vrijdag 31 augustus 2018
HiPP | Literaire optocht Bredevoort herbezocht
Van het optreden op balkon Landstraat 16 zijn nu de beelden ook binnen, Bert Scheuter draagt Hofshuus II voor; over de wereld die aldaar eeuwenlang voorbij trok, de marskramers, de marktkooplui, het kermisvolk, de paters en de nonnen.
opgenomen door Irene Companjen
Balkon Landstraat | Bert Scheuter | t.g.v. Boekenstad Bredevoort 25
Hofshuus II
Los huus krig een wand.
Olde luu en zoons en dochters en daorvan weer de kinder, eeuwenlang was, hutte nao hutte, hier eure vaste stea,
gaf eur dit land te etten - wat keers meer, en ôk wel minder - gaf dizze plaatse eur een onderdak - hier huuzen zie tevrea.
gaf eur dit land te etten - wat keers meer, en ôk wel minder - gaf dizze plaatse eur een onderdak - hier huuzen zie tevrea.
Wieterop was nog zonne plaatse en daorachter nog ene huus, nao huus, nao huus - en zie gavven daor namen an. Een preakebuul zetten eur een kapelleken op de bene: deupen deien zie zich daor en zie gleuven ôk en nammen an.
Aover de weg langs dizze plaatse trok de weerld veurbi-j. Kraemers, marktenluu, kermisvolk, paoters en nonnen. Mangs kwammen ze d’r in, veur een bord met gortebri-j - en toe ‘t oorlog wier trok d’r ‘t ongeregeld met kanonnen.
Vuur kump zoat ‘t geet en löt een bulte grieze asse nao - mest veur de kwekken die aover ‘t olde muurwerk gruujt en jaorn woekert, tut d’r ene kump wie’t - minder drao - daor bouwen wil en zörgen dat ‘t olde huus weer bluujt.
De ni-je kappe aover ‘n hof gaf eur now een richteg thuus
met keikes in de kökken, leem op deale en plaggen in de stal. Tut d’r ene zei dat beeste stonken en vleuje hadden en ôk luus: doe kwam de wand veur altied scheiden tussen ‘t ene en ‘t al.
met keikes in de kökken, leem op deale en plaggen in de stal. Tut d’r ene zei dat beeste stonken en vleuje hadden en ôk luus: doe kwam de wand veur altied scheiden tussen ‘t ene en ‘t al.
Ik stao op deale en stelle mien veur hoe dat mot wean ‘ewest doe ‘t beestengrei en ‘t mensenvolk uut mekare bunt ‘egaon.
Ik denk an ‘n eersten voet op de maon‘ en eerlek, ik vin‘t best, maor groter passe dan den wand hebt de mensen nooit ‘edaon.
Ik denk an ‘n eersten voet op de maon‘ en eerlek, ik vin‘t best, maor groter passe dan den wand hebt de mensen nooit ‘edaon.
Bert Scheuter
donderdag 30 augustus 2018
U bevindt zich hier
Ik ging eergisteren naar Mokum om de Metro te zien. Om de Noord/Zuid-lijn te bereizen En kwam met indrukwekkende beelden terug. Voorlopig hier een fotoverslag⇲
woensdag 29 augustus 2018
Fontein Harlingen | Walvis
Harlingen | Nieuwe Willemskade
Harlingen was een belangrijke haven voor de walvisvaart, dus wat lag er meer voor de hand dan de walvis er terug te brengen? Jennifer Allora en Guilermo Calzaldilla⇲ (Puerto Rico) ontwierpen een 18 m. lange, 2,50 m. hoge walvis. Nu en dan spuit hij, net als de echte walvis.
dinsdag 28 augustus 2018
Uit de oude doos | Bruggen slaan
De nieuw ontworpen brug in Zutphen bewijst mijn gelijk. Beter vanaf het begin een brug ontwerpen dan een bestaande aanpassen. De Borculose schotelbrug is een mooie uitzondering daarop. Het zou ook een evenwichtiger beeld opleveren. Waarom eigenlijk zo'n concentratie van bruggen in Borculo?
Zie dG | 22 -08-2018 | Bruggen over de Berkel als attractie ⇲
zie RTL4 NL⇲
maandag 27 augustus 2018
Literaire optocht | HiPP & Firma Weijland
't Zand | Bredevoort
Adriaan van Dis, Özcan Akyol, Irene Companjen, Louis Radstaak (balkon St. Bernardus).
de winter is
zeer streng in 1963
gymnastiek is
vandaag niet waar die hoort
maar op de
gracht in Bredevoort
we trekken als
bikkels een baantje
we houden een
sprintwedstrijd
en schaatsend
vergeten we de ijstijd
in Bredevoort
zit iedereen binnen
men huivert om
buiten te zijn
of ooit een
boekwinkel te beginnen
de stad is
stil en uitgestorven
alleen het
gekras van onze schaatsen
horen wij zelf
ergens weerkaatsen
verkleumd
komen wij terug op school
van dit
vernikkelende gymnastiekuur
en ontdooien
pas bij het smidsvuur
wij: van den
Berg, Demkes, van Dieren
de Mos,
Obbink, Radstaak, te Slaa
metaalbewerkers
van klas 3A
na 1963 zijn
wij niet meer gehoord
op het ijs van
de gracht in Bredevoort
de winters
werden steeds zachter
de poolkappen
smolten weg
de woestijn
rukte op naar het noorden
stuifzand
bedekte onze woorden
de stad lijkt
te liggen in de Kalahari
de inwoners
zitten opnieuw binnen
te browsen op
hun laptops met Safari.
Louis Radstaak
Kunstwerk Thorvald Dudok van Heel
| St. Joriskerk | Hans Mellendijk
Gewicht
Zoals de
steenhouwer
in zijn atelier de
zon zoekt
door uitgehouwen
raampartijen,
doorboort hij de
duisternis
van het beeld in
alle richtingen
naar
het bijzondere licht.
Ik volg het gekoer
van duiven
naar middeleeuws
duister.
Transferium van
golven;
het licht dat
zwaarte heelt
een ander gewicht
geeft.
Hans Mellendijk |
00:31
14:20 | Balkon Landstraat | Bert
Scheuter
De landstraote, de weg die eeuwenlang de kraemers veurbi-j zag kommen.
Hofshuus II
Los huus krig een wand.
Olde luu en zoons en
dochters en daorvan weer de kinder, eeuwenlang was, hutte nao hutte, hier eure
vaste stea,
gaf eur dit land te etten - wat keers meer, en ôk wel minder - gaf dizze
plaatse eur een onderdak - hier huuzen zie tevrea.
Wieterop was nog zonne
plaatse en daorachter nog ene huus, nao huus, nao huus - en zie gavven daor
namen an. Een preakebuul zetten eur een kapelleken op de bene: deupen deien zie
zich daor en zie gleuven ôk en nammen an.
Aover de weg langs dizze
plaatse trok de weerld veurbi-j. Kraemers, marktenluu, kermisvolk, paoters en
nonnen. Mangs kwammen ze d’r in, veur een bord met gortebri-j - en toe ‘t
oorlog wier trok d’r ‘t ongeregeld met kanonnen.
Vuur kump zoat ‘t geet en
löt een bulte grieze asse nao - mest veur de kwekken die aover ‘t olde
muurwerk gruujt en jaorn woekert, tut d’r ene kump wie’t - minder drao - daor
bouwen wil en zörgen dat ‘t olde huus weer bluujt.
De ni-je kappe aover ‘n
hof gaf eur now een richteg thuus
met keikes in de kökken, leem op deale en plaggen in de stal. Tut d’r ene zei
dat beeste stonken en vleuje hadden en ôk luus: doe kwam de wand veur altied
scheiden tussen ‘t ene en ‘t al.
Ik stao op deale en stelle
mien veur hoe dat mot wean ‘ewest doe ‘t beestengrei en ‘t mensenvolk uut
mekare bunt ‘egaon.
Ik denk an ‘n eersten voet op de maon‘ en eerlek, ik vin‘t best, maor groter
passe dan den wand hebt de mensen nooit ‘edaon.
Bert
Scheuter
Molenbelt
Molen Prins van Oranje | Hans Mellendijk
Achterhoekse geest
In rode
gravens roestert de tied
ònbewaogen
steet de boer d’r bi-j
deur
erosie van raegen etekend gezicht in de wind
de hande
óntvoolt
rouwgerand
de leerzen in ’t akkerzand
anetrokken
tut de grónd
ónwettend
van de kanker in zien slokdarm nog
’n betjen
bange
dat op
’n dag baoven de bósrand met de metersdikke beuk
’n
skyline van skyscrapers verschint
en dat
de streek de geest opgöf
de
spraoke verlus
en de
zonne ‘smons de flarden witte wieven mist
Pim te Bokkel / Hans Mellendijk uit de Achterhoekse verzen van Pim te Bokkel
gefilmd door Irene Companjen
Middewinterstappen
voorin de
harmonicabus stappen
om een
staanplaats te verkrijgen
op het
draaipunt van de trekzak
instrument van
de weemoed
een drom
wandelaars wordt uitgelaten
in het
Achterhoekse landschap
soms dicht
aaneengeregen
soms uit
elkaar getrokken
rondom flarden
van gesprekken
nauwelijks
hoorbaar een midwinterblazer
in de
idyllische buurtschap 't Klooster
waar varkens
en masse vet gemest worden
hier houdt men
ook lama's gevangen
achter een
afrastering met 'ad hoc'-hek
de Dalaï zou
hier koude rillingen krijgen
zich zijn
gewaad uit hun warme wol wensen
bevrijding van
zijn geknechte volk
moet beginnen
in de buurtschap 't Klooster
voorbij het
Boekenstadje Bredevoort
richting
'Beunhaasghetto' Vragender
waar aan de
Poëzie en Prozaroute
bij het
maïsland aan de Kapelweg
'iederene'
welkom is bij het 'Carbid Treffen 2008'
ook huiverende
kloosterlingen
een stoet
wandelaars trekt verder
aan het einde
van de middag
in het midden
van de winter
naar het einde
van het jaar
via het
Scholtenpad
over de
Steproute
langs De
Kuitenbijterroute
naar Klavertje
Vier
zuchtende
tonen klinken
als de
menselijke trekzak
tenslotte tot
stilstand komt aan tafel
om daarna
harmonisch uiteen te gaan
Louis Radstaak
De
Plakhakke | Onzinnige feestelegie op old gereedschap, den arbeid muu
Wat zwalkt ow in ‘t gemaot,
wat drunkt en boestert op?
Wat hef de minke op verlaot
en houwt de zatman an de kop?
Dat is de plakhakke,
die olde plakhakke,
met wörme in de stelle
en een eeuweg stikke nakke.
Daor beestert ‘t spöl op huus op an,
daor kneistert tallemaot.
daor kneistert tallemaot.
Wie lovert raps de pluuze an?
Wie plekt ‘t zwarte zaod?
Dat is de plakhakke,
die olde plakhakke,
met wörme in de stelle
en een eeuweg stikke nakke.
Maor kump de snal an ‘t krallen
zóllen zuukt de hänsken neer!
Dan heur i-j luude snallen:
waor zol den hiet dan heer?
Dat is de plakhakke,
die olde plakhakke,
met wörme in de stelle
en een eeuweg stikke nakke.
Mangs laot de ruggen mäote,
mangs kroet de bunte veerzen.
Wat lieken eur de sträote?
Wat reupen eur de leerzen?
Dat is de plakhakke,
die olde plakhakke,
met wörme in de stelle
en een eeuweg stikke nakke.
Dat is now alles aover,
dat geet en kump niet weer.
Kwam wulpe ooit van optenaover,
now zuukt de hänske zóllen neer.
Dat is de plakhakke,
die olde plakhakke,
met wörme in de stelle
en een eeuweg stikke nakke.
Now luustert naor de knoezen,
now reupelt zwaor verdriet.
Welks händjen geet hen bloezen?
Welks stöksken drif in ‘t riet?
Dat is de plakhakke,
die olde plakhakke,
met wörme in de stelle
en een eeuweg stikke nakke.
Abonneren op:
Posts (Atom)