Achterhoekse geest
In rode
gravens roestert de tied
ònbewaogen
steet de boer d’r bi-j
deur
erosie van raegen etekend gezichte in de wind
de hande
óntvoolt
rouwgerand
de leerzen
in ’t akkerzand
an’etrokken
tut de grónd
ónwettend
van de kanker in zien slokdarm nog
’n
betjen bange
dat op
’n dag baoven de bósrand met de metersdikke beuke
’n
skyline van skyscrapers verschint
en dat
de streek de geest opgöf
de
spraoke verlus
en
‘smons de zónne de flarden witte wieven mist
Pim
te Bokkel [vert. Hans Mellendijk]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten