Tante Rikie's onmundig mooie verhalenboek

Surfend naar de titel kwam ik het boek op Ronald Giphart's site 'integen' wiens verhaal Door ' n roosje ik voor de Feestfabriek in 2014 omzette in het Nedersaksische dialect van Varsseveld. Het verhaal ontdekte ik tot mijn verrassing later dat jaar in de studieboekenkast van mijn lief in De Kleine Prince 2 (1997) een gids voor projectmanagement. Dus niet hetgeen door De Feestfabriek eerst gesuggereerd werd speciaal voor Tante Rikie's onmundig mooie verhalenboek geschreven. Maar hergebruikt dus. Maar daarom niet minder leuk. 

De achterflaptekst van Roos Rebergen blijft een juweeltje.

Dialecten, dialecten; ik weet er weinig van.
Het zal niet in mijn pap, met die lepel in een pan.
Sommige woorden worden mooier en andere weer niet.
Sommige kan je pas ontmaskeren als je de letters ziet.

Ik kwam er al vroeg mee in aanraking. Ik werd geslagen door het veld.
Ik was bij mijn lievelingstante, want ik had mij ziek gemeld.
We deden leuke dingen. We deden alles met zijn twee.
We bekeken foto’s van mijn tante met bikini. Met bikini aan de zee.

En net toen het gezellig werd, toen ging de telefoon.
Plots was alles anders. Normaal was niet meer gewoon.
Ik schrok van al die klanken. Kwam dat wel uit mijn tantes mond?
Roken doet ze nauwelijks, maar dit klinkt niet gezond.

Ze veranderde in een ander, een verschil van dag en nacht.
Haar stem klonk opgewonden, jonger, vrolijker en zacht.
Spreekt ze een geheimtaal? Ik begreep haast niks van wat ze zei.
Is dit iets met codes? Waarom is dit niet voor mij? 

Is ze bezig met het voorbereiden, het bereiden van een moord?
En wil ze mij dat verder in betrekken, omdat iets is wat niet echt hoort?

Nog steeds te koop op het Zwarte Cross-festival! Daarna in de shop> Of probeer anders in de Achterhoekse boekwinkels. 

Aanstaande zondagmiddag zal ik uit het boek mijn gedicht  Fluusterdingen voordragen op het Achterhoeks Streekfestival te Eibergen.