Helma reisde naar Zelhem om bij de kerstborrel in Smedekinck te zijn. Onderweg las ze over de ‘zes graden van verwijdering’, de gedachte dat alle mensen op aarde via vijf tussenpersonen en zes tussenstappen met elkaar verbonden zijn.
riegt oe
riegt oe zegt ze en ik zie aan de gebaren
dat ik welkom ben iemand schuift een stoel bij
ze bewegen allemaal wat verder weg van tafel
een grotere kring en daar mag ik in
lange lange riege zongen we op het plein
nog steeds denk ik dat wij dat zijn een lange rij
een keten waarin niemand mag ontbreken
een wijs man zei er zijn vijf schakels tussen mij
en ieder ander waar dan ook op aarde
al controleren ze de grens ik blijf verbonden
met diezelfde zesde mens achter de grens
soms denk je eerst den is 'n betjen vrömd
en als je dan gedichten en gedachten deelt
merk je dat je in veel dingen hetzelfde bent
riegt oe is mijn wens voor kerst en volgend jaar
laten we luisteren naar elkaars verhaal
we schuiven stoelen bij de kring wordt groter
groter en groter tot de grens niet meer bestaat
