Door Achterhoekse Ogen | Feestboek

Feestboek

Dan begin maart woedt ook in mijn dorp plotsklaps de Facebookrage. Ik doel op de bijkans eindeloze reeks nieuwsgroepen die mijn eigenheid in kaart tracht te brengen met de aanhef: ‘Je bent een (echte)* als …’. [* = een identiteit, vaak lokaal, maar ook wel regionaal, maar zelden landelijk of wereldburgelijk ingevuld]. De openbare groep telt bij ons binnen drie dagen 1450 leden. Ruim zeven weken later herbergt de groep 2460 mensen. De grote hype van de eerste weken is er af maar de club blijft groeien.

Co-creatie wordt dat met een hedendaags woord genoemd. Samen bouwen aan een verzameling herinneringen over je dorp in dit geval. In een wonderlijk samenspel onstaat er een bonte uitwisseling gelardeerd met foto’s. Meestal afzonderlijk gescand, maar ook wel complete bladzijden uit een album, inclusief de spinnenwebschutbladen. Allerlei ditjes gaan als historisch feit de analen in. En datjes bleven in herinnering leven. Oude gebruiken en feesten spetteren van het scherm. Gebeurtenissen onheilspellend spannend, boring saai of voor iemand anders grandioos, worden spontaan gedeeld. Namen die ontbreken bij oude foto’s worden in minder dan geen tijd aangevuld. Ex-verloofdes van de dansles weer opgespeurd. Ik zie knaapjes met winkelnamen uit mijn jeugd voorbij flitsen. De onvermijdelijke oude ansichten gekoppeld aan het inzicht dat het er allemaal niet beter op geworden is qua architectuur. Al protesteert een enkeling daar wel tegen, maar voor een echte beschouwing is hier geen tijd. Ik zie een beeld ontstaan. Wetenschappelijk gezien zo onbetrouwbaar als de neten. Wel een portret van hoe door deze groep het dorp wordt beleefd.

Dan terroriseert opeens uit het niets een Oranje gekleurde co-creatie mijn Facebook. Het onbegrepen Koningslied. Het koningsleed ligt op de loer; de kamezel. Een paard door een comité getekend; wel grappig om te zien maar niet handig als lastdier. Daar sta ik dan. Laat ik me dan toch nog meeslepen in de Oranjewaan? Slechts tweemaal testte ik de melodie om mij een mening te vormen. De zeurtonen die van alles tussen mijn oren poogden te kraken veroorzaken een rusteloze nacht. Hoe is die pijn de volgende ochtend te verzachten? Gelukkig dienen voldoende alternatieven zich aan, zo is ons land dan ook wel weer. Dankzij de clash tussen hoge en lage cultuur valt er over wansmaak te twisten. De W van Willen, ik wil dat het stopt.

Het zal me niks verbazen dat dinsdag bij ons, het aantal Facebookers bekroond wordt met het schitterende getal 3000. Niet gek voor het 6000 zielen tellende darp. Hoe kan het mooier op de 30^ste april Anno Domini 2013, als het tijdperk Koning Alex I aanbreekt.

Als dat dan geen feest zal geven, dan weet ik het niet meer. Dat scheelt heel wat georganiseer elders in het dorp; de wei van Garritsen, het verlaten industrieterrein, of het sportveld. De locaties die in een mum werden aangedragen toen de groepsleider een feest aankondigde á la project X, om het te verwachten record te vieren. 

Beste beeldschermburgers laat ons niet de goedwies kapot maken in deze co-creatie die nu nog Koninginnedag heet. Doe't kalm’an. Hou je veilig.

Hans Mellendijk, de Gelderlander 28-04-2013, edities Achterhoek