Kröller Müller | Piet Mondriaan | Strand met drie of vier pieren bij Domburg | 1909
Spiegel | Hans Mellendijk | de Gelderlander 30 maart 2017 | edities Achterhoek
Joseph Beuys zag het IJsselmeer als
het oog van Nederland, als een grote lichtreflecterend spiegel. Door de
inpoldering verdween het beroemde licht en zouden we ons in de jaren vijftig hebben
verblind aldus de Kleefse charamistische kunstenaar. Ik moest eraan denken toen
de eerste aflevering zag van Panorama Pijbes. Een tv-serie op de woensdagavond,
waarin de oud directeur van het Rijksmuseum het Nederlandse landschap
onderzoekt zoals het is geschilderd door de Nederlandse meesters.
Er kwam een enthousiaste Zeeuw
voorbij. Loek Grootjans die uit de doeken deed hoe het Zeeuwse licht bij
Domburg kon ontstaan. Zo schitterend op het doek geschilderd, onder andere door
de jonge Piet Mondriaan. In een installatie bewees hij middels flessen en
schalen dat in september de zoutkristallen het grootst zijn. Dat door de
ligging werveling ontstaan, veroorzaakt door het Nauw van Calais, Noordzee, Ooster-
en Westerschelde. De zoutkristallen lossen daardoor in de lucht op en het zonlicht
vervolmaakt het wonder. Prachtig hoe wetenschap en kunst hier bij elkaar komen.
Ik zag een week eerder een speelser
variant toen ik in Winterswijk, Villa Mondriaan bezocht.
In het kader van honderd jaar de Stijl
is door designstudio Raw Color een interactieve installatie ingericht,
Chromatology genaamd. Sensoren zetten
papierversnipperaars in werking waardoor de bezoeker een kunstwerk laat
ontstaan. De kleurrijke snippers lijken veel op Mondriaans penseelstreken. In
de rollen papier van de installatie komen de kleuren terug die Piet gebruikte
om Winterswijk te schilderen. Een expositie het omfietsen waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten