Kunstmest |
In de trouwdag was ik hem een beetje uit het oog verloren. Ik leerde hem kennen in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Toen ik na de kunstacademie, de vervangende dienstplicht vervulde bij het kinderzomerkamp in Terborg. Al snel vielen me twee vrijwilligers door hun tomeloze inzet en levenslust op. Collega columnist Frans en hij dus. Ik zag hun eerste schreden op de planken als duo Jeugdvreugd. Ze vermaakten het publiek met schuddebuikige capriolen op een Mobylette en nog wat andere ongein in de acrobatensfeer maar dan net ernaast. De onrust zat in hun lijven. Beide gingen hun eigen weg. Maar bleven de Achterhoek trouw. Hij maakte tig theaterproducties die niet meer te tellen zijn. Muziektheater, spektakelstukken waarbij vooral jeugd en jongeren betrokken worden. Zijn specialiteit. Hij greep de kans om voor zichzelf te beginnen. Onder de passende naam AchterDoek volgde een netwerk van clubs over de gehele Achterhoek. Ook verraste hij in Doesburg met een doorlopend verhaal tijdens het koninklijke bezoek in 1998. Koninginnedagen daarna zouden nooit meer hetzelfde zijn. Theatrale elementen kregen meer de aandacht en drukten het traditionele koekhappen naar de achtergrond. Hij is niet voor niets een nazaat van Carel Briels, de regisseur van massa stadionspelen uit de jaren vijftig.
Hij stond plotseling voor mijn neus om een avondje bij te kletsen. Maar vooral ook omdat hij wilde weten wat ik van het plan vond dat hij zich had uitgedokterd om in de Achterhoek het wegtrekken van ‘de culturele elite’ te keren. Dat in dit korte bestek het beste samengevat kan worden met: “Laat het wegtrekkende Achterhoeks cultureel talent dat studerende is, met studiegenoten uit andere delen van het land, in de zomermaanden kennis maken met het leven en werken in de Achterhoek. Samen sporen zij weer latent Achterhoeks cultureel talent op, en inspireren ze, door het maken van theaterproducties. Deze worden op die plekken waar niets te doen is in de vakantieperiode opgevoerd.”
Nu alleen nog de titel Foods for the roots wegpoetsen, de ondertitel Kunst-mest voor plattelandsgebieden vind ik stukken gezonder klinken. Ik ben benieuwd of Theo Soontiëns, want daar heb ik het over, uitgenodigd is voor het debat op maandag 25 mei over het culturele klimaat in de Achterhoek en het wegtrekken van talent. Dat samen met de Gruitpoort door de Gelderlander georganiseerd gaat worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten