Doetinchem hoofdpijnstad | de Gelderlander, edities Achterhoek 15 oktober 2015.
Doetinchem is te groot en naar binnen gericht om werkelijk
samen te werken met de kleintjes om haar heen. In de Achterhoek is een overleg
van culturele zomeractiviteiten, om de data van verschillende activiteiten
onderling af te stemmen. Het Theaterfestival Buitengewoon Doetinchem
experimenteerde met het samenwerken in de plaats zelf. Komt er na slechts
éénmaal achter dat het geen succes is en verschuift zonder overleg de datum naar
een moment dat in de buurtgemeente een soortgelijk -maar wel kleiner- festival
al zeventien jaar existeert.
Doetinchem is het centrum van de gemiste kansen. Het
interactieve kunstwerk dat verkleurt al gelang de stemming van de bevolking
krijgt geen repons van de eigen bewoners. Waarom dan niet regionaal gedacht? Doetinchem
is te groot om werkelijk een volksfeest te vieren. Ik hoor nooit mensen melden
dat ze leuk kermis gevierd hebben in Dörkum. O zo anders de geluiden uit
Terborg, Lengel, Varsseveld, Ulft, Lechtenvoorde, Grolle, Wenters, Beltrum,
Halle of Zöwent. Doetinchem centrum van de leegstand, de vergane glorie.
Tegenwoordig van de zondagsrust, overgenomen van Aalten. Doetinchem te groot om
gratis te parkeren.
Het zit ook anders in elkaar. De Achterhoek is een netwerk met
verschillende knooppunten als centra. Groenlo is het centrum van de
Tachtigjarige oorlog. Lichtenvoorde van de Zwarte Cross en het jaarlijkse
corso, Aalten van het bloemenvouwen, Bredevoort van de tweedehands boeken. Doetinchem
is het centrum van de moderne architectuur, als men minder zou hebben
afgebroken. De Heelweg van de oktoberfeesten. Ruurlo van het eierversieren. De
Oude IJsselstreek van de innovatie. Winterswijk van de herfsttooi, Komrij-trek en
van Duitsers integenkommen.
Als ik op Facebook de reacties op de stelling lees is Doetinchem
inderdaad het centrum van de Achterhoek. Middelpunt om tegen aan te schoppen.
Doetinchem pispaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten