De hond van Perlstein | de Gelderlander, edities Achterhoek, 29 oktober 2015
De Stammtisch geniet van de herfst. Bokbierkennis wordt
uitgewisseld. ‘Den van Grolsch is te zuute. Mo’j den van La Chouffe ‘ns
proberen.’ Buiten kleurt het herfstblad mooi met het gerstenat en de afwisselende
ditjes en datjes mee. ‘Bedruvend’ vindt men het politieke gekonkel dat ‘maor
neet opschut’. Ik opper dat er toch ook mooie dingen gerealiseerd zijn. Maar
herken wel de krommunicatie. Ik noem het tenenkrommende voorbeeld hoe een
ambtenaar bedacht om de Oude IJsselstreek te betrekken bij de politieke besluitvorming. Om ze te belonen
werden er tegoedbonnen van de DRU-Cultuurfabriek in het vooruitzicht
gesteld, die men kon winnen na loting. Bonnen
voor een project waarover nu juist de
burgerij zo verdeeld was geraakt. Lijkt mij geen goede gedachte. Neem dan iets
neutralers wil je de meedenkende burger al belonen. Vroeger dachten we graag
gratis mee. Met het vallen van de bladeren het vullen van de glazen wijzigen de
thema’s. De vluchtelingen, Rembrandt, Oranje, De Graafschap, … De bewegwijzering
en wildgroei van borden levert tig voorbeelden van onzin in het buitengebied
op. Ik fiets voldaan op huis aan.
Dan hoor ik de gedeputeerde lachend het beleid uitleggen.
Waar we uiteindelijk naar toe moeten is een ommekeer in het denken. Ik heb Code
Kunstroof net voorgelegd aan Gedeputeerde Staten. Het is belachelijk dat wij
voor kunst en cultuur zoveel geld uitstoten. Rovers zijn het, de bezoekers aan
musea, schouwburgen. Dat moet anders. De burger bepaalt zelf wel. De provincie
betaalt niets meer aan die onzin. Ongeloof is mijn deel. Ik wil verder maar de
bewegwijzering lijkt een computerspel vol met onverwachtse grappen en grollen. Kats
van het perceel ga ik op een bankje zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten