Blijf met de ander in gesprek. Het motto van journalisten en dichters. Keer niemand je achterhoofd toe.
Haren en letters
In de kantine namen journalisten
de kranten door en telkens
als er een artikel langskwam
door een van hen geschreven
troffen ze van de geïnterviewde
een haar aan: donzig, bruin, grijs,
blond, zwart, rood, piek, sluik,
kroes of krul; in de inkt meegedrukt,
meegevouwen in de pagina’s.
De journalisten herlazen de woorden,
ze hoorden de stemmen huilen
en lachen, ze zagen de gezichten,
van jong tot hoogbejaard, iedereen
kwam erbij zitten. Haren dwarrelden
op de vloer, vormden citaten, letters
van een gedicht, letters van de krant,
een tapijt van zinnen. Ze stegen op,
zoefden met z’n allen de wereld in.
Nooit kapten ze hun gesprekken af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten