De 22-ste KUNSTwandelroute ontmanteld

Dinsdag j.l. met maatje Han Hofs, de klompen met een zeiltje uit de Hummelose 

beek, uit de vaart gehaald.

 

Ook werd de Muurbloemlezing van de tuinmuur gehaald. 

Zie hier meer foto's van de ontmanteling 👉

Zie hier de rondgang op de laatste dag, 29 mei 2023 👉

Ondertussen in Varsseveld

 

Maandag j.l. genoten van een achtgangen diner dat verzorgd werd door boezemvriend Han Hofs.

Het was weer een fantastisch smakenfestival, waar Wouter, Hermi, Vicki en ik ontiggelek van hebben genoten. 

Hier meer 👉

Intussen in Amsterdam

Gisteren met Frans Oosterhof⇲ en Han Hofs⇲ een pleziervaart ondernomen met Abeltje de vlet⇲ van Frans. De kapitein-stuurman voer ons, langs de randen van het grachtengordelstelsel en onder dreigende donkere dichttrekkende luchten, over de Amstel naar Ouderkerk a/d Amstel⇲. Alwaar we lunchten bij Loetje⇲. De drie jongens - oud-bewoners van het studentenhuis aan de Leydsweg⇲ te Enschede- genoten van het noodzakelijke vriendschapsonderhoud, dat zomaar een mooie nieuwe traditie kan worden. Hier meer aaifoto's van het spelevaren⇲

de Amstel

Ondertussen op NPO 2

Tja, ik wist dat de serie herhaald werd, maar dacht wekelijks i.p.v. dagelijks. Dus niet gekeken, want ik dacht donderdag pas. Irene Companjen zag het gisteren wel en kiekte het. Weer wat seconden van mijn 15 minutes of fame afgesnoept ; - ).

Bert Scheuter 

Han Hofs en Bert Scheuter

Foto's: © Irene Companjen

"Het begint allemaal nogal tuttig begin jaren zestig. De jeugd is allesbehalve wild. Anneke Grönloh zingt Brandend Zand en er is een zoenverbod in Venray. Er wordt in de meeste gevallen braaf gedanst. Maar dan komen de Beatles en gaat het los. De haren worden lang, nozems zorgen voor overlast. Jongeren in de Achterhoek kruipen in verlaten kippenhokken, waar ze plaatjes draaien en over muziek praten. In de steden komen 'Provadya's', jongerencentra zoals Paradiso, en de eerste popfestivals worden georganiseerd, met veel hippies en geestverruimende middelen."

Meer over de 8-delige documentaire serie Ondersteboven-Nederland in de jaren 60 👉

Elders

Ik zag ons schuurtje, ons straatje ('t straotje) zonder naam in een oud krantenbericht op Facebook voorbij komen. Elders in de tijd. En voorvaders en moeders van vrienden van mij. In de voortschrijdende tijd. Rechts het woonhuis waarin ik resideer met vrouw, zoon, schoonmoeder en weekendzwager. Op de gymtoestellen deed ik ooit mijn eerste spring-en rekoefeningen en wat al niet meer. Daar leerde ik mijn vriend Han Hofs ook kennen waarvan de vader 2e van rechts op de foto staat. 

Ondersteboven | What did you learn in school today?

Straatfotograaf | Han Hofs en Hans Mellendijk in Doetinchem (1968 - '69).

Kees van Kooten> is de  beschouwer in de geschiedenis-serie over de 60-er jaren die om 20:30 u. op TV wordt uitgezonden. Vanavond afl. 2: Het schoolleven in de vroege 'de Jaren 60' is overzichtelijk: Het kind van de notaris gaat naar het gymnasium (of de HBS) en dan de universiteit. De dochter of zoon van de arbeider schopt het doorgaans niet verder dan huishoudschool of ambachtsschool. Maar halverwege het decennium is er behoefte aan meer hoger opgeleide jongeren en doet de onafhankelijke schooltoets zijn intrede. Een hele generatie van nieuwkomers betreedt de middelbare school en daarna de universiteit. Toeval of niet, de revolutie breekt uit. De rector in Tiel gaat al snel overstag en geeft de muitende scholieren hun zin. En in Tilburg bezetten studenten de hogeschool en maken er de Karl Marx Universiteit van. Lees hier meer>

revolutie - hans mellendijk>

Ondertussen op Sinderen

Vandaag kwam een cameraploeg van NTR/NPO Geschiedenis naar Sinderen om Han Hofs, Bert Scheuter en Hans Mellendijk aan de tand te voelen over de jaren zestig, de kippenhokken als jeugdsoos,  en over het luistercorps en Hitweek in het bijzonder. Maart 2016 zal een en ander uitgezonden worden. 

Zie hier meer>

Ondertussen in Enschede

Hans, Marina, Marijke, Anne Mieke en Frans 

Alweer een week geleden vierden we de 70ste verjaardag van Marina Naeff. Een oud klasgenoot van de AKI [Akademie voor Kunst en Industrie te Enschede] ze had een select aantal voormalige klasgenoten uit de roemruchte jaren uitgenodigd. Marijke Boon, Anne Mieke Backer en Frans Oosterhof. De meesten was ik wel blijven volgen, Marijke zag ik nog wel eens op de Boulevard of andere theaterplek en podia. Met Frans woonde ik samen met Han Hofs in hetzelfde studentenhuis aan de Leydsweg. Hij was één van de oprichters van De Enschedese School. Het kunstenaarscollectief, annex grafisch atelier in een oude school aan de Knalhutteweg te Enschede. Alwaar ook, naar ik pas op de namiddag zelf begreep, het feest plaatsvond. De school, inmiddels getransformeerd in een riante atelierwoning waar nu de familie Braspenning-Cochius woont, was getuige van een prachtige avond, die te snel voorbij ging, waar oude herinneringen werden opgehaald. De meesten had ik dertig jaar niet meer gezien, maar het gesprek ging door alsof het gisteren was gestopt. Door allerlei omstandigheden dachten zowel Frans als ik dat we gebrouilleerd waren geraakt. Alleen wisten we beide niet meer waarom. Het bleek een misverstand. Een e-mail was vijftien jaar geleden in de floribos geraakt nadat ik helaas vanwege griep het 50-jarig jubileumfeest van de AKI moest laten voor wat het was. We spraken af dat we dat ons niet weer laten gebeuren, en maken binnenkort weer een afspraak. 

Zonneman gesloopt

Het voormalige podium van The Outcast-club

Toch wel even schrikken, de dag waarvan je wist dat die een keer zou komen. Zaal Arendsen wordt gesloopt. De Zonneman is niet meer. Herinneringen aan speeltuin, het lekkerste ijs van heel Achterhoek, de lachspiegels, lachfilms in de bioscoop, dansles, de beatclub met legendarische optredens van O65, Mothers Love, Dream strijden om de eer. Mijn debuut samen met boezemvriend Han Hofs als lichtsjomachinist van The Queasy Quinquagenarian Lightship later omgedoopt tot De bedrukte Moeder Gods van Varsseveld. Het gebeurde allemaal in deze zaal die later nog dienst deed als bibliotheek. Maar nu na jaren leegstand plaats maakt voor woningbouw. 

Q65

The Dream

'nDrom 14 | Het programma

Een wandeling over de landgoederen Idink en Nibbelink op Sinderen. Met onderweg poëtische, theatrale en muzikale verrassingen. Met medewerking van in willekeurige volgorde o.a. Pim te Bokkel, poëzie | Firma Irma, muziektheater | Jos Spijkers, theaterlezing | HiPP (Het instituut Praktische Poëzie, sirenenlaan | Garghan, muziekthater | Maarten Buser, poëzie | Almost Under, strijkwerk | De tapijtleggers, Nedermuzak | Julius Kleinherenbrink, tukkerblues

Lokatie (startpunt)
Koffieboerderij Groot Nibbelink
Nibbelinklaan 12
Sinderen

Prijzen
€ 7,50 vanaf 18 jaar.
€ 3,00 vanaf 12 jaar.
Van 0-11 jaar gratis.

Informatie
h.mellendijk@xs4all.nl
0315-243041  06- 38 32 37 71

Organisatie
Stichting Eeuwig Erbarmen
Contactpersoon: Hans Mellendijk
Spoorstraat 48a
7051 CK Varsseveld

zaterdag 6 juli 2013

Aanvang: 12: 00 u Omstreeks 16: 00 zijn we terug dan volgt nog een namiddagprogramma rondom de Koffieboerderij met Carghan. Dit onderdeel is eventueel voor een vrijwillige bijdrage bij te wonen als men de wandeling niet mee wil of kan maken. Omstreeks 17: 45u. gaat de stekker eruit.

Programma in willekeurige volgorde:

Almost Under

De muziek van Almost Under is zó eigen dat die nergens mee te vergelijken is. In improvisaties komen eigen ideeën en afzonderlijke strijk- en zangkwaliteiten allemaal samen in een unieke klankenwereld. Los van genre. Telkens verrassend. Betoverend en pakkend en o zo goed.  Almost Under zijn Mirco Wessolly (viool, 5-snarige altviool, zang), Roosmarijn Tuenter (altviool, viool, zang) en Paul Rittel (cello, zang). Ze ontmoetten elkaar op het conservatorium van ArtEZ en ook daarbuiten treden ze graag op. Het is heerlijk om naar ze te luisteren én te kijken. Met grote behendigheid dringen zij binnen in hun eigen composities en nemen je mee. Almost Under zakt niet weg. Integendeel: heb je ze gehoord, dan blijf je neuriën... en is het even weg, dan duikt het plots weer op. Gelukkig maar! Almost Under strijkt zich strak naar de top. Let maar op

Miss B-have

Rond 12.00 uur zal Miss B-have ‘nDrom openen. Heidi Kraan, Lilian de Jong en Ina Overbeek kenden elkaar wel ‘van gezicht’. Veel meer dan dat was er voor de eerste ontmoeting op het Varsseveldse volksfeest niet. Al tijdens de repetities van het aldaar jaarlijks terugkerende kermisfestival “Varssev(H)elden” ontstond tussen de drie dames een persoonlijke en muzikale klik. Tijdens een eenmalig benefiet concert met The Pianohouse bleken de drie krachtige stemmen een goede match. Naar aanleiding van dit optreden kwam een verzoek voor een volgend optreden en daar bleef het niet bij. Er werd een repertoirelijst samengesteld en in pianist Wim Gertsen werd onlangs een muzikaal begeleider gevonden. En zo was daar de geboorte van Miss B-Have! Miss B-have brengt nummers ten gehore van o.a. Adele, Cindy Lauper, Norah Jones, Van Morrison, Mathilde Santing, Crowded House en The Three Degrees.

Firma Irma

Firma Irma is een symbiose van twee mensen, die elkaar ontmoet hebben in 1997. De ene helft van het duo is Irma Nijhof; zij is verantwoordelijk voor de zang, de teksten en de performance. De andere helft is Marten Timmer; hij is verantwoordelijk voor de elektronische klanken, de drumritmes en het licht. Samen maken ze de composities. Kortom: Firma Irma brengt geheel eigen werk!

Carghan

Carghan speelt Iers, Engels en Amerikaans werk. De groep zal ‘nDrom aan het eind van de middag afsluiten. De muziek van Carghan is afwisselend traditioneel en modern, kent vrolijke songs en stemmige ballads, vlotte instumentals aangevuld met verwante pop- en countrysongs. Het instrumentengebruik is vooral akoestisch. De muziek van Carghan is sfeervol en levendig, zeer toegankelijk en voor een breed publiek. Mensen reageren vaak spontaan en enthousiast op de muziek die voor velen niet erg bekend is. Door de ritmesectie klinkt Carghan net even 'lekkerder'. Begin 2008 smeedden vier Gelderse muzikanten een verbond, Carghan. In 2009 kwam daar Stefanie Achatz bij en zo konden Kees en Stefanie vioolduetten gaan spelen. De roots van de leden liggen onder andere in de Engelse, Amerikaanse en Ierse folk, maar ook jazz en klassieke invloeden zijn hoorbaar. Folk met diverse invloeden dus, dat wil Carghan uitdragen.

Julius Kleinherenbrink

Julius zingt Tukkerblues, over zwembaden, het leven en wil harten van jonge meisjes sneller laten kloppen.

Pim te Bokkel

Pim te Bokkel (1983) debuteerde in 2007 als dichter met de bundel Wie trekt de regen aan? die genomineerd werd voor de C. Buddingh’-prijs voor nieuwe Nederlandstalige poëzie. Te Bokkel was te zien op festivals als Poetry International, Crossing Border, Achterhoek Spektakel Toer en het Tuinfeest. Daarnaast studeerde Pim te Bokkel biotechnologie en wetenschaps-filosofie. Zijn werk verscheen in bloemlezingen, literaire tijdschriften en kranten als Het Parool en nrc.next. Verder schrijft hij onder meer recensies voor het poëzietijdschrift Awater.

Sirenenlaan

Voor elke ‘nDrom wordt speciaal een z.g. Sirenengedicht geschreven. Dat te horen valt op een gegeven moment ergens tijdens de wandeling, in ijle stemmen, betoverend, lonkend gevaarlijk. Dit jaar tekent Het instituut Praktische Poëzie [Hans Mellendijk, Bert Scheuter en Louis Radstaak] voor de regels.

Maarten Buser

Het lijkt wel een doorbraakjaar voor de Wehlse jonge dichter Maarten Buser. Hij won de laatste editie van de schrijfwedstrijd ‘Aan het woord’. Publiceerde in Meander. Hij was de jongste van de vijf genomineerde bij de strijd om de Dichter des Achterhoeks die de Gelderlander begin dit jaar uitschreef. ‘nDrom had hem al geboekt, zo ook de Zwarte Cross. Dit jaar kon voor Maarten al niet meer kapot.

Jos Spijkers

Jos speelt een solo-voorstelling over zijn ervaringen in de gevangenis. Een theatrale lezing naar aanleiding van zijn research in een TBS-kliniek. Een opmaat naar wat ik heb meegemaakt, gedacht en zou kunnen gebruiken voor een voorstelling. Serieus en betrokken, filosofisch en chaotisch; stand-up justitie en/of misdaad. Beschouwend en confronterend. Niet echt amusement maar juist goed als tegenwicht. In ieder geval voor beide een uitdaging, zowel voor het publiek als de speler.

De tapijtleggers

Op het zachte groene mos of anders een bruin bladertapijt irgendwo in het Nibbelinkbos zal tijdens ‘nDrom de klanken te horen zijn van De tapijtleggers. Kenners horen er de Beesten (BBt+) in doorklinken. De vermaarde Amsterdamse groep die menig voorgaand Erbarmen Festival onveilig maakte met hun Nederlandstalige covers (koffers) van vermaarde wereldhits.

Liebeskind

Al sinds jaar en dag vindt op de eerste zaterdag van juli het culturele wandelfestival ‘nDrom in Sinderen plaats. Dit jaar zal voor de tweede keer op de zachte bosbodem van het sprookjesbos Danielle Liebeskind spelen. Met band deze keer. Met Martin Luiten (The Julie Mittens) en Donné Brok (Donné en Desirée) zal Liebeskind een spiernaakte muzikale verschijning maken en ‘blootgeven’ krijgt een nieuwe betekenis.

Liebeskind rammelt de boel aan elkaar op een geleende gitaar, aangesloten op een ‘vintage’ versterker, ingeplugd in een dieselgenerator. Samen met Luiten en Brok wordt de lucht ter plekke ververst met electonische noise, drumm & bells en electrisch gitaargeluid. Liebeskind vlecht haar geïmproviseerde zanglijnen behendig door de instant gecomponeerde avantgardistische rockmuziek heen en met donderende energie gaat de Achterhoek plat.

‘nDrom wordt georganiseerd door Stichting Erbarmen. Hans Mellendijk, Bert Scheuter, Jan Duitshof en Han Hofs zijn verantwoordelijk voor ‘nDrom.

Het vertrekpunt is koffieboerderij Groot Nibbelink, Nibbelinklaan 12 in Sinderen en de entrée is 7,50 euro.

  

Zondagclip | Ashes & Fire

Kreeg woensdagavond geheel onverwachts uit de handen van mijn boezemvriend Han Hofs de CD ASHES & FIRE van Ryan Adams. Kende ik niet, 't cadeau was dan ook nog voor mijn verjaardag; dan vult hij mijn gaten in de muziekverzameling met verve. Han en Vicky dank je wel!