maandag 30 november 2015
Ondertussen in Aalten
zondag 29 november 2015
zaterdag 28 november 2015
Zwerfsteenproject | Rijksmuseum Twenthe
ter Beek-Mellendijk | 1971- 1972 | Drie zaaltjes | Rijksmuseum Twenthe
2015
1971
vrijdag 27 november 2015
Intussen in Enschede
Gisteren naar de Turner-tentoonstelling in het Rijksmuseum Twenthe geweest en daarna in Café het Bolwerk bijgepraat met oud AKI-studiegenoot Herman Van Den Boom>. Zeer informatief en aimabel voor herhaling vatbaar. Vervolg in Heks volgend jaar? We hadden elkaar dan ook al geen veertig jaar -schat ik in- meer live gesproken. Wel sinds de laatste jaren via Facebook elkaar herontdekt.
Ondertussen in Amersfoort
Vorige week vrijdag namen Abel, Rolf en ik namens de Kunstcie OIJ afscheid van de ad-interim ambtenaar Tineke. We reisden daarvoor af naar Amersfoort. Zie hier korte impressie van onze excursie> Tineke nogmaals dank!
donderdag 26 november 2015
Column | Hans Mellendijk | Ondertussen in Oost
Ondertussen in Oost | Hans Mellendijk, de Gelderlander, edities Achterhoek, 26-11-2015
Langzaam worden de gevolgen in het culturele landschap van
het Oosten op de bezuinigingen zichtbaar.
In Arnhem Oostpool en Introdans in één gebouw. Weldra ook
daarna het nieuws uit Doetinchem dat de drie grote spelers in onze centrumgemeente
denken aan een nauwe samenwerking. Amphion, Gruitpoort en de Muziekschool, willen
in de toekomst onder de naam Cultuurbedrijf Oost-Gelderland verder gaan.
Een driekoppig orakel zie ik op internet in een vermakelijke videoclip de voordelen opnoemen.
Maar welke ‘drietebuul’ heeft bedacht om dit Oost-Gelderland
te noemen? Ik begrijp dat hier regionale belangen spelen. ’t Zal. Het is
wellicht nog wat onderbelicht. Ik zie in het plan een popzaal genoemd. Doelen
ze dan op die in Ulft? Hoe zit het met de samenwerking met de Cultuurfabriek
met die buren uit de Oude IJsselstreek?
En ziet niemand dan dat die naam wel heel veel lijkt op CultuurMij
Oost, het eerste resultaat van de provinciale bezuinigingen? De provinciale
organisatie begin 2014 voortgekomen uit het samengaan van EDU-ART (expertisecentrum voor binnenschoolse cultuureducatie) en het KCG (Gelders
kenniscentrum voor kunst en cultuur). Oost staat daar dan voor Gelderland -eventueel
wensdromend later met Overijssel erbij. In ieder geval moeten we dat vanuit een
landelijk perspectief zien.
Ik hoorde een organisator van de Architectuur Prijs
Achterhoek ook al klagen over die grens die elk jaar vanwege de naamgeving weer
getrokken wordt. Terwijl er toch ook werkelijk beneden de grens van de autobaan
Arnhem-Beek mooi gebouwd wordt. Ik zou zeggen wat is er op tegen om het
Achterhoek-Liemers te noemen? In ieder geval niet dat onpersoonlijke met
Oost-Gelderland erin.
Daar waren we dacht ik eindelijk na jaren en het groeiende
Achterhoeks zelfbewustzijn vanaf. Gelderland waar de inwoners van de Achterhoek
niets mee hebben zoals we konden lezen in een recent onderzoek. Toch?
woensdag 25 november 2015
dinsdag 24 november 2015
Alfabet compleet
HiPP collega Louis Radstaak heeft zijn Agrarisch alfabet voltooid. Zie hier zijn collectie gevonden in het agrarische buitengebied van de Achterhoek. > Alhoewel, voor de B, K en Z is hij nog op zoek naar een beter exemplaar.
Zie ook Gemengde berichten | Van A tot Z>
De ontdekking van Grafeen
Oud HBS-klasgenoot Ineke Berentschot complimenteerde me met mijn gedicht De ontdekking van Grafeen en maakte me attent op de (mede-)vader van het materiaal. De natuurkundige en Spinozawinnaar Mikhail Katsnelson van de Radboud Universiteit en dat hij ook als dichter actief is. Wist ik niet. Zie hier meer;
maandag 23 november 2015
zondag 22 november 2015
zaterdag 21 november 2015
Lumen | Drukproeven gecorrigeerd
Vandaag de laatste correcties aangebracht. Mijn bundel in eigen beheer uitgegeven. Lumen, een zoektocht naar helderheid in een twintigtal gedichten.
vrijdag 20 november 2015
Armand rust in vrede
In mijn hoenderhok vele malen wegdromend op mijn pick-upje gedraaid. Dan nu het nieuws dat hij is overleden. VK | Protestzanger Armand overleden>
Zwarte Cross 2013 | Armand en Pim te Bokkel
Ondertussen in Lichtenvoorde
HiPP in Galerie Lodiek, Lichtenvoorde, 15 november 2015 | Montage: Herman Hartman
donderdag 19 november 2015
woensdag 18 november 2015
dinsdag 17 november 2015
Ondertussen in ICER bij BREEKijzer
Tot half januari in ICER: Joya Nelissen schildert de wereld aan elkaar.
Haar werk heeft ritme en kleur als grondtoon. Soms vrije
motieven die vanzelf ontstaan met als basis het vierkant. Vandaar uit
improviseert ze verder. Nooit bedacht van te voren, of het zou een kleur moeten
zijn die haar bekoort, waarmee ze dan begint. Of het materiaal, bijvoorbeeld
een potlood, oliebar, penseel met inkt. Tijdens het werk ontstaat er een ritme met kleur.
In haar handen zit de kennis waar ze
zelf nauwelijks weet van heeft.
Toch gebeuren er ook dingen waar ze wel haar hoofd bij nodig
heeft. Als ze ineens een patroon neemt van lang geleden uit Azerbeidzjan en dat
vermengt met de nagetekende merklap uit Gendringen.
Of gedeeltes
van een kelim uit Afghanistan met de paarden van een sjaal uit Thailand, met de
motieven van een schoteltje uit haar keuken.
Op die manier schildert ze de wereld aan elkaar en brengt
het individuele naar een groter geheel.
Uiteindelijk zou je kunnen zeggen is ze op zoek naar de
opluchting die ontstaat bij het samenvallen van
het betekenisvolle met het betekenisloze tegelijkertijd.
Tweeëntwintig jaar geleden
kwam Joya in de Achterhoek wonen. Eerst in Haarlo na drie jaar verhuisde ze naar
Voorst in de Oude IJsselstreek. Daarvoor had ze in verschillende andere delen
van land en wereld gewoond. Hoe totaal anders werd het hier. Ze zette anderhalf
boerenland om in natuurland. Een verwilder tuin met niveauverschillen, een vuurplaats en water. In de zomer werd
er buiten geleefd in het geluid van de honderden kikkers, onder maan en sterren
in de opkomende zon. Er werd buurt gemaakt. Alle regels van ’t naoberschap
werden gevolgd, maar er is een ongeschreven regel te overwinnen. Zij is niet
van hier. Die van hier wachten op zij die niet van hier is. Zij die niet van
hier is gaat bij die van hier op bezoek. En zij die niet van hier is wacht maar
er komt niemand die van hier blijven thuis en nodigen uit.
Langzamerhand ontstaat er ook een antropologische kijk op
het sociale leven om haar heen, tijdens verjaardagen, bruiloften en
begrafenissen. Een enkele keer lukt het haar in de dichtbijheid en intimiteit
van mensen van haar buurtschap te komen.
Ze schrijft: ‘Ik zal je missen land en je bewoners, … de
rust, in de winkel als je haast hebt de stilte, als je ’s avonds buiten zit, de
warmte, dat je ‘s avonds veel langer buiten kunt zitten, de ruimte, dat je heel
lang, als je fietst niemand tegen komt de vriendelijkheid en ’t geduld, als je
in je auto rijdt en iemand even voor je moet wachten. De schoonheid van de
taal, de verlegenheid van de mensen, de vanzelfsprekendheid waarmee dit alles er
is … dank je wel.”
Na 22 jaar gaat Joya terug naar de zee en de duinen, naar
het open land van de 1000 winden.
Andere gebeurtenissen in haar leven; de zorg voor en het
onafwendbare afscheid van haar dementerende moeder, deed haar besluiten
uit de Oude IJsselstreek te vertrekken. Het afscheidsproces is vastgelegd in een collage dat te bezichtigen is in de
werkplaatsen van Kunstenaarscollectief BREEKijzer.
Het overige werk op de tentoonstellingspanelen in de giethal van ICER. Allemaal te bezichtigen tijdens de openingstijden.
Zie ook Handeling 19 | 22 april 2015 | Paul van der Lee | Plan Radix>
maandag 16 november 2015
zondag 15 november 2015
zaterdag 14 november 2015
Ondertussen in Lichtenvoorde
Galerie Lodiek opent binnenkort een nieuwe expositie in het nieuwe Sociaal Cultureel Centrum Den Diek in Lichtenvoorde. De galerie brengt kunstenaars met en zonder beperking samen. Te zien is werk van fotograaf Patrick Peters, beeldend kunstenaar Hennie Wieland en schilder Krijn Buchly. De expositie wordt zondag 11 oktober geopend. Toegang is gratis en de openingsuren zijn van 14.00 tot 17.00 uur. De exposanten zijn zelf ook aanwezig om een nieuw kunstwerk te creëren of om uitleg te geven over hun werk.
vrijdag 13 november 2015
donderdag 12 november 2015
Column | Hans Mellendijk | Dennen waren we
Als je maar genoeg tijd van leven hebt dan wordt je vanzelf
geschiedenis. Het overkomt me dit jaar tweemaal. Begin herfst een telefoontje
uit Hilversum. Een researcher bezig met een programmaserie over de jaren 60,
stuit googlend naar het verschijnsel luisterkorps op een column van mij, waarin
ik het fenomeen van uitwisseling beschreef. Je adres kwam in het blad Hitweek
op een lijst te staan van muziekliefhebbers die dan een afspraak met je konden
maken om samen naar je langspeelplaatcollecie te luisteren. In mijn geval een
leeg kippenhok dat als jeugdhonk, repetitieruimte dienst deed. Ik vertel de
onderzoekster enthousiast over het initiatief en voordat ik het weet staat er een
cameraploeg drie zestigers te filmen in een stoffig kippenhok irgendwo op Sinderen. Luisterend naar oude meuk en bladerend in vergeelde Hitweeks en
fotoalbums. Dennen waren we, maar wel aardige dennen.
In de zomer een e-mailtje of ik mee wil werken aan een
fotoboek dat op stapel staat over de jaren 65-85 uit de collectie Hugo
Jaartsveld. Maar natuurlijk. En weldra struin ik in mijn eigen verleden en
volgt een uitwisseling van gegevens en zet ik wat op papier over de periode dat
ik samen met hem in de redactie van de roemruchte Anhangerschapbode zat. De
beginjaren van Normaal, veertig jaar geleden.
Dan zondag de langverwachte presentatie, het valt niet tegen. Een caleidoscopisch tijdsbeeld is door de samenstellers neergezet. In mooi zwart wit die de te jong gestorven fotograaf als geen ander beheerste zien we de Achterhoek wakker worden.
Dan zondag de langverwachte presentatie, het valt niet tegen. Een caleidoscopisch tijdsbeeld is door de samenstellers neergezet. In mooi zwart wit die de te jong gestorven fotograaf als geen ander beheerste zien we de Achterhoek wakker worden.
Ik bekijk het publiek in de overvolle zaal. Inderdaad, dennen
waren we. Eiken zijn we geworden.
Abonneren op:
Posts (Atom)