Een woedende Eunice stak op en binnen een week volgde het woeden van de wereld. De dichter zocht naar antwoorden.
Op zoek naar antwoorden in de wind
Zittend op mijn gemak de zonden overdenkend
een hels kabaal van dansende kliko’s in de wind
dacht ik te horen. ‘kHad ze toch binnengehaald?
Nog snel een ansicht op de post doen -tegen de
stroom van te voren opgelegde regels van Eunice
in- zie ik hem liggen. Onze paardenkastanje met
majestueuze kroon is horizontaal over de straat,
voor mijn deur geveld. Verbazing, verdriet alom.
Dat alles goed is afgelopen ook. Vraag me af wat
-de oude bard indachtig- het antwoord zal zijn?
Is het ’n vermaning van Eunice Newton Foote?
Klimaatkenner van ‘t eerste uur, de opwarming
van de lucht mat zij voor ‘t eerst. Broeikaseffect.
Een week later, laat het gebeurde zich duiden.
Na de opwinding -in een droom, een stilte in
een glas water- 't woeden van de wereld volgt.
Mondkapjesbevrijdingsdag wordt niet gegund.
Jeukwoordenbingo volgt. Posters, verschijnen
in de straten, die een feest zouden moeten zijn.
De in onze zielen diepgewortelde democratie
-nu de storm is gaan liggen- in beeld brengen.
Slagvaardig en betrokken op de kaart zetten.
De glazen bol met een pakket aan maatregelen
in een groen containertuintje de versnippering.
Nuchter en eerlijk! Onontbeerlijke slogans uit
de hoed van de lokalen getoverd. Boer, burger
en broers komen als bondgenoten uit ‘t niets.
Gezond verstand en platteland? Kamerbrede
naoberkracht te koop en boter op mijn hoofd.
Verweesde leuzen vallen in het niet bij het verdriet
een stedentrip hier vandaan. Kyjiv heel dichtbij.
In de tuin rest inmiddels een stervormige stobbe.
Hoeveel jaarringen nog voor de vrede is hersteld?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten