Van het optreden op balkon Landstraat 16 zijn nu de beelden ook binnen, Bert Scheuter draagt Hofshuus II voor; over de wereld die aldaar eeuwenlang voorbij trok, de marskramers, de marktkooplui, het kermisvolk, de paters en de nonnen.
opgenomen door Irene Companjen
Balkon Landstraat | Bert Scheuter | t.g.v. Boekenstad Bredevoort 25 jaar
Hofshuus II
Los huus krig een wand.
Olde luu en zoons en dochters en daorvan weer de kinder, eeuwenlang was, hutte nao hutte, hier eure vaste stea,
gaf eur dit land te etten - wat keers meer, en ôk wel minder - gaf dizze plaatse eur een onderdak - hier huuzen zie tevrea.
gaf eur dit land te etten - wat keers meer, en ôk wel minder - gaf dizze plaatse eur een onderdak - hier huuzen zie tevrea.
Wieterop was nog zonne plaatse en daorachter nog ene huus, nao huus, nao huus - en zie gavven daor namen an. Een preakebuul zetten eur een kapelleken op de bene: deupen deien zie zich daor en zie gleuven ôk en nammen an.
Aover de weg langs dizze plaatse trok de weerld veurbi-j. Kraemers, marktenluu, kermisvolk, paoters en nonnen. Mangs kwammen ze d’r in, veur een bord met gortebri-j - en toe ‘t oorlog wier trok d’r ‘t ongeregeld met kanonnen.
Vuur kump zoat ‘t geet en löt een bulte grieze asse nao - mest veur de kwekken die aover ‘t olde muurwerk gruujt en jaorn woekert, tut d’r ene kump wie’t - minder drao - daor bouwen wil en zörgen dat ‘t olde huus weer bluujt.
De ni-je kappe aover ‘n hof gaf eur now een richteg thuus
met keikes in de kökken, leem op deale en plaggen in de stal. Tut d’r ene zei dat beeste stonken en vleuje hadden en ôk luus: doe kwam de wand veur altied scheiden tussen ‘t ene en ‘t al.
met keikes in de kökken, leem op deale en plaggen in de stal. Tut d’r ene zei dat beeste stonken en vleuje hadden en ôk luus: doe kwam de wand veur altied scheiden tussen ‘t ene en ‘t al.
Ik stao op deale en stelle mien veur hoe dat mot wean ‘ewest doe ‘t beestengrei en ‘t mensenvolk uut mekare bunt ‘egaon.
Ik denk an ‘n eersten voet op de maon‘ en eerlek, ik vin‘t best, maor groter passe dan den wand hebt de mensen nooit ‘edaon.
Ik denk an ‘n eersten voet op de maon‘ en eerlek, ik vin‘t best, maor groter passe dan den wand hebt de mensen nooit ‘edaon.
Bert Scheuter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten