zondag 30 september 2012
zaterdag 29 september 2012
Antenne
Wist ik veel, toen in in september een jaar geleden dit bankje plaatste in de onvolprezen serie Dichtersbankjes, dat Gerrit Komrij in zijn laatste bundel 'Boemerang en andere gedichten' een afdeling 'Morseseinen uit Il Vittoriale' zou opnemen. Niks mis met mijn antenne al zeg ik het zelf.
Foto's: © Hans Mellendijk
Door Achterhoekse Ogen | Mainport Varsseveld
Mainport Varsseveld
Wat De Bleek is voor de Doetinchemmer, De Scholtenbrug voor de Winterswijker, is De wei van Garritsen voor de inwoners van mijn dorp. Ongeschonden ligt het agrarisch goed te pronken aan de rand van het dorp tegenover het spoorstation waar de Spoorstraat aanvangt en Varsseveld begint. Door een bepaling in het nalatenschap van boer Garritsen moet het zo blijven heb ik me al eens laten vertellen. Mooi zo’n beding. Het laat de geschiedenis zien van de plek; boerenland. In de zomer lopen er koeien te grazen.
Wereldreizigers die daags ervoor in Peking nog rondstruinden over Het plein van de Hemelse Vrede weten zich na een lange reis, en nog een uurtje boemelen vanuit Arnhem, eindelijk thuis bij het aangezicht van het weiland als ze de trein uitstappen.
‘s Winters als het gevroren heeft kan de jeugd er met vallen en opstaan achter een stoel schaatsen leren op een klein ijsbaantje. Ik herinner me als klein blaag er het Lunapark. In noodgevallen zou het zo dicht bij het station uitstekend dienst kunnen doen als opvangplaats mocht Facebook zich weer eens manifesteren als Feestboek. En de X onverhoopt bij toeval op mijn dorp gevallen zijn.
Ik deelde onlangs mijn ervaring met een kenner van het Achterhoekse landschap. Zijn ervaringen waren minder enthousiast. 'Ze maakt jo alles kapot! Neem inderdaad de stationsomgeving; waar ze in omliggende plaatsen als Terborg, Sinderen en zelfs Lintelo in staat zijn geweest om hun afgedankte stations te behouden en er een nieuwe functie aan te geven besloot men toendertijd hier zo snel mogelijk te slopen. Ons dorp moest en zou mee in de vaart der volkeren.' Ik beaamde zijn relaas, ja dat was vroeger, maar ze hebben nu toch mooi de parkeergelegenheid bij het overgebleven lommer aangepakt? 'Jao, jao, ten bate van Mainport Varsseveld is wel één van de oudste wegen afgebroken en zijn de kinderkopjes onder de grond geshoveld voor parkeerhavens voor de sportclub terwijl die helemaal niet nodig waren geweest als één en ander anders zou zijn ingericht. En maar mooi praten over behoud van cultureel erfgoed.' Hij liep helemaal leeg toen hij me het gehele ambtelijke proces beschreef. Het komt erop neer dat goedwillende burgers met verstand van het onderwerp het advies gaven om de oude weg te behouden. Om onduidelijke reden besloot de gemeente echter anders te handelen.
Op Facebook zie ik een ambtenaar enthousiast over nieuwe inzichten in de ambtelijke
wereld. Daar denkt men na over hoe men zich als gemeentelijke bemoeials weg kan cijferen. Hij constateert dat er wat betreft luisteren naar de ervaren burgers veel historie te repareren valt. Zij hebben vaak veel meer verstand van zaken. Het geeft de burger moed maar voor dit stuk lokale geschiedenis helaas te laat. Ik grimlach om de omschrijving die mijn informant cynisch in het gesprek liet vallen “Het lik wal of de ADW (Oudheidkundig Werkgemeenschap Aalten-Dinxperlo-Wisch) steet veur Alles Doe’w Weg.” Dat is natuurlijk niet zo. De deskundige burgers worden gewoon niet serieus genomen.
Hans Mellendijk, vandaag in de edities Achterhoek van de Gelderlander
vrijdag 28 september 2012
donderdag 27 september 2012
Oud roest
Foto: © Louis Radstaak | Documenta 13 | Favaretto
Louis Radstaak zette zijn bevindingen van onze excursie naar Documenta 13 ook op het wereld wijde web via zijn superbuitengewone vette Café Radstaak>
woensdag 26 september 2012
dinsdag 25 september 2012
Ondertussen in Bredevoort
 HOFMAN EXPOSEERT
De
veelvuldig gelauwerde auteur en beeldend kunstenaar/illustrator Wim Hofman (1941) uit Vlissingen
exposeert tijdens de periode rond de Kinderboekenweek 2012 in Boek op ’t Zand
in Bredevoort. Hofman heeft zowel
in zijn teksten als in zijn beeldend werk een volstrekt eigen idioom. Zijn
verhalen zijn vaak nogal somber van toon: veel dingen mislukken en volwassenen
zijn vaak niet aardig voor kinderen. Maar zijn bijzondere humor, zowel in woord
als beeld verzacht deze somberheid. Zijn woordgebruik en beeldend werk zijn
speels en maakt de lezer of beschouwer aan het glimlachen. Op zijn geheel eigen
wijze relativeert Hofman de ernst van het onderwerp. Hij illustreert zijn
boeken daarom zelf.
|
Tevens
maakt hij vrij beeldend werk in een geheel eigen herkenbaar en verhalend
handschrift, in een vorm tussen abstract en figuratief. Daarbij is acryl en
scraperboard zijn meest geliefde medium. Hij illustreert boeken voor anderen,
maar illustreert ook voor kranten en (kinder)tijdschriften.
De expositie van Wim Hofman wordt vrijdagavond 28 September geopend en
voorafgaand aan de opening zal Mevr. Hedwig
von Bülow een korte lezing houden over Wim Hofman en de
betekenis van zijn werk
Hedwig von Bülow is
vertaalster uit het Nederlands en organiseert regelmatig tentoonstellingen over
Nederlandse en Vlaamse prentenboekkunst.
In 1988 kwam Hedwig von Bülow voor het eerst in contact met
het werk van Wim Hofman. Het was toeval, maar het bracht meteen een gevoel van
herkenning en verwantschap teweeg. Vanaf 1993 vertaalde zij Hofmans verhalen in
het Duits.
De Stichting Bredevoort Kunstmanifestatie (SBK) is bijzonder verheugd het werk van een zo
bekend en veelvuldig onderscheiden schrijver en kunstenaar als Wim Hofman in
Bredevoort te kunnen laten zien. Zeker ook omdat in deze periode de
Kinderboekenweek is. De opening begint
om 19.00 uur in Gebouw Boek op ’t Zand in Bredevoort.
Het werk van Wim Hofman is te zien van 29 september
t/m 4 november in Gebouw Boek op
’t Zand in Bredevoort
Openingstijden: zaterdag en zondagmiddag van 13.00
tot 17.00 uur
Entree: gratis |Organisatie: Stichting Bredevoort Kunstmanifestatie
(SBK) |Inlichting via het secretariaat:
bestuur@sbkbredevoort.nl
maandag 24 september 2012
zondag 23 september 2012
zaterdag 22 september 2012
Finse meisjes
Debuutbundel van Kira Wuck is uit, met op de omslag een vleugje Achterhoek; de portret foto is gemaakt in de tuin van St. Bernardus te Bredevoort door Peter van Tuijl tijdens laatste Poëzienacht.
Uit de oude doos | Ieder zingt zijn eigen lied
Ieder zingt zijn eigen lied
Je
kunt geen krant openslaan of je komt het woord dezer dagen tegen. Het maakt een
eindsprint om eind december als eerste te eindigen in de toptien van woorden
van het jaar. Het leenwoord ‘canon’. In de eerste betekenis van: ‘regel,
richtsnoer, maatstaf.’ Alhoewel? Het lijkt dat een andere betekenis, die van
twee-of meerstemmig zangstuk waarbij de ene partij na de andere invalt,
hetzelfde thema zingt en bestendig herhaalt, het begrip gaat overnemen. Want de
canon van de Vaderlandse geschiedenis die de canoncommissie samenstelde werkt
blijkbaar zo inspirerend dat overal in den lande initiatieven voor een eigen
canon genomen worden. Ook deze krant nodigt de lezers uit er één te maken voor
onze eigen Achterhoek.
Ga
d’r maar eens aanstaan! De vaderlandse canon bestaat uit vijftig onderwerpen uit de
Nederlandse cultuur en geschiedenis. De onderwerpen variëren van de hunebedden
en Willem van Oranje tot de gasbel en Europa. Veel vensters van de nationale
geschiedenis vallen samen met de regionale geschiedenis. Het heet niet voor
niks vaderlandse geschiedenis. Alleen zijn er regionale verschillen. Ieder
zingt zijn eigen lied. In de Achterhoek hadden wat meer last van de Duitse
buren dan de Hollanders. Zo als je voor een goede weersvoorspelling in onze
eigen streek vroeger beter naar de Duitse televisie kon kijken dan naar de stormverwachtingen
uit de Bilt. De geschiedenis wordt geschreven vanuit het perspectief van de
machthebber. Maar toch een leuke oefening,
alleen al om de geschiedenis dichter bij huis te halen. De verlichting zou hier
geïllustreerd kunnen worden door de dichter landman A.C.W. Staring. Al zien we de dichter in hem als een
romanticus, als politicus en boer was hij een realist en stond met beide benen
op de grond. Het één hoeft het andere niet uit te sluiten.
De canon zou uitgebreid moeten
worden met een venster regionale bewustwording, dan komen we via Staring,
Heuvel, Odink, van Velzen, Krosenbrink, Normaal, Hans Keuper bij Sebastiaan
Roes terecht. Ook een venster van mensen die uit de streek wegtrokken omdat het
hier allemaal te benauwd werd, zou niet misstaan. Piet Mondriaan en Gerrit
Komrij. Of de landverhuizers die uit armoede naar Amerika vertrokken. Laten we
ook de huttekeerls langs de Oude IJssel niet vergeten.
Ik kom er één, twee, drie niet
uit. Staring in ieder geval. Zijn regels ‘O zoet gelispel van die mond, Wiens
adem de eerste kus verslond!’ uit het gedicht ‘Herdenking’ deden een halve eeuw
geleden , voor de seksuele revolutie, nog menig jongeling blozen.Op de tweejaarlijkse neven-en
nichtendag van moederskant krijg ik een foto in de handen geduwd van neef Hans
uit Dinxper. De kiek herken ik meteen. Een staatsiefoto uit 1967. Ter gelegenheid van ‘t 25-jarig
huwelijk van vader en moeder gemaakt. D’r was een flinke ruzie aan voorafgegaan met mijn vader. Over het kapsel en het
wel of niet dragen van een stropdas. Nu kan ik er om lachen. Toen niet. Als een
boer met kiespijn sta ik erop. Ik reken ter plekke uit dat mijn overleden vader
op de foto dezelfde leeftijd heeft als ik nu. Vijfenvijftig. Plots ook het
besef dat er een generatie aan het verdwijnen is die de radiobuis nog kende, de
wegschaaf, de Boy GMF brommer, de aletònne, de bottergraven, de straalkachel, de
timmie, de kolenkit, de kachelpook, de divan, de schipbrug bij Doesburg, de
binnenweg. Een generatie die alles nog zèlf kon. Niet door industrialisatie
vervreemd van eigen handelen. Het graven en metselen van een kelder of garage. Wat
zijn ogen zagen maakte hij. Een Radio kapot? De soldeerbout erop en Luxemburg
was weer nabij. Een ladekast voor tekenpapier, koffiezakfilterhouder,
salontafel met omkeerbaar blad, formica tegen de koffievlekken aan de ene en
fineer voor de mooi aan de andere kant. Ga zo maar door, ik kwam het allemaal
weer tegen bij de herinrichting van mijn huis. En koester het met liefde.
Daarom voor deze generatie een
eigen venster in de canon. Als symbool hiervoor kies ik mijn vader. Arend Jan
Mellendijk.
Hans Mellendijk, de Gelderlander, 4 november 2006, edities Achterhoek
vrijdag 21 september 2012
Beeld & Poëzie | Tuin St. Bernardus | Bredevoort
Peter van Tuijl
De tentoonstelling rondom gedichten van Willem Wilmink blijft het gehele jaar tot en met mei 2013 te bezichtigen in de tuin van St. Bernardus te Bredevoort. Zeer de moeite waard. Gratis en voor niks. Meer info>
donderdag 20 september 2012
Zweerink deelt
Bij ons op de deel
Op 2 zondagmiddagen in september doet Thea Zweerink de
deeldeur open voor mensen die haar expositie willen bezoeken in haar boerderij te Varsseveld. Boven de deel is het atelier, waar ze
sinds het afronden van haar opleiding aan de kunstacademie te Enschede (AKI) werkt. Thea Zweerink heeft de mens tot
onderwerp. Bij haar is geen sprake van echte portretten, waarvan te herleiden
is over wie het gaat. Zij grijpt terug naar oude foto's. De afgebeelden zijn
allang overleden. Bij Zweerink gaat het om de mens die achter het gezicht
schuil gaat, over het leven dat hem getekend heeft. Naast het schilderen maakt
ze ook installaties,vaak hebben deze vooral te maken met de geschiedenis van de
plek waarvoor ze in eerste instantie gemaakt zijn. Begin dit jaar was ze te
zien in het programma “Sterren op het doek” Ze schilderde Freek de Jonge. Een andere versie van Freek is
te zien tijdens de tentoonstelling.
Te zien: zo.23 en 30 sept. Van 2-5 uur adres: Zuidelijke
Beekweg 4, Varsseveld.
Zie ook: www.theazweerink.nl
Zie ook: www.theazweerink.nl
woensdag 19 september 2012
Ondertussen op het Veluwemeer
Foto's: Tjeerd Kootstra
Hier nog meer foto's op Picasa>
dinsdag 18 september 2012
Trek de zommer in cultuur in de Moespot
De Moespot het driemaondelijks tiedschrift van het Verbond van Nedersaksische Dialectkringen. In de 55e jaorgang in nummer 2012/235 staat mijn gedicht Trek de zommer in cultuur op blz. 15 mooi te wezen.
Ook hoorde in onlangs dat het gedicht One small step opgenomen wordt in het Jubileumboek van de Dialectkring t.g.v. 'eur vievenvieftigjeurig bestaon' dat op zondag 7 oktober bij Erve Kots gepresenteerd zal worden.
maandag 17 september 2012
Ondertussen in Malden
Foto: © Hans Mellendijk | HiPP te Malden | Terras De Muse
De heren van HiPP gingen naar Malden om de tien minuten of fame te ervaren in De Blauwe Salon. Zie hier de roadmovie>
Documenta 13 | Song Dong
Doing Nothing Garden
De Bonsai-Berg een werk van Song Dong uit China deed me denken aan Wild Gras van Henk Visch> op internet zag ik het boekje dat Bert Scheuter en ik ter gelegenheid van de onthulling van Wild Gras hebben gemaakt ter veiling aangeboden>
Dichtersbankje | Pieter Holstein
Foto: © Bert Bevers | Graanmarkt | Antwerpen
Uit de collectie Mellendijk (keuze dichter en gedicht) voorraad Bevers: Pieter Holstein>
BLIJFT ?
EEN STOEL
DIE OMVALT
EEN STOEL
Lees ook: MEER GEMENGDE BERICHTEN | Met Hans op de bank> en ook hier>
zondag 16 september 2012
zaterdag 15 september 2012
OER #5 is uit
Tot mijn aangename verrassing lag de nieuwe OER vanmorgen in de brievenbus. Het kwartaalblad van het Erfgoedcentrum Achterhoek Liemers bevat een 6 blz. tellend hoofdartikel over Gerrit Komrij geschreven door uw dienstbare letterknecht. Vanaf maandag bij de Achterhoekse boekhandelaren. Of misschien ook vandaag al wel.
vrijdag 14 september 2012
Ondertussen op de Hoge Veluwe
Meer Kröller Müller> Verlangen naar volmaaktheid en Dia's>
donderdag 13 september 2012
Tractor Tracks | Sirocco Sonnet
011 / Installation view at Roodkapje, Rotterdam
Short film about a man who lives in a hotel in New York but dreams to be someone else, somewhere else. His dream is to be a farmer. He decides to realize his dream in the Hotel Chelsea, New York. In the film he builds his own cardboard tractor in the middle of the hotel room. The film is shown in a real size John Deere 430 cardboard tractor installation.
Deze week ontving HiPP [Los Tres Hombres HiPP] van collega dichter P.B. Kempe op de valreep van zijn vertrek naar Spanje [San Martín Del Castañar] als blijk van geestelijke aanwezigheid bij ons geplande optreden in de Blauwe Salon te Malden aanstaande zondagmiddag tussen 12:00-15:00 u. een Sonnet, een eerbetoon.
Sirocco Sonnet
Dank zei de tractorbestuurder,
om Krajewski te parafraseren:
met de kroon op zijn Maior of Minor
kon zijn Ursus niets meer deren.
János Dér uit Vojvodina,
ook beer op landbouwtuig'lijk territoor,
zette met beugel geziener
nog zijn sabeltanden in voor aan voor.
Een wervelwind aan veiligheid
trok over ploegende boerenkoppen -
gelakt en staalhard sentiment,
uit een fabriek reeds lang van de knoppen:
de Opper-Trommelschudder nam de maat,
wees naar de woestijn het karrenspoor - gaat!
P.B. Kempe, september 2012
[Sirocco, fabrikant van veiligheidscabines voor landbouwmachines, 1949 - 1979, waarvan
de laatste zeventien jaar met mijn vader als werknemer in de vestiging Zutphen]
["Dank aan de tractorbestuurder" van de Poolse stalinistisch-realistische kunstschilder Juliusz Krajewski, te zien in het nationaal museum te Warschau]
[János Dér, geboren in het noorden van Servië, lid van de Hongaarssprekende minderheid aldaar, emigreerde naar de Verenigde Staten en werd grondlegger van landbowwerktuigfabriek John Deere, zijn veramerikaniseerde naam].
Documenta 13 | Susan Hiller
Die Gedanken sind frei: 100 songs for the 100 days of dOCUMENTA (13)
Zou ze bij Harfsterkamp langs zijn geweest? Rode Top 2000>
woensdag 12 september 2012
Ondertussen in Heino | Wijhe | René Daniëls
Foto: Irene Companjen | Vensterluik
Ik dacht gisteren even, oog in oog te staan met een werk van
René Daniëls> toen ik daar rondliep over het landgoed Het Nijenhuis>.
Abonneren op:
Posts (Atom)