Lubok (spotprent) Malevich | boerin steekt Oostenrijker aan de hooivork.
Hans Mellendijk | de Gelderlander 16 februari 2013, edities Achterhoek
Sterke vrouwen
Een dagje Amsterdam, de tamtam had zijn werk gedaan. Het zou een geweldige solovoorstelling zijn die onze vriendin in de kleedkamer van Carré had gemaakt, zo hadden vrienden inmiddels geseind. Ze zette al eerder Bredevoort op de kaart door er locatietheater te maken over Hendrickje Stoffels Rembrandts lief. De voorstelling werd een groot succes dat ook herhaald werd in Amsterdam en later weer in de Achterhoek Spektakel Toer, editie Bredevoort. Daarna zelfs op uitnodiging in Zuid-Afrika. Ze had haar solowerk inmiddels voortgezet met weer een vrouw in de hoofdrol. Een indrukwekkende verschijning als Elizabeth1 the Virgin Queen. Vierhondervijftig jaar na haar kroning komt Elizabeth terug op aarde om het publiek deelgenoot te maken van haar heimelijke lusten en wereldlijke lasten. Ze vervolgde haar serie Sterke Vrouwen dit jaar met Madame Carré. Wederom legt Hermi Hartjes -want over haar heb ik het- kleine harten van grote en grote harten van kleine vrouwen bloot. En de geruchtenmachine had gelijk. De reis naar de catacomben van Carré was zeer de moeite waard.
Ze vergeet ook in Madame Carré haar afkomst niet. Net als in ‘Hendrickje Rembrandts lief’ gebruikt ze een Nedersaksische anekdote. Een boerin geeft aan haar man die naar het paardenspul van Carré gaat wat tips mee. “Als de vrouwleu op de peerde komt anrieden, dan hol-ie de ogen stief dicht! Allebei. I-j denkt allenig an ow eigen vrouw, Ja, ik wet ‘t wel met die peerdedames, die hebt niet völle an. Wat ‘t fatsoen betreft, daor geeft zie ok nie zo völle um. Dus allebeide ogen stief dicht!” De boer deed thuisgekomen zijn relaas.”Daor komt de dames op de peerde an. Oh wat bunt ze drieste! En wat een holdingen op ‘t peerd! Ze hadden blote bene en van die flodderrokjes an. ‘T liek jaowel alsof ze in ‘t vloeipapier zit, i-j kont dee rökjes jao zo omhoge blaozen. Ieder klapte, ik ok maor toen een van die juffrouwen op de rug van ‘t peerd ging liggen, toen werd het mi-j al te machtig en te onfatsoenlijk. Ik dee de hande veur de ogen en keek per ongeluk toch tussen de vingers deur. Het was mi-j wat.”
De vertelvoorstelling wordt na de pauze als rondleiding door het indrukwekkende Carré voortgezet. Onderwijl op onverwachtse momenten speelt regisseur Wouter ten Pas af een toe een rol die met het leven van Amalia Carré te maken heeft. Voldaan lopen we in de middag het gebouw uit, ik zie en passant op het affiche dat Normaal er maandag over een week speelt. ‘sAvonds thuisgekomen zie ik tot mijn verrassing Wouter nogmaals maar nu in de rol als vader Heineken in de eerste aflevering van de TV-serie Freddy, leven in de brouwerij.
De volgende ochtend vraag ik me af welke vrouw zal volgen in Hermi’s indrukwekkende soloserie?
Zou Chrissemeuje een kandidate kunnen zijn? De vrouw uit Eibergen die heel lang de oudste vrouw
van Nederland was en in mijn jeugd stond voor sterke vrouw toen ze in 1959 op 110 jarige
leeftijd overleed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten