zie ook hier 👉 en webstee Albert Hagenaars 👉
 index |
 |
| BIJDRAGE VOOR VIERING 25-JARIG POËZIECENTRUM Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van het Poëziecentrum Nederland verscheen op 24 augustus 2025 het boek ‘van binnenuit’ met teksten voor en over oprichter en bezieler Wim van Til, die in dit jaar niet alleen 70 jaar werd maar ook de eerste Esther Jansma-prijs mocht ontvangen voor zijn talrijke inspanningen voor de poëzie. Uiteraard vond de presentatie plaats in het PcN, eerder in Geffen en boekenstad Bredevoort gevestigd en momenteel in Bibliotheek Gelderland Zuid in Nijmegen, waar een team vrijwilligers ervoor zorgt dat het PcN een uitdijend documentatiecentrum is en tal van activiteiten kan ontplooien. Op basis van hun lange vriendschap werd ook Albert Hagenaars gevraagd een gedicht voor het boek te schrijven. Hij leerde Wim van Til in het begin van de jaren tachtig kennen, toen ze beiden voor een uitgeverij werkten, respectievelijk WEL in Bergen op Zoom en Opwenteling in Eindhoven. De gemeenschappelijke passie voor poëzie leidde aanvankelijk tot toevallige ontmoetingen op boekenbeurzen en literaire festivals, later ook tot meer diverse vormen van samenwerking, variërend van een interview tot de uitgave van ‘Sleutelhouder - Gedichten 1979-1999’ van Wim van Til bij WEL. Initiatiefnemers Marijke Hanegraaf, Willeke Roerinkholder, Meja Spaargaren en Jan Verhoeven vroegen vele tientallen relaties om medewerking. Graficus/uitgever Gerrit Westerveld ontwierp de omslag. Hannie Massuger kondigde alle onderdelen van de middag aan. Marijke Hanegraaf, samensteller van het boek, overhandigde het eerste exemplaar van het boek aan Wim en Ineke Janssen legde de activiteiten met haar camera vast. De op deze pagina afgebeelde foto’s zijn echter van Mark de Cock. Het eerste gedicht in het liber amicorum is toepasselijk een gedicht van Mister Poetry himself, zoals Job Degenaar hem noemde. De eerste regel van de laatste strofe bood de titel ‘van binnenuit’. BLINDE JAARGANG Ik breek met mijn vingers, die eenzame bijlagen van zien het warme brood, eet en tast rond om woorden. Ik raak de spijkers in de muur, reliëf van foto’s en vergeven schilderijen. Er is geen dag meer die in deze past. De lucht is zwaar, de verte leeg. Het is paartijd voor de pendule die geen weet heeft van tijd, geen weet van gezag dat de jaren becijfert en beschikt. Geen huid tenzij van binnenuit. Straks, als de cirkel rond gaat zal ik zien. Op het uur dat die ene seconde stil hangt zal ik minnen. Ik breek mijn woord, tast brood. Ik moet van achteraan beginnen. Wim van Til   Albert Hagenaars schreef speciaal voor ‘van binnenuit’ onderstaand gedicht, dat met een verwijzing naar hun eerste ontmoetingen opent: DE WOORDKRAMER Geen probleem. Ik zie je weer staan voor een groep, één persoon, niemand in een kraam met door jou uit te venten bundels, zinderend van broei. En ik hoor je, als toen, even vurig als gedurig betogen voor eenieder die niet horen wil maar voelen wat het woelen van woorden vermag. Die van jou of een ander, maakt niet uit; niet de dichter maar diens gedicht moet zich doen kennen in het ontkennen van eenduidig en eenmalig verstaan: in het ontketenen van verband na verband, van vonk tot van inzicht de vlam. Francine van der Heijden zette ‘Blinde jaargang’ op muziek en zong de tekst. Deze bijdrage is als video te zien en horen middels de link onderaan op deze pagina. Van de dichters werkten aan ‘van binnenuit’, onder meer mee: Piet Bakker, Bert Bevers, Pim te Bokkel, Anneke Brassinga, Frans Budé, Philippe Cailliau, Maarten van den Elzen, Richard Foqué, Piet Gerbrandy, Anton Korteweg, Hans Mellendijk, Thomas Möhlman, Paul Rigolle, Hannie Rouweler, John Schoorl en Victor Vroomkoning. Enkele gedichten die speciaal voor ‘van binnenuit’ zijn geschreven, zijn: ODE AAN WIM In negenentachtig hem voor het eerst ontmoet in een zomers klaslokaal in de jongste provincie waar we met vrolijke ernst ons bogen over de drukproeven van mijn derde geesteskindje Decennia lang zeulde hij de pennenvruchten van collega’s mee, sloeg ze op en stalde ze uit op plekken die hij liefdevol ze toedichtte Soms stond hij spontaan voor je deur, dan veerde je als een robot op uit je dichterlijke wachtstand: ‘Daar is-ie, Mister Poetry!’ Zeldzaam een vriend die dichter is en andersom nog zeldzamer In Wim komen ze naadloos samen Job Degenaar ZIJN REIS MAAKT NU EEN NIEUW BEGIN In ruit of blauw en liefst met korte mouw schuilen zijn woorden, gevormd in strakke taal. Hij die de chaos eert, houdt van wat nauwelijks geregeld wordt en dan toch loopt groet alle bundels, doopt elke nieuwe bundel in brood en werkt gestaag aan de hiaten tot zich het woord als schreeuw weer nestelt tussen een stapeling die ongebreideld groeit. En als het dan niet goed komt, komt het goed. Hoe hij dat doet, uiteindelijk, met onvoorziene daden. Marijke Hanegraaf In dit gedicht zitten twee regels uit gedichten van Wim uit de bundel ‘Uiteindelijk’: De titel, uit: ‘halte Wijnbergen’. Tot zich het woord als schreeuw weer nestelt, uit: ‘in het krioelvat 4’. LINKS Poëziecentrum Nederland Wim van Til in Awater Wim van Til in Neerlandistiek Wim van Til op Wikipedia Wim van Til in De Nijmeegse stadskrant Fotoverslag van de presentatie van ‘van binnenuit’ van Ineke Janssen Francine van der Heijden zingt ‘Blinde jaargang’ van Wim van Til. Job Degenaar Marijke Hanegraaf |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten