Vergezichten
Op de herfstige zondagmiddag, een droog moment tussen de regenbuien door, bevind ik me in een select gezelschap dat ter voorbereiding van een beeld- en poëzieproject tussen Pasen en Pinksteren de route verkent op landgoed Enghuizen. Beeldende kunstenaars van Het Web en dichters van De Omsmeders herhalen hun samenwerking van voorjaar 2010, maar dan anders en intensiever. Hoe, dat blijft nog even een verrassing. In ieder geval dienen we plekken uit te zoeken waarmee we iets gaan doen.
Als een kwart van de route gewandeld is, blijft een groepje op een knooppunt van paden en beken staan. Aandachtig wordt gekeken, naar het bruggetje waar men net overheen was gelopen, maar dat nu in ander perspectief een vergezicht openbaart. Hé, is dat niet een spoorbrug? Ik dagdroom stoom, zie een rookpluim. Een trein dendert over het spoor, hoor in de verte ‘Tuuuut, tuuuuuuut …. ‘ Lou ziet de eerste gietijzeren brug voor zich: ‘Coalbrokedale, Wales’. Pieter doet met ‘Kadeng, kadeng’ ook een boon in de pot. ‘Neen, … dat is gejat. Dat is van Guus Meeuwis’, rinkelt Willem een duit in het zakje. De verbeelding kent vele varianten. Ik hoef me er verder niet druk over te maken. De plek blijkt al vergeven. Albert maakt voor de zekerheid toch maar een foto. Het gezelschap loopt gestaag door, af en toe baggerend door de modder. Er vormen zich koppels. Ideeën, adressen worden uitgewisseld. Aan het eind van de middag filosofeer ik in de Krent bij een streekeigen Bockbiertje uit Rha met Lou en Albert over expositievormen. We proosten op de muze, dat ze ons volgend jaar goed gestemd zal zijn.
Met Albert rij ik binnendoor via de Heidenhoek terug naar huis. Langs de Halsche vloed, het Boelekeerlspad. We komen te praten over de verrassende lezing ‘U bevindt zich hier’ die we beide live misten maar dat in maart wel via het wereld wijde web tot ons kwam. Het plan Radix. En besef de parallellen met het gesprek in De Krent. Radix, het beleidsplan voor de ontwikkeling van hedendaagse kunst in relatie tot het landschap. Paul van der Lee, denker van beroep, beschrijft daarin dat het goed zou zijn om een bepaald deel van de Achterhoek te bestemmen voor worteling van hedendaagse kunst. De rede waarin hij dit bepleit is hier niet samen te vatten. Daarmee zou ik de met beelden verluchtigde presentatie tekort doen. Ik dien u indien u geïnteresseerd bent te verwijzen naar een webstee: www.planradix In aanbouw maar je kunt er het plan lezen. Een pracht verhaal dat start met de Big Bang en dat na vele filosofische omzwervingen landt in de teruggevonden Hof van Eden. Een denklandschap. Het Boelekeerlspad, de nieuwe natuur nabij Zelhem. Vandaar dat ik uitkwam op dit vergezicht. In december verschijnt het eerste nummer van Landinwaarts. Het tijdschrift dat op organische wijze verslag wil doen van Radix. Rustig groeiend los van hype en doel. Leve de cultuur de zuurstof voor onze ziel.
Hans Mellendijk, de Gelderlander, 3 november 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten