Meeslepende koorts
‘t Was me ‘n boezerig begin, dit jaor. Met zeer wisselende
stemmingen. Eerst de uitbundigheid bij de inauguratie van Obama. Een euforie
die tot m’n verjaardag daags erna
en de viering daarvan in ’t weekend tot en met de zondag duurde. Maar dan de
terugslag. Eindelijk sloeg dan toch ook bij mij Blue Monday in als een bom. Wetenschappelijk gezien welliswaar een
week te laat. Maar gelukkig hadden vrienden me becadeaud met prachtige muziek
van Marianne Faithfull en Tom Waits. Easy
come Easy Go en Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards drukten dra de depressie de kop in. Om
daarna dubbel zo hard terug te keren toen ik op Gedichtendag terugkeek naar de
strijd om het Dichterschap des Vaderlands.
Want daar had ik me in mee laten
slepen. Had ik nog enige twijfel, toen ik Tsead Bruinja vorige keer aanprees
als de meest geschikte kandidaat voor de functie. Ondertussen werd ik, terwijl
de Achterhoek door griep werd geveld, door Tsead met z’n virale
marketingstechnieken aangestoken. Hij was de eerste die plannen kon
presenteren. Waarin ik vooral gecharmeerd werd door de aandacht voor de
streektalen. Ons eigen Staringinstituut blijkbaar niet. Of het instituut voor
het streekeigene lag te slapen of het was zo verstandig niet partijdig te zijn
in deze. Ik genoot hoe Bruinja als een jonge hond de strijd aanging maar vond
het aanbieden van de vliegticket voor forens Komrij wel erg bruin werk. Het
begon te stinken. Flauwe aandachttrekkerij. De reactie uit Antwerpen van Ramsey
ook. Wel een mooie pas op de plaats. Op eigen kracht verder. Toch ging het mis.
De dichters rolden straatvechtend over straat. Ik had te vroeg gestemd. Kon m’n
fiches niet meer op Erik Menkveld of Hagar Peeters zetten. Maar soit, zand
erover. Waar hebben we ’t over. Voor een derde gevuld voetbalstadion nam de
moeite om te stemmen en de in België bivakerende Ramsey won overtuigend. Zo werden
we getuige van dat wat de opera De Stomme
van Portici in 1830 tijdens de Belgische revolutie kapotmaakte, de poëzie
weer heelde. Het Nederlandse taalgebied weer aanééngesloten.
Ramsey Nasr dichter des Vaderlands van de Noordelijke - en Zuidelijke Nederlanden. Daar kan hij de hulp van de afgevallen kandidaten wel bij gebruiken. Ik troost me met de gedachte dat het elke vierde zaterdag van de maand, het dichtersdag is in Bredevoort. Ontmoet in Poëziecentrum Nederland telkens een andere dichter, ... tussen twee en half vijf. Het grote geheim van de Achterhoek.
Hans Mellendijk, de Gelderlander edities Achterhoek, 7 februari 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten