Afgelopen woensdag bereikte mij het trieste nieuws dat Jan Opdam maandagavond j.l. uit de tijd is gekomen. Of zoals het op de rouwkaart staat geschreven: 'Jan is door de poort van de dood gegaan.'
Gisterenmiddag in Het Koelhuis te Zutphen namen we afscheid van Jan Opdam 👉 in de uitvaart met het rituaal van de Christengemeenschap 👉. We hebben hem in de dienst in overdrachtelijke zin en daarna letterlijk begeleid in zijn reis naar het licht.Jan Hermanus Opdam werd geboren in Amsterdam op 6 mei 1945. Ik ken hem vooral als de grote inspirator en initiatiefnemer die ruim twaalf jaar geleden het Dichterscollectief De Omsmeders uitnodigde om poëzie toe te voegen aan en op de KunstWandelRoute Hummelo. Het bericht kwam voor mij niet geheel onverwachts. Hij gaf een jaar geleden aan, helemaal af te zien van werkzaamheden voor de KunstWandelRoute, daar de vijf jaar geleden geconstateerde ernstige ziekte hem-nu dan toch- teveel verzwakte. Zijn idee, dat uiteindelijk resulteerde in de poëzie-installatie Dwaallust en dat hij met Marijke Schellekens en mij uitwerkte en waarvoor een dertiental dichters van De Omsmeders in de winter van 2019-2020 een cadavre exquis hebben geschreven zal het laatste werk van ons gezamenlijk zijn dat we tussen Pasen en Pinksteren op de aanstaande KunstWandelRoute gaan zien. Dries Olthof heeft Jan zijn idee verder vormgegeven.
Aan het eind van de uitvaart kregen de bezoekers een bundeltje met gedichten van hem met even prachtige bijpassende foto's van zijn werk, overhandigd. Emilie Opdam-Wahlen had mij vorige week gevraagd gepast werk van hem daarvoor te selecteren uit de Enghuizer dialogen. Zie hier meer 👉
ZAAIER
De droom ontkleedt zich tot naakte waarheid.
Haar kale takken omarmen mij.
Niet over de dood fluistert zij.
Ze zingt over zaad dat sterft tot leven.
2019 | Slotwoorden bij de het KunstKlinkfestival ter afsluiting van de 20ste KunstWandelRoute Hummelo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten