Mainport Varsseveld
Wat De Bleek is voor de Doetinchemmer, De Scholtenbrug voor de Winterswijker, is De wei van Garritsen voor de inwoners van mijn dorp. Ongeschonden ligt het agrarisch goed te pronken aan de rand van het dorp tegenover het spoorstation waar de Spoorstraat aanvangt en Varsseveld begint. Door een bepaling in het nalatenschap van boer Garritsen moet het zo blijven heb ik me al eens laten vertellen. Mooi zo’n beding. Het laat de geschiedenis zien van de plek; boerenland. In de zomer lopen er koeien te grazen.
Wereldreizigers die daags ervoor in Peking nog rondstruinden over Het plein van de Hemelse Vrede weten zich na een lange reis, en nog een uurtje boemelen vanuit Arnhem, eindelijk thuis bij het aangezicht van het weiland als ze de trein uitstappen.
‘s Winters als het gevroren heeft kan de jeugd er met vallen en opstaan achter een stoel schaatsen leren op een klein ijsbaantje. Ik herinner me als klein blaag er het Lunapark. In noodgevallen zou het zo dicht bij het station uitstekend dienst kunnen doen als opvangplaats mocht Facebook zich weer eens manifesteren als Feestboek. En de X onverhoopt bij toeval op mijn dorp gevallen zijn.
Ik deelde onlangs mijn ervaring met een kenner van het Achterhoekse landschap. Zijn ervaringen waren minder enthousiast. 'Ze maakt jo alles kapot! Neem inderdaad de stationsomgeving; waar ze in omliggende plaatsen als Terborg, Sinderen en zelfs Lintelo in staat zijn geweest om hun afgedankte stations te behouden en er een nieuwe functie aan te geven besloot men toendertijd hier zo snel mogelijk te slopen. Ons dorp moest en zou mee in de vaart der volkeren.' Ik beaamde zijn relaas, ja dat was vroeger, maar ze hebben nu toch mooi de parkeergelegenheid bij het overgebleven lommer aangepakt? 'Jao, jao, ten bate van Mainport Varsseveld is wel één van de oudste wegen afgebroken en zijn de kinderkopjes onder de grond geshoveld voor parkeerhavens voor de sportclub terwijl die helemaal niet nodig waren geweest als één en ander anders zou zijn ingericht. En maar mooi praten over behoud van cultureel erfgoed.' Hij liep helemaal leeg toen hij me het gehele ambtelijke proces beschreef. Het komt erop neer dat goedwillende burgers met verstand van het onderwerp het advies gaven om de oude weg te behouden. Om onduidelijke reden besloot de gemeente echter anders te handelen.
Op Facebook zie ik een ambtenaar enthousiast over nieuwe inzichten in de ambtelijke
wereld. Daar denkt men na over hoe men zich als gemeentelijke bemoeials weg kan cijferen. Hij constateert dat er wat betreft luisteren naar de ervaren burgers veel historie te repareren valt. Zij hebben vaak veel meer verstand van zaken. Het geeft de burger moed maar voor dit stuk lokale geschiedenis helaas te laat. Ik grimlach om de omschrijving die mijn informant cynisch in het gesprek liet vallen “Het lik wal of de ADW (Oudheidkundig Werkgemeenschap Aalten-Dinxperlo-Wisch) steet veur Alles Doe’w Weg.” Dat is natuurlijk niet zo. De deskundige burgers worden gewoon niet serieus genomen.
Hans Mellendijk, vandaag in de edities Achterhoek van de Gelderlander
Geen opmerkingen:
Een reactie posten