Afscheid van de zomer. Ik wist niet dat de koning van de uierzalflens-soft focus-fotografie David Hamilton ook filmde. Voor de liefhebber die het 93 minuten uit kan houden (de muziekscore van Francis Lai is ook een misdaad voor het oor) hier de complete film Bilitis> Naar werk van de Franse schrijver en dichter Pierre Louÿs> Les Chansons de Bilitis> Onbekend terrein voor mij, een blinde plek. Zal vast te maken hebben met de vasaline van Hamilton.
woensdag 30 september 2015
dinsdag 29 september 2015
maandag 28 september 2015
KUNST en ARBEID
Kreeg van Jack Weijkamp op de Kleine Holte het 'gietmalletje' dat studenten van de Artez hebben ontworpen voor de twee boekwerkjes die onstaan zijn bij de manifestatie Kunst en Arbeid te Zwolle eerder dit jaar en waar ik toen verslag van deed, hier>.
zondag 27 september 2015
Nocta
'nDrom 2015
zaterdag 26 september 2015
Nocta
vrijdag 25 september 2015
Leven is het nieuwe roken
Lichtenvoorde | Zwarte Cross | 2014
Antwerpen | In België zelfs drietalig dodelijk | 2014
donderdag 24 september 2015
woensdag 23 september 2015
Dichterbij de herfst | Estafette 03
Estafette 03 |
MV>BS>HM>JW>LR
Alleen de kauwen | Margót Veldhuizen
Regen brengt mij
terug naar gisteren
toen sloeg donder
in mijn oren
flitste bliksem
over de weg
was niemand
onzichtbaar.
Er was een vrouw,
zij vluchtte weg
er liep een
jongen met rood-witte stok
er waren kauwen
op het gazon.
Het struikelen
was begonnen maar ik wist het niet.
Mijn vingers
haakten in de wortels
mijn mond vol
aarde riep jouw naam
alleen de kauwen
kwamen dichterbij.
Die vogels met
hun strakke grijze koppen
tikten met hun
snavels op mijn hoofd
krasten in mijn
oren, spraken over liefde.
Nu tel ik met
schorre stem mijn zegeningen.
Verwandlung | Bert Scheuter
Gisteren was het nog zomer
ik schreef met gele letters
zonlicht in het poederzand
en kon het even lezen.
Toen waren er de mussen die
mijn letters vluchtig lazen en
de zomer met vederbuikjes
licht fluisterend verwisten.
Ik ben de inhoud kwijtgeraakt.
Vandaag kras ik met een tak
de boomkruinen boven mij
als kalligrafisch haakpatroon
in de spiegels van het pad.
Geen woorden maar beloften
van tekens tot een tekening
die even aan mijn ogen raken
tot ik minnend in die spiegel stap.
Ik verzegel het onwisbaar beeld.
16/18
september 2015
Kassel, Documenta 8, zomer 1987
Gesloten als een oester.
Zelfs het licht kan niet ontsnappen.
Ik aanschouw het kunstwerk.
Pas in de donkere kamer en als dia geprojecteerd,
geeft het beeld zich dan uiteindelijk prijs. De vraagtekens gekeerd.
Dokadocument.
Weerspiegelend in de glazen panelen, oorlog met tinnen soldaten.
Het heel en het al. Binnenstebuiten, buitenstebinnen.
Zonnestelsels geven zich bloot, zoals de foto toen van jou genomen.
In mijn album in stiekem hoekje naar binnen gekeerd.
Niet voor andermansogen gezworen, gluurders geweerd.
Toen mijn muze, door het niet te doen.
Eindeloos gewacht,
nu besmuikt in herinnering gebracht.
Door het los te weken.
De douchedruppels getuigen
als vreemden in de nacht.
Oorsprong van de wereld.
Oersprong | Jack Weijkamp
Wanneer de uitgebeende bomen
als vogelverschrikkers waken
over het zwarte land
de adem tot wasem
krast de ijsvinger het raam
spring
stribbelende benen roepen:
dit is niet het springseizoen
ga bij de kachel zitten
en
zamel krachten
tot het licht de zaden kiemt
kom spring naar de oorsprong
een danser weet niet waar hij landt
spring!
Daar waar de wakende kale bomen
het zwarte land wit zien worden
waagt hij een oersprong
een danser weet niet of hij landt
IJsvogel | Louis Radstaak
hongerig
zit ik op een tak
te kijken
naar de pret op het ijs
waar mannen
glijden met hun muze
of zwieren
met hun moeder maar
'daar
worden ze voor behandeld'
huisvaders
worden waaghalzen
verdwijnen
spoorloos in een wak
om op te
duiken als treurig nieuws
'SCHAATSER
ZIET AUTO ONDER HET IJS'
al zeven
jaar is de Lelijke Eend vermist
het is een
roestige amphibie geworden
marathonschaatsers
gaan diep
over het
bevroren oppervlak
ze houden
elkaar in de gaten
de winnaar
strekt zijn rechterbeen
het eerst
over de finishlijn heen
glijdt
daarna op zijn knieën in extase
hij kan
niet meer stuk, al is hij 'kapot'
hij was
niet zo dom om 'gezien' te worden
door
voortijdig te demarreren
journalisten
snellen toe en stellen vragen
als:
"Wat ging er door je heen?"
het
antwoord is een prozaïsch hijgen
ze noemen
onze soort 'ijsvogel'
vanwege de
metaalachtige glans
naar het
Duitse woord 'Eisen'
soms breken
we onze nek
bij het
duiken naar vis
in water
dat bevroren is
hongerig
zit ik op een tak
te kijken
naar de pret op het ijs
waar mensen
broze botten breken
in naam van
de firma Nooitgedagt
achter mij aan
de horizon in IJlst.
dinsdag 22 september 2015
Wegdekdroedels
Het verschijnsel volg ik vanaf 03 maart 2014. Ik noemde het Asfalttekeningen>. Tot het moment dat ik een betere benaming zag op het blog Horst Sweet Horst> van Wim Moorman. Daar las ik het woord Wegdekdroedels>. En mmmmm ik smulde en wist dat dat het verschijnsel goed verwoordt. Met zijn toestemming gebruik ik het als naamgever voor een nieuw blog dat ik gestart ben. In het kader van The Big Draw> die het kunstenaarscollectief Breekijzer in oktober organiseert nodig ik andere beeldjagers uit foto's van Wegdekdroedels op te sturen naar h.mellendijk@xs4all.nl met vermelding van datum, vindplaats (straat en plaats), eventuele titel en naam fotograaf.
Zie ook Mené mené tekèl en Fietspad calligrafie> en
De oer wegdekdroedel [big painting]>
En hier de ingang naar het blog:
http://wegdekdroedels.blogspot.nl/
De oer wegdekdroedel [big painting]>
En hier de ingang naar het blog:
http://wegdekdroedels.blogspot.nl/
Dichterbij de herfst | Estafette 02
Estafette 02 |
JW>HM>BS>LR>MV>
Teken uit de toekomst | Jack Weijkamp
toen was jij en toen was
ik
de hele dag spelen de
kinderen
buiten
ontdekken een verlaten
dorp
vinden
plastic zakken met geld
bundels bankbiljetten in
een huizenruïne
ze stapelen en verscheuren
schieten met pijltjes van
honderd
tientjes dwarrelen als
herfstblad
ze bouwen een bed van
blauwe biljetten
als het donker is en koud
de nacht
worden ze gevonden
het vuur
ze gooien net
het laatste biljet
de vlammen
Nachtblind | Hans Mellendijk
'Het is hier zoo gansch en
al dat ik mooi
vind dat wil zeggen 't is
hier vrede!'
[Vincent van Gogh]
Vincent
liet er zijn oren naar hangen
schilderde
er de armoe die in het vuur
verdween.
Voor hen die warmte verlangen
de
olieverfschittering voor langere duur.
Drenthe zelf is nu heel groot liggend oor
een
luisterende schelp, op sterrenkuur
die
pikdonkere nacht boven heide verloor
en ook ik
die daar in de verte tuur.
De Wehme,
pastorie ten noordoosten van Varsseveld, 14 september 1723
pastorie ten noordoosten van Varsseveld, 14 september 1723
De vuurpilaren (3) | Bert Scheuter
Loom van de lange warme
zomer
leest de oude dominee
zijn nieuwe testament.
Kinderstemmen bij de beek
zingen de rijen van verkoeling,
en in de grote keuken galmt de meid.
zingen de rijen van verkoeling,
en in de grote keuken galmt de meid.
Zuidelijk, boven de
singels uit, de toren,
zijn toren, van zijn kerk,
midden in zijn dorp.
Dommelt de dominee
zachtjes weg
ziet hij zijn dorp leeg en stoffig en heet
een mus roept schor van een plaggendak.
ziet hij zijn dorp leeg en stoffig en heet
een mus roept schor van een plaggendak.
Hoort hij traag de smid
de smidsrij slaan,
zingen kinderen huilend
in zijn aambeeldsmaat.
Ziet hij het smidsvuur
vonkend laaien,
blaast de balg valselijk schalmijen aan
blaast de balg valselijk schalmijen aan
en dalen gevleugelde
paarden af als raven.
De winter is stil in zijn
zomer geslopen
zijn oogleden gesloten, bevroren in nacht.
Hij kan niet meer zien, hij weet dat hij niet zien wil,
zijn oogleden gesloten, bevroren in nacht.
Hij kan niet meer zien, hij weet dat hij niet zien wil,
de toren, zijn burcht,
een apocalyptische zuil.
Zijn dorp heet Inferno, de tijd aan het eind,
Zijn dorp heet Inferno, de tijd aan het eind,
Varsseveld is in
Varsseveld niet meer te vinden.
Guz Hiddinkski | Louis Radstaak
Hier sta ik dan,
Guz Hiddinkski
een burger van Rusland
wie had dat ooit gedacht?
een voetbalgeneraal uit
Nederland
in dienst van een vreemde
supermacht?
het schijnt dat mijn
geboortedorp
nu omgedoopt is naar
'Hiddinkgrad'
het wordt door de media
belegerd
de inwoners lijden en
voelen zich krank
ze zoeken in café ‘Het Veertje’,
in ‘Grand Café De Ploeg’
hun toevlucht in de drank
mijn broer maakte daarover
een CD
ik leef vanuit Basel met
hem mee
en neurie het nummer ‘Midnight in Moscow'
straks zal ik Vladimir
Poetin begroeten
een lintje krijgen
opgespeld
maar steeds zal ik denken
moeten
aan het arme dorp
Varsseveld
en zijn lot als
‘Hiddinkgrad’.
Jonge berken | Margót Veldhuizen
Was het een man met grote
doch tedere handen
die deze jonge bomen
langs roestige rails
stevig in de aarde heeft
gezet?
Of een potige Russische vrouw
zoals Anna Berkova
die de ranke stammen als
danseressen van het
Bolsjojballet
licht gebogen, ingetogen,
verlegen,
gedisciplineerd zichtbaar
geleerd
zich soepel te bewegen
heeft geplant
zodat ik hen vanuit de
trein bewonderen kan?
Verderop witte stammen in
gezaagd en omgezaagd
zonder kruin, omgevallen
danseressen.
Gelukkig weet Anna
Berkova dit niet.
Abonneren op:
Posts (Atom)