donderdag 8 juni 2017

Column | Hans Mellendijk | Wichelroede


Wichelroede | Hans Mellendijk, de Gelderlander, edities Achterhoek, 8 juni 2017

Voor de tweede maal doen schetterende posters op de reclamezuilen kond van de buitenkunst op de buitenrand van de Doetinchemse stadswallen. Voor een tweede keer lieten kunstenaars zich uitdagen om een zwarte kunststoffen buis met een diameter van 31 cm en 2 meter lengte te transformeren in een uiting die ook nog de historie, het heden of de toekomst van Doetinchem verbeeldt.

Ga d’r maar eens aanstaan! Bijna een onmogelijke opgave. Ik wandelde tijdens de opening met de genodigden de route. De resultaten zijn wisselend. De beeldgoochelaars die de plastic zuil onherkenbaar ombeelden hebben mijn voorkeur. Ingenieus de ingrepen bij de molen die door verzagen, verdraaien de buis een andere betekenis geven. Op de Gaswal een voorbeeld dat het harde plastic liet ogen als een rubberen boom die lichtjes wiegde in de wind. Of in het park de artiest die de buis versneed tot een bloeiende bloem. Verbazingwekkend een doorzichtig exemplaar tegenover het gemeentehuis. Een bodemmonster bekroond door een wichelroede maakte de verdwenen Slingebeek poëtisch zichtbaar. De meewandelende wethouder verstoorde de droom prozaïsch met: ‘Ja daar loopt nu de riolering!’

Sowieso is de kunstmanifestatie 20 op een rei, een prachtige gelegenheid om het Doetinchemse Ei, de welbekende vorm van de binnenstad, te bezwerven. De oude historische binnenstad te controleren op de vernieuwingen. Ik was aangenaam verrast door het wandelpad op de stadswallen ter hoogte van de Gaswal en de waterspeelplaats bij het bevrijdingsmonument. De werken staan er nog tot en met oktober dus ik verwacht er hier nog wel een keer op terug te keren.


hier meer foto's>




Geen opmerkingen:

Een reactie posten