders. Zij zullen na de nederlaag van
Saddam Hussein sidderen van angst en eieren voor hun geld kiezen, in een ver
buitenland. Mark my words mijn jongen, dáár liggen voor de Achterhoek de
kansen! Zó voor het oprapen. Ik heb toevallig wél voorkennis uit een geheime
denktank die het plan heeft gevat om na de voltooiing van de gemeentelijke
herindeling de leegstaande gemeentehuizen daarvoor te bestemmen. Die
Noord-Koreaan, kan mooi naar het Wissche gemeentehuis. Want in Hiddinktown
hebben ze de know how, hoe om te gaan met Koreanen. Het past ook mooi in het plaatje
van het Achterhoeks Bureau voor Toerisme. Want het blijft natuurlijk ook voor
zo’n dictator een stukje ‘Op verhaal komen’. Als je snapt wat ik bedoel. Ik ga
dat varkentje even snel wassen, alleen moet die oorlog wel iets langzamer want
de herindeling moet eerst nog wel goedgekeurd.” Verbouwereerd om zo veel
voortvarende wartaal kijk ik hem aan. Dan vervagen de cijfers 9/11 op z’n pens
en zie ik opeens de combinatie 4/1 oplichten.
Badend in het zweet word ik op de bank wakker. De
televisie sneeuwt. Slaapwandelend begeef ik me naar mijn echtelijke sponde.
Onderweg vergewis ik me nog even of de kleine òndog slaapt. Niks aan de hand.
Hij droomt zo te zien van Bibelebonse bergen en Bibelebonse pap. Dan vlei ik me
naast mijn lief en stel me gerust met het idee dat ik met zo’n nachtmerrie over
een uur of wat in ieder geval goed gewapend zal zijn tegen collegiale één
aprilgrappen.
Hans Mellendijk de Gelderlander, 12 april 2003
vrijdag 19 april 2013
Enghuizen herbezocht
Jan Opdam - Boslabyrint
Een kunstwerk met veel voorgangers, maar ondanks dat sterk werk van Jan. Ook omdat het zijn thema is. Zie hier meer> Een werk dat in de loop van de tijd in de natuur wordt opgenomen. Anderzijds zullen de paden ingesleten raken in het landschap. Tegen Pinksteren nogmaals filmen.
Richard Long
Anselm Kiefer | Märkischer Land
donderdag 18 april 2013
Ondertussen in Doetinchem.
Zie hier de productie van Gerard ter Brugge>
woensdag 17 april 2013
DdA genomineerde Henk Beunk
Waar is Almost Under?
Light on - Almost Under
Op 'n Drom Veertien, 6 juli a.s. tussen 12:00 en 17:00u. Start wandeling 12:00u. Koffieboerderij Groot-Nibbelink, Nibbelinklaan 12, Sinderen.
dinsdag 16 april 2013
Ronald ziet Abraham
Beeldrijm
Zou René Magritte deze foto (België-Nederland, Antwerpen 1913) gekend hebben toen hij veertig jaar later in 1953 Golconde schilderde?
maandag 15 april 2013
De Enschedese School herbezocht | Gevleugelde verfkwast
Op Facebook plaatste Johan Visser enkele foto's uit zijn archief van het collectief De Enschedese School. Hierboven zoals hij omschrijft: "WINGED PAINT BRUSH - Kees Maas in front of his installation of 250 mobiles in the Stedelijk Museum, Amsterdam, before sending one (with this photograph, luxuriously packaged) to the subscribers .. (1983)"
Het kunstwerk gemaakt van teken- en schildergereedschappen wordt gekoesterd in mijn werkkamer.
Zie ook Pinterest | De Enschedese School>
zondag 14 april 2013
Ondertussen op Enghuizen en bij FF naar Steef
Bert Scheuter | De vuurpilaren (5)
HiPP trad onder doorlopende belangstelling op in het Poëziemeubel van Rolf Wolters en genoot na afloop van het overheerlijke terrassenweer bij FF naar Steef.
zaterdag 13 april 2013
Uit de oude doos | Vergezichten
Vergezichten
Op de herfstige zondagmiddag, een droog moment tussen de regenbuien door, bevind ik me in een select gezelschap dat ter voorbereiding van een beeld- en poëzieproject tussen Pasen en Pinksteren de route verkent op landgoed Enghuizen. Beeldende kunstenaars van Het Web en dichters van De Omsmeders herhalen hun samenwerking van voorjaar 2010, maar dan anders en intensiever. Hoe, dat blijft nog even een verrassing. In ieder geval dienen we plekken uit te zoeken waarmee we iets gaan doen.
Als een kwart van de route gewandeld is, blijft een groepje op een knooppunt van paden en beken staan. Aandachtig wordt gekeken, naar het bruggetje waar men net overheen was gelopen, maar dat nu in ander perspectief een vergezicht openbaart. Hé, is dat niet een spoorbrug? Ik dagdroom stoom, zie een rookpluim. Een trein dendert over het spoor, hoor in de verte ‘Tuuuut, tuuuuuuut …. ‘ Lou ziet de eerste gietijzeren brug voor zich: ‘Coalbrokedale, Wales’. Pieter doet met ‘Kadeng, kadeng’ ook een boon in de pot. ‘Neen, … dat is gejat. Dat is van Guus Meeuwis’, rinkelt Willem een duit in het zakje. De verbeelding kent vele varianten. Ik hoef me er verder niet druk over te maken. De plek blijkt al vergeven. Albert maakt voor de zekerheid toch maar een foto. Het gezelschap loopt gestaag door, af en toe baggerend door de modder. Er vormen zich koppels. Ideeën, adressen worden uitgewisseld. Aan het eind van de middag filosofeer ik in de Krent bij een streekeigen Bockbiertje uit Rha met Lou en Albert over expositievormen. We proosten op de muze, dat ze ons volgend jaar goed gestemd zal zijn.
Met Albert rij ik binnendoor via de Heidenhoek terug naar huis. Langs de Halsche vloed, het Boelekeerlspad. We komen te praten over de verrassende lezing ‘U bevindt zich hier’ die we beide live misten maar dat in maart wel via het wereld wijde web tot ons kwam. Het plan Radix. En besef de parallellen met het gesprek in De Krent. Radix, het beleidsplan voor de ontwikkeling van hedendaagse kunst in relatie tot het landschap. Paul van der Lee, denker van beroep, beschrijft daarin dat het goed zou zijn om een bepaald deel van de Achterhoek te bestemmen voor worteling van hedendaagse kunst. De rede waarin hij dit bepleit is hier niet samen te vatten. Daarmee zou ik de met beelden verluchtigde presentatie tekort doen. Ik dien u indien u geïnteresseerd bent te verwijzen naar een webstee: www.planradix In aanbouw maar je kunt er het plan lezen. Een pracht verhaal dat start met de Big Bang en dat na vele filosofische omzwervingen landt in de teruggevonden Hof van Eden. Een denklandschap. Het Boelekeerlspad, de nieuwe natuur nabij Zelhem. Vandaar dat ik uitkwam op dit vergezicht. In december verschijnt het eerste nummer van Landinwaarts. Het tijdschrift dat op organische wijze verslag wil doen van Radix. Rustig groeiend los van hype en doel. Leve de cultuur de zuurstof voor onze ziel.
Hans Mellendijk, de Gelderlander, 3 november 2010
vrijdag 12 april 2013
donderdag 11 april 2013
Enghuizen herbezocht | Arcade
Nol Schrijvers
Arcade - Nol Schrijvers
Over duurzaamheid gesproken: het werk Arcade is opgetrokken met behulp van materialen uit werken op de vorige edities. Sterk landschappelijk werk, zouden er meer van moeten zijn op het landgoed.
2012
2011
Abonneren op:
Posts (Atom)