DICHTER des ACHTERHOEKS: Wel grappig om te zien wat ik er twee jaar geleden over schreef: Bij de opvolging van Henk Beunk de eerste Dichter des Achterhoeks worden Achterhoekers zelf uitgenodigd dichters voor te dragen. Daaruit zal een jury vijf kandidaten nomineren die uitgenodigd worden om twee gedichten te schrijven. Eén gedicht betreft de actualiteit en een eigen werk. Twee jaar geleden diende men drie gedichten aan te leveren, één de Achterhoek betreffende, één over de actualiteit en één ongebonden werk. Ook brandt men zich niet meer aan de geografische grenzen. De dichter mag overal vandaan komen. Als hij maar een binding denkt te hebben met de Achterhoek, aldus Gerco Mons, de initiatiefnemer van de Gelderlander. Zie hieronder zijn reactie op een vraag daarover op Facebook:
en dat weer n.a.v. een vraag van een andere reageerder
die zich afvroeg of Wim van Til zelf geen geschikte kandidaat zou zijn.
"Hans Mellendijk Ja Wim van Til dat vroeg ik mij ook af. Mooi van gepaste afstand vanaf de overkant van de Waal over het Liemerse heen en terugkijken op de regio Achterhoek. Want dat is het gebied begrijp ik uit de papieren krant. De bestuurlijke 'eenheid' Regio Achterhoek (dus geen Montferland meer want uitgetreden?) Kan Gerco Mons daar duidelijkheid over verschaffen?
Wim reageerde daarop met;
Verder bleef alles ongeveer hetzelfde. En volgens Wim van Til barst het in de Achterhoek nog steeds van talent maar zijn de dichters te bescheiden. Ik ben zeer benieuwd hoeveel voordrachten men zondag kan tellen dan moeten de aanmeldingen binnen zijn.
Mocht dat tegenvallen dan weet ik wel een gedroomde kandidaat, zoals ik dat al eerder deze week schreef in de rubriek De Parkdichter van het DRU Industriepark-weblog. Lees hier meer>
Onderstaande tekst schreef ik twee jaar geleden in de columnserie Door Achterhoeks Ogen erover:
Pro deo | Hans Mellendijk, de Gelderlander 23 maart 2013
Troubadours brachten de actualiteit in heldendicht. Joost van den Vondel dichtte in opdracht van de Oranjes als ‘embedded poëet’ over de Verovering van Grol. De Winterswijker Gerrit Komrij was de eerste Dichter des Vaderlands. In de Achterhoek bestaat de traditie van het gelegenheidsgedicht vooral nog bij het zetten van een meiboom. Daarom niet zo vreemd dat pas nu gezocht wordt naar een Dichter des Achterhoeks. Dat beloofde zaterdag dus mooi nieuws. Op de voorpagina van het regiokatern werd het naast de verwijzing naar het interview met de Achterhoekse troubadour ‘As ’t geet broezen, kump ’t wal good’ aangekondigd; Zoektocht naar geschikte dichter.
De dichter in mij slaat met belangstelling de pagina open. Vol verwachting lees ik over het, ook al via Twitter daags ervoor aangekondigde, initiatief. Wim van Til van het Poëziecentrum pluimt het aanwezige talent. Maar het zou te bescheiden zijn.
Zou het niet kunnen zijn dat in de Achterhoek de streekdichter al jaren gecamoufleerd existeert? Het verschijnsel zich verstopt heeft als Ben Jolink of Hans Keuper? Zijn deze succesvolle vertolkers van het streekgevoel niet de moderne opvolgers van de dichter Staring? En ze lijken me nu niet bepaald bescheiden in hun optreden. Toch? Aan het eind van het artikel blijven mijn ogen haken achter de opmerking: “de gedichten moeten in principe in het Nederlands geschreven zijn”. Dan zakt mi-j de bókse af. En met mij van veel andere dialectsprekers, hoor ik daags erna als ik Keuper in de kleine zaal van Amphion voor het laatst samen met anderen zie broezen. Uit Twittercontact met de redactie blijkt dat ik het verkeerd gelezen heb. De dichter mag als de actualiteit erom vraagt het dialect inzetten. Maar toch. Blijkbaar zijn er meer onduidelijkheden, donderdags erop worden er vijf weggepoetst.
De dichter in mij slaat met belangstelling de pagina open. Vol verwachting lees ik over het, ook al via Twitter daags ervoor aangekondigde, initiatief. Wim van Til van het Poëziecentrum pluimt het aanwezige talent. Maar het zou te bescheiden zijn.
Zou het niet kunnen zijn dat in de Achterhoek de streekdichter al jaren gecamoufleerd existeert? Het verschijnsel zich verstopt heeft als Ben Jolink of Hans Keuper? Zijn deze succesvolle vertolkers van het streekgevoel niet de moderne opvolgers van de dichter Staring? En ze lijken me nu niet bepaald bescheiden in hun optreden. Toch? Aan het eind van het artikel blijven mijn ogen haken achter de opmerking: “de gedichten moeten in principe in het Nederlands geschreven zijn”. Dan zakt mi-j de bókse af. En met mij van veel andere dialectsprekers, hoor ik daags erna als ik Keuper in de kleine zaal van Amphion voor het laatst samen met anderen zie broezen. Uit Twittercontact met de redactie blijkt dat ik het verkeerd gelezen heb. De dichter mag als de actualiteit erom vraagt het dialect inzetten. Maar toch. Blijkbaar zijn er meer onduidelijkheden, donderdags erop worden er vijf weggepoetst.
Toch jammer dat niet voor het geografische Achterhoek (inclusief Liemers) is gekozen. Het gebied tussen Rijn, IJssel, Gelderlandse-Overijsselse en de Duits-Nederlandse grens. Dat deze niet samenvalt met het verschijningsgebied van de krant, 'Dat zal, ... Let but!' Nu ontneemt men een groot potentieel van dichters een kans. Als de dichter Staring –wereldberoemd in Achterhoek en verre omstreken als eerste moderne dichter- nog geleefd zou hebben zou hij niet mee kunnen doen. Want woonachtig in de gemeente Lochem.
Ook heeft het door politici doodgeknuffelde ‘gereloade’ naoberschap reeds school gemaakt. De dichter levert per maand pro deo een gedicht. Voor niets gaat de zon op. Bij het traditionele naoberschap hoorde tenminste nog wederkerigheid. Alhoewel, ik weet het, … de dichter krijgt een podium aangeboden. Maar dat is wel heel pover als je het afzet tegen de prestatie die verwacht wordt in vergelijking met de Dichter des Vaderlands die minimaal slechts vier gedichten per jaar dient af te scheiden. Of de vijf die bijvoorbeeld de stadsdichter van Zutphen reglementair moet produceren. ‘Mi-j duch dat mot anders können!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten