Dichtersbankje | Jacques Brel | Ernst van Altena

Foto: © Bert Bevers | Beggaardenstraat | Antwerpen

Uit de collectie Mellendijk (keuze tekstschrijver en lied): voorraad Mannen van Bevers: Jacques Brel | Ernst van Altena 

De Stier

Ach, de stier verveelt zich zo op zondag
Als hij moet rennen tot ons vermaak
Nee, voor de stier is de zondag meer een óndag
Van zon en bloed, van zand en doodsoorzaak
En alle krentenwegers voelen zich een Don Juan
En alle kostschoolmeisjes dromen van een
      Spaanse man…
Oh!
Wie weet waaraan de stieren denken
Als ze draaien, dansen, zwenken
Zo naakt, zo weerloos, zo melancholiek?
Oh!
Wie weet waarvan de stieren dromen
Opeens oog in oog gekomen
Met alle horendragers in ’t publiek?

Ach, de stier verveelt zich zo op zondag
Als hij moet sterven tot ons vermaak…
De laatste dag dat hij nog in de zon mag:
Daar zijn de picadores… met hun laffe taak!
En alle krentenwegers voelen zich García Lorca
En alle kostschoolmeisjes doen la Carmencita na!

Ach, de stier verveelt zich zo op zondag
Als hij moet sterven tot ons vermaak…
Daar komt de matador, het zwaard al in de aanslag
Daar suist het neer, ’t publiek schreeuwt juichend
      ‘RAAK’
In dat triomfmoment voelen de krentenwegers zich als
      Napoleon!
En alle kostschoolmeisjes voelen zich opeens
      Madame de Maintenon…
Oh!
Zou soms de stier als hij de geest geeft
Dromen wat hij straks voor feest heeft
Als in de de hel de MENS brandt zonder pardon
Oh!
Of zou hij ons in ’t stervensuur
vergeven? Denkend aan het vuur
van Carthago, Waterloo, Verdun, Stalingrad
Hiroshima, Bangladesj, Sinaï, Saigon!

Les toros

Les toros s’ennuient le dimanche
Quand il s’agit de courir pour nous
Un peu de sable du soleil et des planches
Un peu de sang pour faire un peu de boue
C’est l’heure où les épiciers se prennent pour Don Juan
C’est l’heure où les Anglaises se prennent pour Montherlant
Ah!
Qui nous dira à quoi ça pense
Un toro qui tourne et danse
Et s’aperçoit soudain qu’il est tout nu
Ah!
Qui nous dira à quoi ça rêve
Un toro dont l’œil se lève
Et qui découvre les cornes des cocus

Les toros s’ennuient le dimanche
Quand il s’agit de souffrir pour nous
Voici les picadors et la foule se venge
Voici les toreros et la foule est à genoux
C’est l’heure où les épiciers se prennent pour Garcia Lorca
C’est l’heure où les Anglaises se prennent pour la Carmencita

Les toros s’ennuient le dimanche
Quand il s’agit de mourir pour nous
Mais l’épée va plonger et la foule se penche
Mais l’épée a plongé et la foule est debout
C’est l’instant de triomphe où les épiciers se prennent pour Néron
C’est l’instant de triomphe où les Anglaises se prennent pour Wellington
Ah!
Est-ce qu’en tombant à terre
Les toros rêvent d’un enfer
Où brûleraient hommes et toreros défunts
Ah!
Ou bien à l’heure du trépas
Ne nous pardonneraient-ils pas
En pensant à Carthage Waterloo et Verdun
Verdun

©Jacques Brel | ©Ernst van Altena

Bron: Pluche, de mooiste liedteksten/Nijgh & Van Ditmar. 

Meer Dichtersbankjes hier>