vrijdag 31 augustus 2012
donderdag 30 augustus 2012
woensdag 29 augustus 2012
dinsdag 28 augustus 2012
Agitprop | Doe effe Normaal halve soul
© Bennie Jolink | A.H., G.W. & A.B.
Lees ook RTVOost> en NOS>
HiPP-Tip | Werken uit het Winterswijks Lyceum in Kunst Ende
Als je daar op school hebt gezeten heb je die werken vaak gezien, maar als puber lette je er waarschijnlijk niet zo op.
Museum Kunst Ende, Misterstraat 88 Winterswijk. Openingstijden wo-do-vrij. 13.00-16.00. za.10.00-16.00 toegang gratis t/m 10 nov. 2012. Zeer de moeite waard.
maandag 27 augustus 2012
Ondertussen bij Harfsterkamp | Het Komrijk
Foto: © Bernhard Harfsterkamp | Komrij in Dahlia's
Er komt een herdruk van 'De winter wist van geen wijken' de literaire reis door het Winterswijk van Komrij, aangevuld met nieuw materiaal. Lees het nieuws hier>
zondag 26 augustus 2012
Arend 12!
Rini en Hans feliciteren Arend met zijn verjaardag. Twaalf jaar! En morgen naar 'De Grote' School'> Tijd vliegt. Broadening his horizon. :-)
zaterdag 25 augustus 2012
Door Achterhoekse ogen | Hinterland
Hinterland
Met gedachten in mijmerstand soes ik in de tropische zon
weg. Mijn ogen zijn op zoek naar een zuchtje wind in het lover van de
vruchtbomen. Weldra wegkijkend naar het bladerdak van de machtige eik.
Daaronder een gemoedelijke visite. Op tuinstoelen aan tafeltjes maar vooral in
de schemme. Met het gezicht richting podium waar de Edelweiss Kapelle lustig
speelt.
Zo langzamerhand dan toch de leeftijd bereikt dat je
werkelijk gaat geloven dat in het paradijs Duits gesproken wordt en anders op
een gegeven moment in de hemel wel? Schlagers wisselen zich af zoals de glazen
bier met het hitte bestrijdende water.‘Du bist alles, was ich habe auf der Welt’,
maffayt het over de feestweide.
Vandaag heeft iedereen goe’jen zin. Het volksfeest wordt
gevierd naast de museumboerderij onder het natuurlijke dak dat met dank aan de
kwakkelzomer er nog fris groen bij hangt. Bi-j ‘t Hofshuus geet ‘t loos. Maar
het dansvloerheuveltje blijft vandaag voornamelijk leeg. Nauwelijks heuvel- en
laat staan tafeldans te bekennen daarvoor is de hette te slim. De naar elders
weggetrokken ‘aevenolders’ die speciaal voor de kermis terug gekomen zijn naar
dit hemelse paradijs aan de rand van ons dorp, zingen lallend met mijn
dorpsgenoten mee. Met ‘Marmor, Stein und Eisen bricht aber unsere Liebe nicht’
draaft het Duits nog verder in mijn oren. Met een glimlach herinner ik de
uitsmijter van de betreurde Gerrit Komrij, die ooit in een interview beweerde:
“Bij Muiden begint Beieren en in de Achterhoek zit je allang in Oostenrijk.” Het
volksfeest in mijn dorp heeft altijd een Duitse traditie gehad, de obers liepen
er in mijn jeugd in Tiroler lederhosen rond. In de feesttenten zag ik de
affiches alweer hangen voor het Oktoberfeest. De muzikale voorkeur zou
geïmporteerd zijn door de handelslui die over de Hessenwegen ook wel complete
muziekkapellen vervoerden las ik ooit al eens.
’t Zal me benieuwen hoelang dit nog stand zal houden; in
de pauze van de Edelweiss Kapelle probeert de geluidsman de jeugd die met
Segway’s over de feestweide paraderen te plezieren met Kaboem-Kaboemmuziek.
Techno-metal van zeldzame monotone klasse. Niet echt een succes.
Zal ik het hier in de groene huiskamer van mijn dorp nog
gaan meemaken, dat dankzij de globaliserende wereld Latijns-Amerikaanse klanken
zich gaan vermengen met Chinese fluit? Of dat er Indonesisiche gamelan met
klezmer over de feestende lui kolkt? Wat meer variatie zou het muzikale menu
geen kwaad doen.
Uitgesoesd schrik ik wakker op het terras bij de oude
molen. ‘De Engel’. “Hé bun’k al in ’t darp? “In Dommelen zit men zonder Bossche
bollen!” lacht mijn lief cryptisch terwijl haar verhitte nek beneveld wordt
door een schand ogend knaapje met een plantenspuit. “Wat mo’j daor veur
hebben?” hoor ik iemand reren. “Neet alles hoof wat te kosten” antwoordt de
service gerichte jongeman. Dat geeft tenminste hoop in deze crisistijden. We
bestellen ons de zigeunerschnitzel en een biertje kan d’r vandaag ok nog wel
vanaf. Zo simpel kan het leven soms zijn.
Hans Mellendijk, vandaag in de Gelderlander, edities Achterhoek
Concrete poëzie | DE DEURDOUWERS
Foto: © Hans Mellendijk | Allegorische optocht A.O.V | 2012
't Lanker | De deurdouwers
vrijdag 24 augustus 2012
PUBLICITÉ FANÉE | Op weg naar Praag
Foto: Hans Mellendijk | Praha
donderdag 23 augustus 2012
Concrete poëzie | Spektakel | 1woordgedicht?
Foto's: © Hans Mellendijk | Allegorische optocht | Varssevelds Volksfeest 2012
De Vlegels | Spektakel | 1e prijs Kleine bloemenwagens
woensdag 22 augustus 2012
dinsdag 21 augustus 2012
maandag 20 augustus 2012
zondag 19 augustus 2012
zaterdag 18 augustus 2012
V.G.V. wint Allegorische optocht A.O.V. 2012
En de winnaar is de Varsseveldse Gymnastiek Vereniging met 'Vals spel' (45 punten),
2e werd Nooit met 'Op zoek naar de tv-ster' (40 punten).
En de 3e prijs ging naar de Drankelingen met 'Prikkelbaar' (30 punten).
Uit de oude doos | Oranje-andenken
Oranje-andenken
De Algemene Oranje Vereniging zet
Loohuzen ok dit jaor weer veur veer dagen op zien kop. In naam van Oranje! In
‘t buurtschap Lintel, ’n endjen wieter op, hef de Oranjevereniging ‘n
olderwetser naam: ‘Vreest den koning,
eert God’. De zetduvel verdreien
den koning met God, zag ik gräölend, bi-j ‘t laezen van ‘t
herdenkingsbeuksken.
De könning vrezen? Ik kan
mi-j d’r wal iets bi-j veurstellen.
Qua krachttoer geliek Piet Pelle op zien Gazelle, trappen veureg jaor in óns
darp, de könning deur zien rem en varen met fiets en al deur de veurroete van
’t café ‘’t Pluimpje’. Of de ónbense verhalen aover de angst van de souffleurs
veur ’t oriebelende gesnurk van de schutterskönningen die tiedens de verplichte
toneelveurstelling, dat traditioneel volgt nao de feestelijke inhuldiging
en ‘t oranjebanket, in slaop valt.
Zie könt zich slechts rerend verstaonbaar maken. Nog meer wordt de
mannetjeputters ‘evreesd, dee de könning stuntfietsend begeleidt vanaf de
scheetbane en neet te vergetten de Paravespula germanica, oftewel de wesp. Op
de spöllekesweide lik ‘t soms wal of iemand ’n ni-j volksspöl an ‘t
introduceren is. Um de lastige stekinsecten, dee as vleegen op de stroop op
‘t gerstenat afkomt, te ontwieken wordt de vremste patronen ‘evolgd, in ‘n
haost dronken pantomime.
Gisternaovend trok de
allegorische stoet as ‘n blomenkrans deur ‘t versierde darp. D’r was weer völ
volk op de been en net as andere jaoren werden de wagens af’ewisseld met
dweilorkesten, drumbands en andere muziekcorpsen. Veuropstokken en vlaggen werden
de lucht in’egooid. Dansmariekes met stenders van benen zetten ‘t mannelijk
publiek in vuur en vlamme. Net as in veurgaonde jaoren, behalve pracht en praal
ok opgewóndenheid en teleurstelling um de uutslag van de jury. Bi-j de
winnaars de glanzende opgepoetste bekers. Applaus, maar ok af en toe afkeurend
gemor, as ‘t volk ‘t neet ens is met de puntentelling, dat töt diep in de
nach in de feestende huuskamers te heuren is. Zo geet dat elk jaor. En token
jaor zal ’t neet anders wean.
De Ufo-meldigingen in
Loohuzen lagen vannach ruum baoven ‘t landelijk gemiddelde, wet veldwachter
Eggink op de scheetbane bi-j ’t sportveld te melden. Menig zoeptodde beierend
op weg naar huus, zag de zwevende löchten van de lunaparkattracties an veur
vlegende schottels en belden óns op. Desalnietemin staot vanmorgen de
schutters, weliswaor fris as ’n tuute in ‘n braodtoete en sloereg in de rakker,
klaor um ’n kans te maken op ’t Könningsschap.
“Henk Bömer? Is e ‘t? Of is ’t
iemand anders? Den daor met d’n grote tasse naost zich op de grónd en de hande
in de tesse?” Kameraod Albert wis met zien wiesvinger naor ‘n ietwat braemereg
tiep, dee met de rugge nao ons too naor ’t vogelscheeten kik.” “’k Wet ’t neet,
maor wacht effen ik word net um’eropen. Ik bun an de beurte” Ik geisel weg van
de met piepkes Grolsch bezeide taofel. Ik zeuk mi-j strómpelend ‘n weg deur ‘t
feestvierende volk in de kantine van de sportclub.
Henk Bömer, bedenker van de
‘Loohuzense zaddoe:k’. De neus snuten, zonder gebruuk te maken van ’n plodde.
I-j kniept de neus boaven de neusvleugels dicht en snuut dan ‘t snot in ‘n
asbak of op de grónd. Ik ken ‘m sinds ik ‘n blauwe maondag in de redactie zat
van ‘t voetbalclubblad. Hie verzörgen de hobbyrubriek. Mi-j steet nog helder dé
foto veur de geest. ‘n Asbak ‘emaakt van ‘n Grolsch beugelfles. De knalpot is
in de lengte met ‘n glassnieder in twee ongelieke helften ‘ezaagd. Beide bólle
kanten bunt met twee seconden liem tegen elkaar ‘eplekt. Ik verloor ‘m daarnao
uut ‘t oge. Töt ‘t moment dat op óns Oranjefeest ‘n andere vondst van ‘m
populair wier. De inmiddels wereldwiet verspreide Bömerbalk. ‘t Zwarte papieren
strookje dat menig paar ogen van beroemdheden hef bedekt as dee neet
‘efotografeerd wenst te worden. Het probate middel um opdringerige
kermisfotografen te óntlopen. Echter nao de ‘Big-Brother’ gekte was de markt
van disse privacy-beschermer in’estort. ‘t Wier daornao slechts móndjesmaot
‘ebruukt en dan veural deur zwaore criminelen. Slao d’r de wakkere krant van
Nederland er bi-j ów kapper maor ens op nao, vertelde Henk mi-j, toen ik ‘m
begin dit jaor trof op de Horecabeurs bi-j de stand van de
Oost-Nederlandse brouwer. Hie hat toen nogal geheimzinnig ‘edaon. Maor nea, hoe
ik ok zuke, ik kan ‘m nów in de meute neet in zicht kriegen.
Endlek kom ik zweitend an
bi-j de paol en kan ik anleggen. Alleen de rómp is nog aover. Eggink wenst mi-j
geluk. Ik richt en heb wat d’r nog van de vogel aover is in ’t vizier. Dan kump
door plots ’n wesp um mien kop hen soezen. Kabaats, ik schete finaal langs de
vogel hen en stoeve ónderdäöneg ’t voetbalveld op um de lilleken óndog te
ontwieken. ’t Könningschap kan ik dit jaor wal vergetten.
“Jao, jao dan ha’j moar ’n
Bömerhotel bi-j ow motten dragen.” ’n Stieper-dikken keerl vengt mi-j op.
Warempel hie is ‘t! Bömer uut Lintel. Ik herinner mi-j nów weer de pracht
vinding veur de wespvrezende volksfeestgangers. ‘t Gepatenteerde Bömerhotel, ‘n
hotel dat wel in- maor neet uutschrif. ’t Zittende gat hat zich ’t volgende
bedacht. I-j nemt ‘n läöge mosterdpot -model bierpul- daorin geet i-j ‘n laoge
Ranja of nog better Oranjebitter. Daornao sluut i-j ‘t glas weer af met ‘t rode
plastic dekkeltjen. Nów prik i-j met ’n vief duums spieker ‘n log in de dekkel.
‘n Gat, groot genóg, um ‘n wesp deur te laoten. Ónsekurege leu denkt nów dat
‘t hotel op’eleverd kan worden. Niks is minder waor. De afwarking mot nog volgen.
De anvleegroute! Knip daorveur uut ‘n stukje oranjekleurig karton ‘n piele, met
daorop in fraaie letters ‘eschreven ‘Wespenhotel'. Bevestig dit met de punt
van de piel, richting opening en i-j hebt niks meer te vrezen.
“Mojn Henk. Wat breg ów dan
hier?” “Eh, ik bun de hele margen al óp schabber-de-bónk. Handel i-j wet wal! Wö’j ’n
pilsje veur de schrik?” “Jao doe
d’r mi-j maor éne.” “Astebleef dan.” “Proost!” Ik lurk uut ’t angereikte
piepken as Henk uut zien tasse ‘n oranjekleurige beker pakt. “Hier drink toch
uut ’n glas. Den is veur ów.” Ik pak ‘t an en bestudeer ‘t plastic trechtervormige
geval. “Jao bekiek ’t ów maor ’s goed. Mien ni-je uutvinding!” ‘t bierglas blik
‘n deurdrukbare baodem te hebben. “Waor ‘s dat dan goed veur?” Trots pakt e ‘t
glas weer van mi-j af, drukt de baodem d’r uut en hölt de smalste opening veur zien
mónd: “Oh, dan kö’j ‘m ok gebruken as sprektoeter” “Da’s handig” antwoord ik
‘m. “Wat zeg i-j?”. Henk döt asof e doof is ‘eworden en zet de trechter an zien
rechteroor en vervolgt: “Of as geheurapparaat” daormet de andere functie
demonstrerend. Henk vertelt mi-j, dat toen ik ‘m veur ‘t laatst tegenkwam, hie
net ‘n deal hat af’esloten met de Grolsch. De Oranje ‘Bömersprektoeter en
luustervink’ hat de hit motten worden tiedens EURO 2000. Hie was d’r met open
armen ontvangen. Maor tja, deur dee verschrikkelijke vuurwerkramp hat de
Enschedese brouwer wel wat anders an de kop. Toen hat e op eigen risico
“tigduuzend” exemplaren laoten maken. Maar ‘t kwam te laat op de markt en ‘t
Nederlands elftal leet ‘m in de steek. “Tja ‘n kleinigheid hol i-j toch.” Hie
wis naor zien uutpulende tasse. “Nów zit ik dus met de handel. En ik dacht dee
word ik wal kwiet op owluu Oranjefeest. Maor dat völt nog vies tegen”. Lachend
nem ik afscheid van de Achterhookse uutvinder en lope terug naor mien
kameraode. Uutendelik wört niemand
uut ónze kring könning. Maor weer wachten töt token jaor. Nao de vaandelhulde
veur de kersverse könning wört de
hele meddag deur de helen klimbim in ’t darp rónd ‘ebanjerd, -‘edalvt en
–‘edaast.
Op de letsten aovend in de
feesttente begeef ik mi-j nog eenmaol op de dansvloer. Foi, foi toch, wat geet
‘Boh Foi Toch’ d’r op! ‘De schutteri-j’ kump langs. Kadroemskedrae,
Kadroemskedrae. De band mek ’t bal sloes met: “Wi-j könt ’n jaor verdan. En
token jaor, jao token jaor en token jaor dan geet ’t weer opni-j van veurn af
an.”
Ik probeer mi-j met ‘n hese
stem verstaonbaor te maken bi-j ’t zugabe roe:pen. ‘t Rondje bestellen völt
mi-j zwaor. Ik heur neet wat m’n leef nów weer zeggen wil. ‘n Betjen toeter
verlang ik naar ’t Oranje-andenken de ‘Bömertoeter’
vrijdag 17 augustus 2012
donderdag 16 augustus 2012
Geelzucht III is bezorgd
De postbode bezorgde gisteren eindelijk de gedrukte versie van GEELZUCHT III in mijn brievenbus. Met in de Rechtvaardiging behalve de handtekeningen van de dichters van dienst weer een vermelding van de gastdichters>. Waarvan de bijdragen op het blog te lezen zijn. Mooi weer. Kopen die uitgave!
woensdag 15 augustus 2012
dinsdag 14 augustus 2012
Industriële archeologie
Bert Bevers is een onderzoek gestart naar de benaming van bovenstaand hulpmiddel. Wie weet? Zie: Gemengde berichten> van vandaag.
maandag 13 augustus 2012
zondag 12 augustus 2012
zaterdag 11 augustus 2012
Uit de oude doos | Publiekstrekker
Publiekstrekker
Het woord (afgeleid van het Latijn: trahere dat “trekken” betekent) is
een algemene omschrijving voor een voertuig dat iets kan trekken, duwen of
slepen wat geen eigen aandrijving heeft. In de geïndustrialiseerde wereld heeft
de tractor, want daar heb ik het over, de rol van trekdieren vrijwel volledig
overgenomen.
In mijn jeugd kwam ik het werkpaard in allerlei
gedaanten tegen. Bij buurman Kraan die loonwerker was bracht het hoestend de
dorsmachine in werking, als de oogst daar was. Een neef van de buurman ploegde
met een tweewielerig exempaar, een tuinbouwpony, het land extra omhoog als de
aardappelen daarom vroegen. Mijn vader bouwde op z’n werk grote Fordson Majors
om tot wegschavers. Zij hielden in
de jaren vijftig van de vorige eeuw de binnenwegen berijdbaar en het platteland
bereikbaar. Bij ooms en opa’s zag ik ze zware arbeid verrichten op
het land.
De trekker bracht de Achterhoek in cultuur. Ik
hoor de tractoren voorbijgaan. Massey Ferguson. Het rode gevaar Farmall Harvest
International. De Lanz Bulldog ploft bong, bong, bong, bong, … door de straten.
Welluidend klinkt in de verte Bolinder-Munktell.Symbool voor de mechanisatie van het
boerenland, waar een ieder zo zijn mening over kan hebben. De schaalvergroting
is er daar één van. De boer die vroeger van acht koeien een bestaan kon
opbouwen dient er nu tachtig ja ik hoorde op een rondleiding bij een Aaltens
wijngoed zelfs achthonderd te hebben. Wil hij rendabel kunnen boeren.
Vroeger was de dorpsbewoner nog één met de seizoenen en kon je in de oogstijd een trekker met een volgeladen hooiwagen nog wel eens door het dorp zien rijden en was je op de hoogte met wat er op het boerenland gebeurde. Tegenwoordig worden de grote trekkermonsters met hun mestinjecteurs of andere reusachtige constructies gemeden uit de negorij. Ze worden omgeleid via de rondwegen en op speciale parkeerplaatsen dienen ze het burgerverkeer voorang te verlenen.
Het
kan verkeren. Al zie ik gelukkig op zomerse toogdagen de jonge boer soms samen
met zijn vader in een nostagische bui met zo’n prachtig voorbeeld van ‘vorm
volgt functie’ door het Achterhoekse landschap tuffen. Daarom wordt het tijd om
de trekker te eren, even stil te staan bij een tijdperk dat afgesloten wordt. En alles waar we ’t
hart aan verpand hebben inspireert en brengt ons cultuur. Ik zag op internet
verschillende filmpjes voorbij flitsen. Waarbij een stationair lopend tractor
werd ingezet als metronoom. De
drummachines begeleidden er muzikanten alsof ze niks anders gedaan hebben.
Google voor de gein maar eens ‘Tractor en muziek’ op You Tube en een wereld
gaat voor u open. Of kom vanmiddag naar het Doetinchemse Simonsplein. Speciaal
voor Cultuurzomer Achterhoek is het Alan Gascoigne Trio omgevormd tot een
kwartet. Voor
de gelegenheid wordt het trio versterkt met een vierde ‘muzikant’, een 19 paardekracht tellende
Hanomag R420.
Hans Mellendijk in de Gelderlander, edities Achterhoek, 11 juli 2011
vrijdag 10 augustus 2012
Vakantieavonturen | Elders | Bos bij Oele
Antonín Hudeček | Beukenbos | 1914-1915
Zag ik daar een vroege Mondriaan voorbij flitsen in de Oblastini Galerie te Liberec? Neen, het is Antonín Hudeček (1872-1941).
Piet Mondriaan | Bos bij Oele | 1908
Meer ontdekkingen in de Oblastini Galerie>
donderdag 9 augustus 2012
Vakantieavonturen | Ondertussen in Oblastini Galerie | Liberec
Dubbelportret Václav Bartovsky | 1942 | (interieur met figuren)
Abonneren op:
Posts (Atom)