Het gedicht opent interessant, met een rammelende syntaxis die goed past bij de fysieke ongemakken die centraal worden gesteld. De poëticale laag die vervolgens in de voorlaatste strofe wordt aangeboord is ook de moeite waard. De slotstrofe bestaat echter al te zeer uit kleffe clichés om echt te overtuigen: 'puur gevoel', 'onmondig groot verdriet', 'kristallisatie' - dat is al te zeer 'Praktische Poëzie'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten