TRANEN OM JULIA | Fieke Jolink
Een plek om te rouwen, om wat we verloren hebben. Verdriet om wat er niet meer is. Zien dat de tranen opgenomen door de natuur verworden. Verworden tot natuur, groei, een nieuw begin. Een plek waar het verdriet mag zijn en waar een nieuw sprankje geluk en hoop de toekomst aankijkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten