Foto: © Hans Mellendijk | Volksfeest Varsseveld | 2011 | Vogelschieten
Ontkermissen
Sòh, de laatste paal van de straatversiering ligt tegen de grond. Terwijl een strabante grijzende dame fier Nordic walkingend passeert en met de rechter skistok omhoog zwaait en met een “Jao ‘t feest is nòw echt veurbi-j” groet, loopt mij ‘t luie zweet over het stramme lijf. Van het dansen en ‘t sjansen, … drie dagen lang ervoor. En ik ben niet de enige bij het opruimen van de Andreaskruisen die ontkermist. De rood-witgebalkte kruisen die ruim een week de Spoorstraat een feestelijk uiterlijk gaven. Al mompelden bewoners uit naburige stegen mopperend over de verwarring. Men dacht telkens dat er nog een trein moest komen. “Het hölt nogal op”, klaagde een fietser uit Sinderen.
In het naburige Lintelo zag ik vorige week navolging. Aldaar was de Haltestraat met tig enkele kruisen van de spoorwegovergang versierd. Een trend lijkt gezet, want ik moet verklappen dat het al eens eerder gedaan is in Borculo. Ondertussen knalden in Groenlo voor het laatst de gebeugelde knalpotten. Glasschade op de Markt is er de oorzaak van dat in de bakermat van de Grolsch ook al uit plastic wordt gedronken. De verhuftering van deze eeuw ten top. Drankmisbruik. Dat heurt neet. Bier hoort uit glas gedronken te worden. De schutters in ons dorp hebben niks te klagen: steevast lurkend uit de pijpjes wordt de kans om Koning te worden met de slok kleiner.
Op Twitter zie ik anderdaags berichten hashtagged #varsseveldsekermis met opvallend veel vertikkingen en geklaag over slecht geslapen en koud zweet. Laot wean. Ooit zag ik iemand een T-shirt dragen met Kermistoer Achterhoek, waarop alle plaatsen en data. Een Tour de farce, die volgens mij begon in Zieuwent en eindigde in Didam. De huidige kermisshirts moeten het hebben van korte bondige teksten. Het liefst in eigen moerstaal gesteld. Kermis! Het gif wat! Wij hebben het in ieder geval gehad en iedereen kan er weer met frisse tegenzin tegenaan. Andere plaatsen zoals Rekken, Eibergen, Winterswijk zijn inmiddels gevolgd. Vandaag de laatste dag alweer op Sinderen.
Dit weekend de Stadsfeesten in Doetinchem. Waar zondagochtend op het Simonsplein een nieuwe traditie het licht ziet. Een ker(k)mis met katholieken, moslims, protestanten en joden. Samen vieren, elkaar de hand reiken. Maar dan nog zijn we niet uitgefeest. Nog lange niet. De Lichtenvoordse, Hummelose, Gaanderense, Aaltense, Ettense kermissen volgen, om uiteindelijk in de Achterhoek een droevig einde te krijgen in Terborg. Lees Starings regels van Vogelschieten er nog maar eens op na: “De Herfstmaand had haar taak voleind; /De vreugd was in Terborg:/Daar at men, koek bij 't kermisbier,/En droomde van geen zorg. …” Kermis ons sociaal kapitaal.
In het naburige Lintelo zag ik vorige week navolging. Aldaar was de Haltestraat met tig enkele kruisen van de spoorwegovergang versierd. Een trend lijkt gezet, want ik moet verklappen dat het al eens eerder gedaan is in Borculo. Ondertussen knalden in Groenlo voor het laatst de gebeugelde knalpotten. Glasschade op de Markt is er de oorzaak van dat in de bakermat van de Grolsch ook al uit plastic wordt gedronken. De verhuftering van deze eeuw ten top. Drankmisbruik. Dat heurt neet. Bier hoort uit glas gedronken te worden. De schutters in ons dorp hebben niks te klagen: steevast lurkend uit de pijpjes wordt de kans om Koning te worden met de slok kleiner.
Op Twitter zie ik anderdaags berichten hashtagged #varsseveldsekermis met opvallend veel vertikkingen en geklaag over slecht geslapen en koud zweet. Laot wean. Ooit zag ik iemand een T-shirt dragen met Kermistoer Achterhoek, waarop alle plaatsen en data. Een Tour de farce, die volgens mij begon in Zieuwent en eindigde in Didam. De huidige kermisshirts moeten het hebben van korte bondige teksten. Het liefst in eigen moerstaal gesteld. Kermis! Het gif wat! Wij hebben het in ieder geval gehad en iedereen kan er weer met frisse tegenzin tegenaan. Andere plaatsen zoals Rekken, Eibergen, Winterswijk zijn inmiddels gevolgd. Vandaag de laatste dag alweer op Sinderen.
Dit weekend de Stadsfeesten in Doetinchem. Waar zondagochtend op het Simonsplein een nieuwe traditie het licht ziet. Een ker(k)mis met katholieken, moslims, protestanten en joden. Samen vieren, elkaar de hand reiken. Maar dan nog zijn we niet uitgefeest. Nog lange niet. De Lichtenvoordse, Hummelose, Gaanderense, Aaltense, Ettense kermissen volgen, om uiteindelijk in de Achterhoek een droevig einde te krijgen in Terborg. Lees Starings regels van Vogelschieten er nog maar eens op na: “De Herfstmaand had haar taak voleind; /De vreugd was in Terborg:/Daar at men, koek bij 't kermisbier,/En droomde van geen zorg. …” Kermis ons sociaal kapitaal.
Ja, de herfst. Tegen die tijd zal het regenwater de sporen in onze straten -de zwalkende strepen die de wagens guirlanderend gidsten tijdens de allegorische optocht- wel weggevaagd hebben. Mag ik hopen. Ik zie nu nog regelmatig iemand op de verkeerde kant van het wegdek vanwege de misleidende middenstrepen, aangebracht door het optochtcomité. Dat mot toch anders können!
© Hans Mellendijk
Column gepubliceerd in de Gelderlander, edities Achterhoek, 3 september 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten