2014 | Bach - Matthäus-Passion BWV 244 - Van Veldhoven | Nederlandse Bachvereniging
De Matthäus-Passion, uitgevoerd door de Nederlandse Bachvereniging voor All of Bach. Klassieke muziekliefhebber of niet, in Nederland kent vrijwel iedereen de Matthäus-Passion. Sinds 1870 heeft Nederland een rijke traditie van Matthäus-Passion uitvoeringen. De Nederlandse Bachvereniging ontstond in 1921 als reactie op de populaire uitvoeringen van Willem Mengelberg en het Concertgebouworkest. De oprichters vonden dat de Matthäus moest klinken waar hij thuishoort: in een kerk. De jaarlijkse uitvoering van de Bachvereniging in Naarden groeide uit tot dé Nederlandse Matthäus. Opgenomen voor het project All of Bach op 16 en 19 april 2014 in de Grote Kerk, Naarden. Als u ons wilt helpen om All of Bach te voltooien, abonneer dan op ons kanaal http://bit.ly/2vhCeFB of doneer http://bit.ly/2LQcib6. Het interview met violist Shunske Sato over BWV 244 vindt u hier 




Twee vertalingen van O Haupt voll Blut und Wunden uit de Matteüs Passie, door Jan Rot en Ria Borkent. De originele tekst is van Paul Gerhardt.
Koraal
O hoofd vol bloed en wonden,
Vervloekte doornenkroon.
Nu komt je grootste wonder:
Het pijnhout als icoon.
Straks hang je aan drie wonden,
De spieren scherp verzuurd,
Je sterft elke seconde,
Terwijl het dagen duurt.
De kramp stokt ademhalen,
Wie steun zoekt krijgt een schok;
Je hart verhit, gaat malen,
Wie uitdroogt, raakt in shock.
Vanavond wordt het Pasen,
Dus Jezus heeft geluk:
Ze slaan, wie dan nog asemt,
Als hulp de botten stuk.
Jan Rot (1957-2022)
••
O hoofd vol bloed en wonden,
hoe pijnlijk alle hoon;
bespottelijk omwonden
met deze doornenkroon.
U, Jezus, die gesierd werd
met hoogste eer en pracht,
hoe laag en mensonterend —
ik groet u stil en zacht
U waardige verschijning,
geliefd als morgenlicht,
wekt nu ons medelijden,
die spuug in uw gezicht.
Welk licht heeft ons bedrogen,
dat wij u zo zien staan?
De lichten van uw ogen,
wie heeft ze uitgedaan?
Ria Borkent (1950)
••
O Haupt voll Blut und Wunden,
Voll Schmerz und voller Hohn,
O Haupt, zum Spott gebunden
Mit einer Dornenkron',
O Haupt, sonst schön gezieret
Mit höchster Ehr' und Zier,
Jetzt aber höchst schimpfieret:
Gegrüßet sei'st du mir!
Du edles Angesichte,
Davor sonst schrickt und scheut
Das große Weltgewichte,
Wie bist du so bespeit!
Wie bist du so erbleichet!
Wer hat dein Augenlicht,
Dem sonst kein Licht nicht gleichet,
So schändlich zugericht't?
Paul Gerhardt (1607-1676)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten